پاورپوینت کامل فلسفه ریاست شوهر بر خانواده ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فلسفه ریاست شوهر بر خانواده ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فلسفه ریاست شوهر بر خانواده ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فلسفه ریاست شوهر بر خانواده ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

>

خانواده به عنوان اوّلین و بنیادی ترین تشکّل در جامعه، نیاز به مسؤول یا سرپرست دارد. هر تشکّل و اجتماعی که فاقد مقام مسؤول یا
سرپرست باشد، نابسامانی و هرج و مرج، از عوارض حتمی و اجتناب ناپذیر آن است.

اینک باید دید از نظر مصلحت این واحد بنیادی جامعه، مسؤولیت را به چه کسی باید واگذار کرد؛ مرد؟ زن؟ هردو؟

بدون تردید رهبری و سرپرستی دسته جمعی، که زن و مرد مشترکاً آن را به عهده بگیرند، مفهومی ندارد بلکه در واقع به معنای فقدان
مسؤول و سرپرست در چنین تشکّل بنیادی جامعه است.

به تجربه ثابت شده است که وجود دو رهبر و سرپرست در یک سازمان، از نداشتن رئیس، زیان بخش تر است و کشوری که دو فرمانروای
مستقل دارد، همیشه هرج و مرج و بی نظمی در آن حکمفرماست. گذشته از بی نظمی امور، اگر میان پدر و مادر بر سر ریاست خانه
اختلاف و کشمکش باشد، طبق نظر کارشناسان، فرزندانی که در چنین خانه ای تربیت می شوند، دچار عقده های روحی و اختلال عواطف
خواهند شد.

با توجه به اشکالات بالا، تردیدی نیست که مسؤولیت و ریاست امور خانواده را باید به عهده مرد یا زن گذاشت و بازهم جای گفتگو نیست
که مرد از نظر ساختمان جسمی و روحی برای قبول چنین مسؤولیتی، آمادگی بیشتری دارد.

مؤیّد این نظر (ریاست مرد)، تصدیق دانشمندان و کارشناسان خبیر است که می گویند: زن از نظر عواطف، بر مرد برتری دارد و مرد از نظر
فکر و اندیشه، و چون در اداره امور به نیروی تعقّل و تفکّر احتیاج بیشتری است، عقل سلیم حکم می کند که بارسنگین و پر مسؤولیت
اداره خانواده را باید برعهده مرد نهاد.

نظر قانونگذار اسلام نیز، همان حکم فطرت است. قرآن کریم در اینجا تصریح می کند که مقام سرپرستی باید به مرد داده شود. اشتباه
نشود منظور از این تعبیر، استبداد، اجحاف و تعدّی نیست بلکه این موقعیت به خاطر وجود خصوصیاتی در مرد است مانند ترجیح قدرت
تفکّر او بر نیروی عاطفه و احساسات (بر عکسِ زن که از نیروی عواطف بیشتری بهره مند است) و دیگری داشتن بنیه و نیروی جسمی
بیشتر، که با اوّلی بتواند بیندیشد و نقشه طرح کند و با دومی بتواند از حریم خانواده دفاع کند.

ریاست شوهر در مسائلی که مربوط به اداره خانواده است، هم شرعی است و هم قانونی. بر اساس قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران،
پس از انعقاد قرارداد نکاح، هریک از زوجین حقوق و تکالیفی در مقابل یکدیگر پیدا خواهند نمود.۱ و در مادّه ۱۱۰۵ به صراحت، ریاست
بر خانواده را از ویژگی ها و مسئولیت های شوهر بیان کرده است.۲

قرآن کریم به صراحت، ریاست بر خانواده را از خصایص شوهر بیان کرده است: «الرّجال قوّامون علی النّساء بما فضّل اللّه بعضهم علی
بعضٍ و بما انفقوا من اموالهم»۳

مردان سرپرست زنان هستند، به خاطر برتری هایی که خداوند برای بعضی نسبت به بعضی دیگر قرار داده است و به خاطر نفقه ای که از
اموالشان به زنان می پردازند.

