پاورپوینت کامل یاران امام در خطّه نیشابور ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یاران امام در خطّه نیشابور ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یاران امام در خطّه نیشابور ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یاران امام در خطّه نیشابور ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

>

مطلع

نیشابور ـ از شهرهای بزرگ سرزمین
پهناور خراسان ـ از پیشینه فرهنگی
شکوهمندی برخوردار است. از دیر زمان، نام
و شهرت آن، در رسانه های مکتوب حدیثی،
تاریخی و سیاسی این مرز و بوم ـ ایران
اسلامی ـ زبانزد خاصّ و عامّ بوده است؛ به
گونه ای که در رهگذر گذشت زمان، صدها
دانشور فرزانه، محدّث والامقام، عارف و
شاعر برجسته، در آسمان فرهنگ این
سرزمین، درخشیدند.

ناحیه نیشابور در سده های آغازین هجری
شامل حوزه بزرگی بود که قلمرو بیهق ـ
سبزوار فعلی ـ یکی از حدود آن به شمار
می رفت.۱

یکی از رخدادهای مهمّ و تأثیرگذارـ که به
عنوان نقطه عطف و سرفصل نوینی در
پیشرفت فرهنگی این قلمرو به شمار می رود
ـ عبور پیشوای معصوم شیعه، حضرت امام
رضا علیه السلام از این شهر بود. این رخداد در
گرایش بیشتر مردم، به سوی مکتب خاندان
اهل بیت علیهم السلام و تشیّع علوی، تأثیر ژرفی از
خود به جای نهاد. چنانچه محدّثان و مورّخان
نامور جهان اسلام، نوشته اند:

صدها راوی و فقیه، همراه با اقشار عظیم
مردم، به گرداگرد امام معصوم شیعه جمع
شدند و آن یادگار و فرزند پیامبر را بسان
نگینی در میان گرفتند و گروه بسیاری از آنان،
از شدّت عشق و مهر به خورشید ولایت،
می گریستند و حتّی رکاب مرکب حضرت را
می بوسیدند.۲

و سپس محدّثان نیشابور از آن بزرگوار
درخواست کردند روایتی را بر آنان ایراد کند.
حضرت رضا علیه السلام در آن جمع بزرگ و شیدا،
حدیثی را مطرح فرمود که در اصطلاح
دانشورانِ «علم حدیث» به حدیث
«سلسله الذّهب» معروف شد. تقریباً از این
زمان بود که دهها تن از کسانی که جان آنان
آکنده از مهر به خاندان اهل بیت علیهم السلام بود، به
محضر پیشوایان معصوم شیعه شتافتند و
اخبار فراوانی را از آن سرچشمه های زلال و
موّاج فراگرفتند و آنگاه آموخته های خویش را
به عنوان گوهری گرانبها از معارف دینی و
مبانی دین شناسی، به یادگار نهادند.

این نوشتار، کوششی است در شناساندن
چهره های محدّثان و عالمان شیعی از یاران
امام حسن عسکری علیه السلام که از خطّه نیشابور به
محضر «خورشید بی غروب سامرّا» شتافته و
یا از رهگذر مکاتبه و نامه نگاری، پیوند عمیق
و ژرفی با حجّت خدا داشتند.

۱. ابراهیم بن محمّد بن فارس نیشابوری

شیخ طوسی در اثر گرانسنگ خویش، که
در دانش رجال تألیف کرده است، او را در
شمار یاران امام حسن عسکری علیه السلام و با
عنوان نیشابوری یاد کرده است.۳

شیخ کشّی، که او نیز یکی از برجسته ترین
محدّث شناسان شیعی است، پیرامون منزلت
و وجاهت او می نویسد:

استادم عیّاشی سمرقندی می گفت که
ابراهیم بن محمّد، شخصیّت بزرگی است که
از هرگونه منقصت و نقطه تاریک پیراسته
است.۴

