پاورپوینت کامل خاطرات آزادگان(۶) ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خاطرات آزادگان(۶) ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خاطرات آزادگان(۶) ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خاطرات آزادگان(۶) ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

>

در تاریخ ۲۶ / ۱۰ / ۷۰ در مدرسه خان توفیق مجددی حاصل شدتا خدمت برادر آزاده عزیمان حجه الاسلام والمسلمین
صالح آبادی برسیم و خاطرات روزگار اسارت را پی گیریم.

خواهش می کنم بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم. با تشکر از زحمات شما برادران عزیز که در صدد ثبت وقایع انقلاب هستید، امیدوارم بتوانم
رسالتی که برعهده من است، با این چندکلام بیان کنم. در باره مسایل فرهنگی، عموما عرض کردم که فعالیتهای
گوناگونی آغاز شد. یک قسمت آن، مسایل درسی و آموزشی بود. یک قسمت هم مسایل فرهنگی هنری که اینها را داشتم
بیان می کردم خدمتتان. اشاره کردم به بعضی از فعالیتها، مثل سرود و تئاتر و گفتم وقتی تئاتری مثلامی خواستند اجرا
بکنند، برادران از مدتها پیش نمایشنامه رامی نوشتند. و این نوشته باز توسط برادرانی که اطلاعاتشان خوب بودو اهل
نظر بودند، بازنویسی می شد. مطلب که خوب پخته می شد، بعدش کارهای تمرینی و مقدماتی از قبیل تهیه دکورها
شروع می شد. گاهی اوقات بعضی از برادرانی که کارگردانی می کردند و می خواستندتئاتر خوبی ارائه دهند، دکورهایش را
از یک ماه پیش شروع می کردند به دوختنش، به آن نحوی که خودشان می خواستند با همان لباسهایی که در اختیار
داشتند، گاه با پتو درست می کردند. گاهی اوقات می خواستند یک عبا درست کنند، یک جوری پتو را درست می کردند که
به شکل عبا در می آمد، یا مثلا یک لباس نظامی که البته ساده بود. یک درجه ای مثلا می دوختند روی لباس با دست.

گاهی اوقات اسلحه درست می کردند. اسلحه هایی که درست می کردندغالبا از کارتون بود. یک دفعه ظاهرا از چوب
درست کرده بودند که مدتها رویش کار کرده بودند. عین یک اسحله حقیقی در آمده بود.

ظاهرا همین اسلحه یک بار در یکی از تفتیشها به دست عراقیهاافتاد. آنها اول جا خوردند و گفتند که اینها مسلح هستند
و خیلی ترسیدند. بعد که دقت کردند، دیدند چوبی است. در هر صورت، زحمات مختلفی می کشیدند تا خود را آماده
می کردند. خوب که آماده می شد،با یک اتاقی مثلا اتاق شماره دو را در نظر می گرفتند تا درآنجا اجرا بکنند. از بقیه
برادرها هم دعوت می شد که بیایند. اولادر این اتاق ممکن نبود همه استفاده کنند. باید یک تعداد محدودمی آمدند و بقیه
در اتاق دیگر نمایش را می دیدند و به همین صورت،در سه نوبت، چهار نبوت یا بیشتر در اتاقهای متعدد اجرا می شد
تاهمه بتوانند آن را ببینند. ثانیا باید یک تئاتر یک ساعته، یک ساعت و نیمه یا کمتر یا بیشتر جوری اجرا می شد که
نگهبان عراقی نفهمد. به همین خاطر، نگهبان یا گاهی چند نگهبان گذاشته می شدتا مواظبت بکنند; سرباز عراقی تا
نزدیک می شد، یک جوری خبردهند. در گوشه ای از اتاق که به عنوان(سن)در نظر گرفته شده بود، پرده ای کشیده
می شد. برادران پشت آن خود را آماده می کردندو بعد می آمدند روی صحنه. وقتی ماموری می آمد، برادرانی که
جلونشسته بودند باید جوری می نشستند و پخش می شدند که عادی باشد وسربازی که می آید همه چیز را عادی ببینند.
این پرده ها، صحنه ها ودکورها بعضی وقتها خیلی سنگین می شد، مثلا می خواستند صحنه خانه خاصی یا جنگلی را
نمایش بدهند، تا وضعیت را قرمز اعلام می کردند،باید این دکور را جوری از هم می پاشیدند که سرباز عراقی هیچ متوجه
نشود. بعد دوباره آن را سرپا کنند. مهمتر از همه،بازیگران بودند که لباسهای خاصی پوشیده بودند، گریم کرده و
ریش گذاشته بودند.

