پاورپوینت کامل ترجمه تفسیر منسوب به امام عسکری(ع) ۶۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ترجمه تفسیر منسوب به امام عسکری(ع) ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ترجمه تفسیر منسوب به امام عسکری(ع) ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ترجمه تفسیر منسوب به امام عسکری(ع) ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

>

در آینه زمان

با وجود آن که امام حسن عسکری علیه السلام در
سال ۲۶۰ ق. به شهادت رسیده، تا صد سال
بعد، از تفسیر منسوب به آن حضرت نامی در
میان نبوده است و دانشمندانی چون: شیخ
کلینی، علی بن ابراهیم قمی، احمد برقی،
احمد بن ادریس، ابن قولویه، محمد بن همام
بغدادی و محمد بن ابراهیم نعمانی، نه تنها
حدیثی از این کتاب نقل نکرده اند؛ بلکه حتی
نامی از آن و راویانش نبرده اند.

در اواسط قرن چهارم هجری، محمد بن
قاسم جرجانی استرآبادی، که با القابی چون
«مفسّر» و «خطیب» شناخته می شود،
مندرجات این اثر را برای شیخ صدوق نقل
می کند و آن عالم فرزانه هم در برخی از
تألیفاتش چون: عیون اخبارالرّضا، توحید،
امالی و من لایحضره الفقیه بخش هایی از
این تفسیر را می آورد.

با این وجود، دیگر برخی از دانشمندان
برجسته شیعی از این کتاب، مؤلّف آن و حتّی
راویان اخیرش نامی نمی برند.

در اوایل قرن پنجم هجری، احمد بن
حسین غضائری از این تفسیر و مؤلّفش نام
می برد؛ اما جرجانی را ضعیف، کذّاب و کتابش
را مجعول معرّفی می کند.۱

از قرن ششم تا روی کارآمدن صفویه، به
استثنای چند مورد و نیز منابعی معدود که
برخی مطالب این کتاب را به لحاظ کرامات و
معجزات آورده اند، نشانه ای از این تفسیر و
مؤلّفش در منابع معروف شیعه وجود ندارد. در
تفاسیر مشهور این دوره، از جمله: تفسیر
عیّاشی و تفسیر مجمع البیان نیز نقلی از
تفسیر منسوب به امام حسن عسکری علیه السلام
مشاهده نمی شود.

ترجمه تفسیر

در عصر صفوی و با اهتمام فخرالدّین
علی بن حسن زواره ای ـ شاگرد غیاث الدّین
جمشیدگازر ـ در راستای ترجمه متون مذهبی
به فارسی، تفسیر منسوب به امام
عسکری علیه السلام نیز به فارسی ترجمه شد که
تراجم نگاران آن را در زمره آثار ارزشمند او بر
شمرده اند. میرزا عبداللّه افندی که در عصر
صفویه می زیسته، می نویسد:

زواره ای تفسیر حضرت امام حسن
عسکری علیه السلام را به فرمان شاه طهماسب
صفوی از عربی به پارسی برگردانیده است و
من این ترجمه را در قصبه لنگر ـ از حوالی
تربت جام ـ دیده ام و نسخه ای از آن نزد
افراسیاب خان موجود است.۲

شیخ آقا بزرگ دو ترجمه دیگر از این
تفسیر را معرّفی کرده است؛ ترجمه تفسیر
عسکری از میرزا ابوالقاسم حسینی ذهبی
شیرازی ـ از علمای قرن سیزدهم ـ و ترجمه
تفسیر عسکری از مولا عبداللّه بن نجم الدّین،
(متوفّای ۱۳۱۱ ق.). مشهور به فاضل
قندهاری۳.

میرزا محمّدعلی مدرّس تبریزی، نوزده
اثر از ترجمه ها، خلاصه ها و تألیفات علی بن
حسن زواره ای را برمی شمارد و ترجمه این
تفسیر را به عنوان پنجمین نوشته وی معرّفی
می کند.۴

اما آنچه که از نظر این شرح حال نگاران
دور مانده، این است که علی بن حسن
زواره ای برای آثاری که به فارسی
برمی گرداند، نامی اختیار می کرد و ترجمه این
تفسیر را نیز «آثارالأخیار» نامید. چنانچه
نسخه خطّی آن ـ که در کتابخانه مدرسه عالی
شهید مطهّری موجود است ـ با همین نام،
فهرست شده است.۵

در کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی
نیز نسخه ای خطّی از آن، تحت عنوان
«آثارالأخیار» به خطّ نستعلیق ۱۷ سطری و
با ۲۷۰ ورق به شماره ۱۴۳۲ موجود است که
در سال ۱۲۶۵ ق. تحریر شده و رجبعلی نامی
در مرداد ۱۳۱۶ ق. آن را وقف این کتابخانه
کرده است.۶

در دیباچه این نسخه نفیس، مترجم
نوشته است:

«… مقرّب بارگاه اله (اللّه) مشرّف
بتشریف فاتّبعونی یجیبکم اللّه، ابی القاسم
محمد رسول اللّه و بر آل نامدار و عترت
عالی مقدارش، خصوصاً بر آل سیّد و سرور
مهتر عالمیان بعد از پیغمبر، ولیّ
ربّ العالمین و صفوه الهاشمیّین و یعسوب
الدّین، اسداللّه الغالب، امیرالمؤمنین و امام
المتّقین، ابی الحسن علیّ بن ابی طالب صلوه
دائمه قائمه الی یوم الدّین، بعد از شکر و
حمد نامتناهی و صلوات بر حضرت رسالت
پناهی…».

سپس به شاه طهماسب اشاره می کند و
می گوید:

«… اکثر اوقات خجسته غایات،
مصروف می فرمایند به مباحث علوم دینیه
از تفسیر ملک کبیر و حدیث نبوی و کلام
امامی. اشارت عالی اشرف، اصدار یافت
که از تفسیری که اشتهار یافته به تفسیر
ثمره شجره پیغمبری و گلدسته ریاض
حیدری، وارث علوم جعفری، اعنی حضرت
امام حسن عسکری علیه السلام این بنده کمترین
علی بن حسن الزّواری، غفراللّه ذنوبه و
ستر عیوبه بعون الملک المعبود بر آن نهج
و ترتیب. و ما توفیقی الاّ باللّه علیه توکلّت
و الیه اُنیب ابتدا می کنم به نام نامی حضرت
معبود که رحمت او عام است در افاضه
وجود، جود رحیمیتش تمام بر مؤمنان در
روز موعود…».

علی بن حسن زواری در خاتمه این
ترجمه، یادآور شده است:

«پس هر جوانمرد بلند همّت، چون
خواهد که در دنیا حمید باشد و در عقبی
سعید باشد، باید که به گوش هوش ندای
هَلْ مِنْ تائِبٍ و صدای هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ
شنود. ابواب توبه بر روی خود بگشاید و
به خلوت سرای فلاح تائبان بارگاه الهی
درآید و به تشریف محبوبیت مشرّف گشته
بر سریر کرامت بنشیند… مستنیر کردم به
انوار این که به «آثارالأخیار» موسوم شده
یا اله العالمین و یا خیرالنّاصرین برحمتک
یا ارحم الرّاحمین و صلّی اللّه علی سیّدنا
محمّد و آله و عترته الطّاهرین و سلّم
تسلیماً کثیراً».۷

یادآور می شود که برخی از معاصران،
آثارالأخیار را با تفسیر دیگری که تألیف علی
بن حسن زواری است و ترجمه الخواص نام
دارد، به اشتباه، یکی دانسته اند.۸

روش ترجمه

چنانکه اشاره کردیم، شیخ صدوق بر
محمّد بن قاسم استرآبادی اعتماد کرده و
روایات فراوانی از وی نقل نموده و با دعای
رضایت و رحمت برای او، بارها تأییدش کرده
است.

علی بن حسن زواری همچون برخی از
دانشوران، این اعتماد را برای اثبات وثاقت
راوی این تفسیر، کافی دانسته و این اثر را
ترجمه کرده است. او در این ترجمه، همچون
دیگر آثارش، مخاطبان خود را شیعیانی
می داند که با مباحث قرآنی و روایی نا آشنا
هستند؛ یا در این باره اطلاعات کمی دارند. از
همین رو، از آوردن اصطلاحات خاصّ علمی
و تعبیرات تخصّصی اجتناب می کند. وی
می نویسد که با اعتقاد به این مهم که این
ترجمه در ارشاد مردم دخالت دارد و با درک
مقتضیات زمان، تصمیم دارد با ترجمه این
اثر، آن را برای عموم شیعیان قابل فهم نماید.

اگرچه سبک ترجمه، ساده و روان و
عاری از تکلّف است؛ اما عموماً از ساختار
دستوری و اصطلاحات زبان و ادبیات عرب
پیروی شده و این ویژگی، در سراسر اثر قابل
مشاهده است. این گونه نثر در آثار دیگر عصر
صفویه نیز متداول شد؛ زیرا زمان تدوین
دانش های اهل بیت علیهم السلام میان شیعیان بود.