بلکه برخی از پژوهشگران حوزه
زندگینامه محدّثان شیعه، از شهیدثانی نقل
نموده اند که او، ابراهیم بن محمّد را از راویان
موجّه شیعی یاد نموده است.۵

دو تن از شاگردان برجسته او عبارتند از:
محمد بن مسعود عیّاشی، دانشور فرزانه و
بلند مرتبه خطّه ماوراءالنّهر و محمّد بن حسن
براثی.۶

۲. ابراهیم بن عبده نیشابوری

شیخ طوسی و دیگران، این راوی را از
گروه یاران امام عسکری علیه السلام ، که زادگاه او
نیشابور است، به شمار آورده اند.۷

امام عسکری علیه السلام به یکی از یاران خود،
در نیشابور می نویسد:

«تو فرستاده و پیام رسان من هستی به
ابراهیم بن عبده که خدایش به او توفیق
عنایت کند و اینکه انجام دهد آنچه را در آن
نامه نوشته ام و به توسط محمد بن موسی
نیشابوری فرستاده ام.»

امام علیه السلام در ادامه نامه می فرماید:

«درود و رحمت خدا بر ابراهیم بن عبده
باد. موالیان و پیروان ما اهل بیت علیهم السلام در
ناحیه نیشابور، حقوق و وجوه شرعیّه ما را به
دست ابراهیم بن عبده، برسانند و سپس
ابراهیم بن عبده مال ما را بفرستد نزد وکیل
دیگر ما در شهر ری؛ ابوالحسین اسدی رازی،
یا هرکس را که رازی او را به عنوان وکیل و
نماینده ما معرّفی کند.»۸

و نیز کشیّ چنین نگاشته است:

برخی از چهره های موجّه و راستگوی
شیعه برایم نقل کردند که حضرت امام حسن
عسکری علیه السلام نامه ای نوشت به ابراهیم بن
عبده، بدین مضمون که:

«او نماینده من است، حقّ و حقوق ما را
از شیعیان ما بگیرد و آنان در مراعات تقوا و
پرواپیشگی، بسیار بکوشند و حقوق ما را به ما
برسانند و آنها را پرداخت نمایند به ابراهیم بن
عبده نیشابوری و من به او اجازه دادم با
رعایت صلاح و مصلحت، در آنها تصرّف کند.
خداوند به او توفیق عطا کند و بر او منّت نهد
تا از هر گونه لغزش و تقصیری مصون
بماند.»۹

در نامه ای دیگر که به عبداللّه بن حمدویه
بیهقی مرقوم می کند، می فرماید:

«من، ابراهیم بن عبده را به عنوان وکیل
و نماینده خود در اخذ وجوهات منصوب
نمودم برای اینکه موالیان و شیعیان ما،
حقوق واجب ما را به او بدهند و او مورد
امانت و وثاقت است و دوستان ما در رعایت
تقوا بسیار بکوشند.»۱۰

در پایان، نقل این داستان، جالب و
خواندنی است که نشانی دیگر از ولایت
پذیری و ولایت مداری اوست. شیخ کلینی در
کتاب اصول کافی می نویسد:

محمّد بن شاذان بن نعیم از خادم ابراهیم
بن عبده نقل می کند که او گفت: در ایّام حجّ
من همراه ابراهیم در بلندای کوه صفا در مکّه
ایستاده بودم، یک باره حضرت امام
مهدی علیه السلام تشریف آورد و در کنار ابراهیم
ایستاد و کتاب مناسک را از او گرفت و با او
پیرامون اموری به گفت و گو پرداخت.۱۱

از آنچه گفته شد، این نکته رخ می نماید
که این محدّث نیشابوری در مرتبه والائی از
وجاهت و بزرگی، قرار داشت؛ چنان که یکی
از فرزانگان حوزه می گوید: از سخنان امام
عسکری علیه السلام در شأن و جایگاه ابراهیم، بالاتر
از عدالت