خداوند متعال در آیه فوق، حقّ ریاست برخانواده و سرپرستی و تدبیر امور خانواده را به دلیل برتری های طبیعی جنس مرد، به او سپرده
است و در مقابل، مرد مکلّف شده است که مخارج و هزینه زندگی مشترک را تأمین نماید. آیه یاد شده بعد از آنکه اصل سرپرستی و
ریاست شوهر را بیان می کند، به حکمت یا علّت این امتیاز و حق اشاره می کند و می فرماید: «بما فضّل اللّه بعضهم علی بعضٍ»؛ یعنی
این سرپرستی به خاطر تفاوت هایی است که خداوند از نظر آفرینش روی مصلحت نوع بشر، میان آنها قرارداده است. و بلافاصله در مقابل
چنین حقّی، تکلیفی را به عهده شوهر قرار می دهد و می فرماید: «و بما انفقوا من اموالهم»؛ یعنی این سرپرستی به خاطر تعهّداتی است
که مردان در مورد انفاق کردن و پرداخت های مالی در برابر زنان و خانواده به عهده دارند.

باید توجه داشت که این برتری جنس مرد بر زن در ریاست و اداره خانواده، از حیث وزن انسانی و اجتماعی او نیست، بلکه بر اساس
مصلحت اجتماعی و از باب خاصیت های طبیعی و فطری زن و مرد است. قرآن کریم هیچ نقشی برای جنسیّت، در برتری و کرامت
انسانی، قائل نشده است. زن و مرد به خاطر زن بودن یا مرد بودن، بر دیگری امتیاز ندارد و هردو از نظر آفریدگار جهان، انسانند و از
حقوقی برخوردار. قرآن کریم می فرماید:

«یا ایها النّاس انّا خلقناکم من ذکرٍ و اُنثی و جعلناکم شعوباً و قبائل لتعارفوا انّ اکرمکم عنداللّه اتقیکم»۴

در این آیه، ابتدا به اجتماع کوچک و بنیادین، شامل زن و مرد و ظهور تناسل، اشاره شده و پس از آن، بنای اجتماعات بزرگتر را که از
تیره ها، قبیله ها و طایفه ها به وجود می آید، بیان شده است. در آخر آیه نیز روشن می شود که اسلام به هیچ یک از برتری های ظاهری، که
تنها در زندگی مادّی سودمند است، اعتنایی ندارد و برتری به معنی کرامت و فضیلت، که اسلام به آن اهمیّت می دهد، فقط «پرهیزگاری»
است هرکجا باشد (در زن یا مرد یا ملت ها).

علاّمه طباطبایی قدس سره در تفسیر آیه «الرّجال قوّامون…» چنین آورده است: «خداوند متعال در کتاب کریمش بیان کرده که مردم همگی و
بدون استثناء، چه مردان و چه زنان، شاخه هایی از تنه یک درختند و اجزا و ابعاضی هستند برای طبیعت واحده بشریت و مجتمع در
تشکیل یافتن، محتاج به همه این اجزاست. همان مقدار که محتاج جنس مردان است، محتاج جنس زنان خواهد بود؛ همچنان که فرمود:
«بعضکم من بعض»(همه از همید). این حکم عمومی، منافات با این معنا ندارد که هریک از دو طایفه زن و مرد خصلتی مختص به خود
داشته باشد؛ مثلاً نوع مردان، دارای شدّت و قوّت باشند و نوع زنان، دارای رقّت و عاطفه. چون طبیعت انسانیت هم در حیات تکوینی و
هم اجتماعی اش نیازمند به ابراز شدّت و اظهار قدرت و هم محتاج به اظهار مودّت و رحمت است… این دو خصلت، دو مظهر از مظاهر
جذب و دفع عمومی در مجتمع بشری است؛ روی این حساب، دو طایفه مرد و زن از نظر وزن و از نظر اثر وجودی باهم متعادلند؛
همچنان که افراد طایفه مردان با هم اختلافی در شؤون طبیعی و اجتماعی دارند.