در این ترجمه، ترکیب جمله ها و جای
فعل، فاعل، مفعول و متعلّقات آن به صورتی
است که در نثر مأخذ اصلی مشهود است.
علی بن حسن زواری در ترجمه این اثر به
متن، وفادار است و اگر بر حسب ضرورت و
نظر شخصی خواسته است افزون بر متن
اصلی، مطلبی را وارد ترجمه کند، با تعابیری
چون: «مترجم گوید» یا «ناقل گوید»
افزوده های خود را از متن تفکیک کرده است.

همچنین گاهی به دلیل رعایت اختصار، با
حذف مطالب تکراری، متن اصلی را خلاصه
کرده است. چنان که از اثر پیداست، موضوع
آن در تفسیر قرآن کریم است. اما معلوم
نیست که آیا اصل کتاب که امام حسن
عسکری علیه السلام بر آن دو راوی املا فرمودند،
بیشتر بوده و این کتاب در حقیقت جزوی از
آن تفسیر اصلی است یا خیر.

مترجم، شیوه متن عربی را حفظ کرده و
کتاب آثار الأخیار مشتمل است بر تفسیر
استعاذه، بسم اللّه الرّحمن الرّحیم،
فاتحه الکتاب، و بخش بیشتر سوره بقره، (آیه
۱ ـ ۱۰۸، ۱۵۳ ـ ۱۷۵، ۱۹۴ ـ ۲۰۶ و بخشی
از آیه ۲۸۲).

از نثر کتاب بر می آید که این تفسیر به
انگیزه تألیف، تفسیر، نوشته نشده بلکه هدف،
پرورش شاگردان مهاجر با معارف قرآنی و
آگاه نمودن آنان به جایگاه اهل بیت علیهم السلام در
قرآن بوده است. روایت ها غالباً طولانی و به
تفصیل ذکر شده و گاه یک حدیث در چند
صفحه آمده است. حتی در مواردی مضامین
مباحث از شیوه روایی فاصله می گیرد. البته
این، به آن معنا نیست که تفسیر از معصوم
صادر نشده باشد؛ زیرا در احادیث نقل به
مضمون عاری از اشکال است. به علاوه
راویان در ایران زندگی می کردند و به زبان و
ادبیات عربی احاطه کامل نداشتند و در برخی
جاها روایتی را پس از دریافتن، به صورت
نقل به مضمون آورده اند و این دگرگونی،
آشفتگی هایی را در متن پدید آورده است.
درباره معجزات رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم و خاندانش
تفسیر آیات به صورت تأویل انجام شده و به
مصادیق آیات توجّه شده است.

از دانش های مقدّماتی تفسیر، در بیان
مباحث و عبارات کمک گرفته نشده؛ ولی
بحث هایی در عرصه های دیگر معارف
اسلامی از جمله: فلسفه، کلام و فقه به
نحوی که با آیاتِ تفسیر شده ارتباط دارند، در
سراسر کتاب قابل مشاهده است.

در این اثر، کرامات و معجزاتی با تعابیری
غیر از آنچه در روایات صحیح و معتبر آمده،
به معصومان نسبت داده شده که قابل تأمّل
است و گاهی غیر معقول به نظر می رسد.
نکات تاریخی اشاره شده نیز در برابر منابع
معتبر و موثّق، رنگ می بازد. برای نمونه
می نویسد: «مختار بن ابوعبیده ثقفی را
حَجّاج، دستگیر کرد.»؛ در حالی که وی در
سال ۶۷ هجری؛ یعنی هشت سال قبل از آن
که حجّاج والی کوفه شود، به دست مصعب
بن زبیر به شهادت رسید. به علاوه، شرح و
بسط برخی از روایات چنان است که به
داستان سرایی شباهت می یابد.

با این همه، نمی توان این نکته را انکار
کرد که در لابه لای تفسیر عسکری، که با نام
آثارالأخیار به فارسی ترجمه شده، مطالب
درست، روایات معتبر و نکات تاریخی مستند
نیز مشاهده می شود. و همان طور که شیخ
صدوق با نقل مندرجات آن، به حفظ «میراث
مکتوب تشیّع» یاری رسانده، علی بن حسن
زواری نیز با ترجمه آن، در این راه کوشیده
است.

اگرچه علما و مشاهیر شیعه در قرون
متمادی، مطالب این اثر را به نقد کشیده اند و
حتی برخی از روایات آن را غیر