پاورپوینت کامل درجه احسان یا مقام شهود ربّ ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل درجه احسان یا مقام شهود ربّ ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل درجه احسان یا مقام شهود ربّ ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل درجه احسان یا مقام شهود ربّ ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

>
نام مبارک امام مجتبی علیه السلام یعنی «الحسن» هدیه جبرئیل به رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم بوده۱ و این نام در دنیا نبوده بلکه از نامهای اهل بهشت است.۲ نام «حسن» مربوط به ملکوت عالم است نه عالم ناسوت و ماده. و به حکم آن که «الاسماء تنزل من السماء»نامها از آسمان نازل می شوند. نام مبارک امام حسن علیه السلام از ملکوت عالم بوده و بر انسانی ملکوتی نهاده شده که ما فوق ماده و طبیعت است. و در حدیث آمده است که پیامبرگرامی صلی الله علیه و آله وسلم فرموده است: «سمّی الحسن حسناً لأنّ باحسان اللّه قامت السموات و الارض»۳؛ یعنی امام حسن، حسن نامیده شد. زیرا «احسان» خدای متعال سبب پایداری آسمان ها و زمین می باشد. این حدیث شریف حسن بودن را اشاره به مقام «احسان» می داند. و برخی از روایات دیگر نیز ویژگیهائی برای امام مجتبی علیه السلام بیان کرده اند که دقیقاً بر همان مقام «احسان» تطبیق می کند که در ادامه این مقاله ذکر خواهد شد.

در کتاب های سیر و سلوک که به بیان درجات و مقامهای بین انسان و خداوند می پردازند. مقام احسان را جزو بالاترین درجات برای سالک الی اللّه قرار می دهد.

خواجه عبداللّه انصاری در رساله صد میدان، میدان پنجاه و چهارم را احسان قرار داده و می فرماید: نتیجه طمأنینه و مراقبت آن است که احسان پدید آید. احسان آن است که پیامبراکرم صلی الله علیه و آله وسلم در پاسخ روح القدس، فرمود: «الاحسان ان تعبداللّه کانّک تراه»؛ یعنی خدای را چنان بپرستی که گویا او را می بینی و کسی به این مقام دسترسی پیدا می کند که غرق دریای توحید باشد.۴

وی در جای دیگر گوید: «تمامی عرفان و تصوّف در یک کلمه احسان خلاصه می گردد، زیرا همه تلاش عرفان چه در باب عبادات و چه معاملات آن است که انسان به مقام مشاهده برسد و مشاهده همان احسان است. کسی که به احسان نرسد گویا در عرفان قدمی برنداشته است. اما هرگاه انسانی خداوند را آنگونه که سزاوار است عبادت نماید، خداوند نیز پاداش او را به نظر به وجه اللّه می دهد.۵

بنابراین «احسان» یعنی مقام مشاهده ربّ. و هرکس در تمام احوال و اعمال خود خداوند را ببیند او به درجه احسان رسیده است. برخی از عرفای بزرگ گویند: «احسان یعنی مقام شهود، و نتیجه این شهود عبارت از روشن شدن حقایق آنگونه که هستند می باشد. و صاحب مقام احسان هرچیز را آن گونه که هست می شناسد.۶

البته روشن است که مقصود از شهود ربّ، شهود با چشم ظاهری نبوده بلکه شهود با چشم دل و توجه به حضور دائمی خدای متعال است.

باتوجه به آنچه گذشت وقتی گفته می شود امام مجتبی علیه السلام حسن است و صاحب مقام و درجه احسان است، مراد آن است که آن حضرت همیشه و در هر حالتی گویا خدای متعال را می دیده و ناظر بر اعمال و رفتار خود می دانسته است. حضرت امام مجتبی علیه السلام عابدترین انسان زمان خود بود،۷ و در عبادت خود نه تنها کلام خدای متعال را می شنید و پاسخ می داد.۸ بلکه در عبادت خود، خداوند را مشاهده می کرد بطوری که حتی عده ای از آن حضرت نیز طلب می کردند طوری خداوند را برای آنان معرفی کند که آنان نیز بتوانند به این مقام احسان دسترسی پیدا کرده و گویا خداوند را ببینند.۹

حضرت امام مجتبی علیه السلام در دعاهای خود نیز خداوند را طوری معرفی می کند که خدا آشکار است امّا چشم یارای دیدن او را ندارد.۱۰ و این است وصول به مقام احسان.

آنکس