پاورپوینت کامل صلح امام مجتبی(ع) از نگاه اندیشمندان ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل صلح امام مجتبی(ع) از نگاه اندیشمندان ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل صلح امام مجتبی(ع) از نگاه اندیشمندان ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل صلح امام مجتبی(ع) از نگاه اندیشمندان ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

>

اشاره

«صلح امام حسن علیه السلام » کتابی است به قلم دکتر رجبعلی مظلومی که در ۴۴ صفحه رقعی، به وسیله مؤسسه اهل البیت علیهم السلام (بنیاد بعثت) در سال ۱۳۶۱ ش. چاپ شده است.

گرچه روند کلّی کتاب، نقد و بررسی کتاب «تاریخ اجتماعی ایران از انقراض ساسانیان، تا انقراض امویان» (چاپ دانشگاه تهران، ۱۳۴۲ ش.) سعید نفیسی است و دیدگاه های او را در مورد صلح امام حسن علیه السلام پاسخ داده است؛ اما در لابه لای آن، نظر علما و نخبگان جهان اسلام در مورد صلح امام حسن علیه السلام نیز دیده می شود.

آنچه در این مقاله می خوانید، گزینش این دیدگاه هاست از این کتاب؛ با این توضیح که امام مجتبی علیه السلام در فرجام مقابله سیاسی و نظامی خود، با معاویه صلح کرد. این، بدان جهت بود که مردم و یاران او از درک دقیق و فهم عمیق اوضاع و شرایط سیاسی روز عاجز بودند. به همین جهت یا با تهدید و تطمیع معاویه خاموش می شدند و یا با خدعه و فریب شامیان صحنه را خالی می گذاشتند. این حقیقت، دل امام را به درد آورده بود؛ آن برگزیده خدا همواره در آرزوی یاران فداکار به سر می برد و در حسرت اصحاب مبارز می سوخت:

« اگر یارانی می داشتم، شب و روز با معاویه می جنگیدم.»۱

و نیز می دانست که اگر با روند کنونی، به جنگ ادامه دهد، جز خونریزی در بین امت اسلام و نابودی شیعیان پدرش نتیجه دیگر، در پی نخواهد داشت. خود به این مهم واقف بود و به آن اشاره کرده است:

« اگر به صلح اقدام نمی کردم، یک نفرهم از شیعیان ما بر روی زمین باقی نمی ماند.»۲

و یا در جای دیگر خطاب به معاویه فرمود:

« لَو اَثَرْتُ اَنْ اُقاتِلَ اَحَداً مِنْ اَهْلِ القِبلَه بَدَأْتُ بِقِتالِک فَاِنّی تَرَکتُکَ لِصَلاحِ الاُمَّه وَ حِقْنِ دِمائِها؛۳ ای معاویه! اگر می خواستم با کسی از اهل قبله (مسلمانان ظاهری) جنگ کنم، اوّل با تو نبرد می کردم. ولی من از تو دست برداشتم و برای صلاح امت اسلام و حفظ خون مسلمانان با تو کنار آمدم.»

حال باتوجه به این حقیقت تلخ، می پرسیم: نظر اندیشمندان مسلمان در مورد صلح امام حسن علیه السلام و معاویه چیست؟

به طور خلاصه در پاسخ باید گفت که: اندیشمندان و تاریخ نگاران مسلمان ـ اعم از شیعه، سنّی، میانه رو و متعصّب ـ بعد از تحقیق و تفحّص، به ثمر بخش بودن صلح و حقّانیّت امام اعتراف کرده اند و سیاست حضرت مجتبی علیه السلام را در شرایط بحرانی آن روز، تحسین نموده اند. و نیز خواسته یا ناخواسته، پرده از سیاست فریب کارانه معاویه برداشته اند. اینک برای اثبات این مدّعا، گفتار چند تن از اندیشمندان مسلمان را به صورت فشرده از نظر می گذرانیم:

ابن قتیبه، طبری و ابن ابی الحدید:

« معاویه در کوفه بر منبر رفته، گفت:

ای مردم! من با حسن بن علی پیمانی که حاوی شروطی بود، منعقد ساختم و اینک پیمان را شکسته و شروط مزبور را، زیر این دو پای خود می گذارم.»۴

مسعودی:

«معاویه از مرگ حسن بن علی علیهماالسلام سجده شکر به جا آورد.»۵

سبط ابن جوزی:

« معاویه در نهان مرتّباً به امام حسن نامه می نوشت، تقاضای صلح می کرد و او نمی پذیرفت، تا بالاَخره قبول کرد.»۶

سبط ابن جوزی، به نقل از سدی:

« حسن بن علی علیهماالسلام با معاویه به خاطر علاقه دنیوی صلح نکرد، و تنها سبب، آن بود که چون دید اهل عراق می خواهند به او حیله ورزند و آنچه ناروا بود، در باره اش انجام دهند، و بیم آن می رفت که وی را به ناگاه گرفته، تسلیم معاویه نمایند، ناچار به مصالحه پرداخت.»۷

سبط ابن جوزی، به نقل از ابن عبدالبرّ مالکی:

« وقتی به حسن بن علی علیهماالسلام در این باره سرزنش و توهین کردند، فرمود: (شما دیگر) مرا ملامت نکنید؛ زیرا مسلّماً آنچه مرا وادار به صلح کرد، آن بود که دیدم شما (آری، شما) پدرم را کشتید، و مرا خنجر زدید، و اموالم را به غارت بردید (دیگر چه اعتمادی بر یاری شما باقی بود؟)»۸

بهجت افندی زنگنه شهر زوری حنفی؛ (قاضی بزرگ اهل سنّت):

« معاویه با حیله عمروعاص، امام را بعد از صلح دعوت کرد که به منبر رود و خلافت معاویه را به زبان اقرار نماید. امام بالا رفت و فرمود:

« خلافت بِالإرث و الوصایه به خانواده رسالت