پاورپوینت کامل امام علی(ع) در سفر هجرت ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امام علی(ع) در سفر هجرت ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امام علی(ع) در سفر هجرت ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امام علی(ع) در سفر هجرت ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

>

به سوی مدینه

در حادثه هجرت، در مدت سه شبانه روزی که حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم در غار «ثور» استقرار یافته و از چشم دشمنان مخفی شده بود،
حضرت علی علیه السلام به همراه هند بن ابی هاله (پسر حضرت خدیجه علیهاالسلام ) دور از چشم مشرکان مکه، به پیامبراکرم صلی الله علیه و آله وسلم آذوقه و لوازم
ضروری می رساند. در یکی از شب ها که علی و هند به محضر آن بزرگوار شرفیاب شده بودند، پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به علی علیه السلام سفارش کرد که:
امانت های مردم را در ملأ عام و آشکارا به صاحبانشان برگرداند.۱ آنگاه در مورد هجرت دخترش فاطمه علیهاالسلام به امیرمؤمنان علیه السلام چنین
فرمود:

«من دخترم فاطمه را به تو سپردم و هردوی شما را نیز به خدا می سپارم و از خداوند تبارک و تعالی می خواهم که نگهبان و حافظ شما
باشد.»

رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم در ادامه سفارش های خود به علی علیه السلام دستور داد تا تعدادی شتر تهیه کرده، مقدمات هجرت به مدینه را برای حضرت
فاطمه زهرا علیهاالسلام ، فاطمه بنت اسد ـ مادر مولای متقیان علی علیه السلام ـ و فاطمه بنت زبیر و عده ای از بنی هاشم و برخی مسلمانان بی بضاعت
که برای هجرت به مدینه تصمیم دارند، فراهم کند و دور از چشم دشمنان به مدینه منتقل نماید و در آخر برای سلامتی علی علیه السلام و
همراهانش دعا کرده و اطمینان داد:

«اِنَّهُم لَنْ یَصِلُوا مِنَ الآنِ اِلَیکَ یاعَلی! بِاَمْرٍ تُکْرِهُهُ۲؛ علی جان! از این به بعد، از طرف مشرکان و دشمنان اسلام به تو گزند و آسیبی
نخواهد رسید.»

امیرمؤمنان علیه السلام نیز طبق دستور پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم مرکب هایی تهیه کرد و بعد از اطمینان از سلامتی و حرکت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم ، به سوی مدینه روانه
شد. علی علیه السلام در تاریکی شب و مخفیانه به همراه فاطمه زهرا علیهاالسلام ، مادرش فاطمه بنت اسد، فاطمه دختر زبیر بن عبدالمطلب (همسر
مقداد بن اسود)، ایمن، پسر امّ ایمن (دایه پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم ) و برخی دیگر از مسلمانان غریب و ضعیف، در قالب کاروانی کوچک هجرت خود
را آغاز کرد.

ابوواقد، فرستاده پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به عنوان ساربان این کاروان، هدایت مرکب ها را به عهده داشت. او از ترس دشمنان، در کار خود عجله
می کرد و کاروان را با سرعت تمام به سوی مدینه می برد؛ علی علیه السلام به او فرمود: ای ابوواقد! زنان و دختران و افراد ضعیف را ملاحظه کن و
با عمل خود، آنان را ناراحت نکن؛ چون آنان ضعیف هستند و اذیت می شوند.

ابوواقد گفت: یا علی! می ترسم تحت تعقیب دشمنان باشیم و از سوی آنان آزار و اذیتی به ما برسد.

علی علیه السلام فرمود: آرام باش و هیچ گونه نگرانی به خود راه مده؛ زیرا رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم به من اطمینان داده است که کفّار بعد از این لحظه،
دیگر به ما تسلّطی نخواهند داشت. آنگاه مولای متقیان علیه السلام خود، زمام شتران را به دست گرفته و به آرامی به سوی مقصد حرکت داد.۳
آن حضرت در حالی که اشعار زیر را زمزمه می کرد، به هدایت گروه مهاجران پرداخت:

چیزی جز خداوند متعال در این عالم مؤثّر نیست. همت خود را بلند دار و بدان که پروردگار توانای مردم، برای یاری تو در هر امر مهمّی،
تو را کافی است.

اسوه شجاعت

کاروان در دل شب، بیابان های هموار و تاریک حجاز را به آرامی می پیمود؛ تا اینکه در نزدیکی های «ضجّنان» ـ دامنه کوهی در ناحیه
تهامه، در ۲۵ میلی مکه ـ رسید. در آنجا ناگهان هشت سوار مسلّح و نقابدار از کفّار قریش، که به تعقیب آنان پرداخته و در زاویه کوه به
کمین نشسته بودند، در مقابل کاروان قرار گرفته و سدّ راه شدند. شاخص ترین فرد این گروه، حرب بن امیّه (جدّ معاویه) و به نام «جناح»
بود. علی علیه السلام در حضور مهاجمان ـ در حالی که هردو طرف، همدیگر را می دیدند ـ فوراً به ایمن و ابوواقد دستور داد که: «شما شترها را
بخوابانید و پاهایشان را ببندید.» سپس علی علیه السلام جلو رفته و شخصاً دختران و زنان را از بالای محمل ها پایین آورده و در کناری نشاند.
آنگاه شمشیر کشیده و به تنهایی به استقبال گروه مهاجمان شتافته و در مقابل آنان ایستاد. مهاجمان با طعنه به علی علیه السلام گفتند: «ظَنَنْتَ
اَنَّکَ یاغَدّار ناجٍ بِالنِّسْوَهِ، اِرْجَعْ لا اَباً لَک؛ خیال کردی می توانی به همراه زنان بگریزی و خود را نجات دهی؟ برگرد…» امیرمؤمنان علیه السلام
فرمود: «فَاِنْ لَمْ اَفْعَلْ؛ اگر برنگردم…؟» آنان گفتند: در این صورت، تورا با خواری و