وسایل گریم چه بود؟

بیشترش دوده بخاری بود. برای سفید کردن از خمیر دندان یااحیانا پنبه اگر گیرمی آوردند. استفاده می کردند. وسایل
خیلی ابتدایی بود; سعی می شد یک جوری گریم متناسب تهیه شود.

با مشکل کمبود آب چه می کردید برای شستن گریمها؟

آب به آن صورت کم نبود. فقط بعضی روزها قطع می شد. اینهاباید یک جوری خودشان را پنهان می کردند تا سربازی که
می آید،متوجه نشود; غالبا زیر پتو می خوابیدند. به عنوان یک نفر که خوابیده و خسته یا بیمار است، خود را پنهان
می کردند. وسایل دکور یک جوری محو و نابود می شد و افراد عادی می نشستند. بعدوقتی سرباز عراقی می رفت، دوباره
همه چیز سرپا می شدند. شما فرض کنید چقدر وقت می گرفت از هم پاشیدنش و چقدر وقت می گرفت دوباره جمع
کردنش. خوب اگر یک بار می آمد و می رفت، مساله ای نبود. گاه در یک نمایش چندین بار سرباز عراقی می آمد و سرکشی
می کرد.

سرباز عراقی خودش متوجه نبود؟

البته آنها می آمدند و می رفتند; یعنی مامور بودند که همیشه در حال قدم زدن باشند و اوضاع را کنترل کنند. اگر یک
گوشه ای می ایستادند فرماندهانشان اعتراض می کردند. طبیعی است وقتی چنین حالتی توی همین محیط آزاد پیش
بیاید، وقتی یک سخنران یا دسته سرود یا گروه نمایش بخواهد کاری اجرا کند، این قطع ها از گیرایی کار و استقبال
تماشاچیان و حس بازیگران می کاهد، ولی آنجا چنین نبود. گاه این حالت قرمز خوردن یا سیاه خوردن وقتی سربازعراقی
می آمد می گفتیم: سیاه و قرمز. آن قدر زیاد می شد که به هیچ وجه کار ممکن نبود. یکبار برادرها شمرده بودند در
یک نمایش، چهل و پنج بار سربازها آمده بودند. گاهی اوقات نمایش ازصبح تا ظهر تمام نمی شد و باز بعد از ظهر شروع و
تا غروب ادامه می دادند. البته شب این کار ممکن نبود. چون وقتی غروب می شد،برادرها را داخل اتاقها جای می دادند و
درها را قفل می کردند. دراین چهل و پنج بار نه اجرا کننده خسته می شد و نه تماشاچی. دلیل موفقیت برادران
درکارهایشان واقعا همین بود; یعنی با یک عشق وعلاقه خاصی کار می کردند و با یک نیت خالص که فکر کنم اگر
مردم ایران اکنون با آن عشق و علاقه کار کنند، کشور در طول سه چهارسال پیشرفت چشمگیری خواهد داشت. این
جمله را در پرانتز عرض کنم: یک شب که ایام دهه فجر و شب دوازده بهمن بود. تمام اتاقها برای خودشان برنامه داشتند.
در اتاقی که ما بودیم و ۱۲۰یا ۱۳۰ نفر در آن ساکن بودند، در خود فرورفته بودم که یکباره توجهم جلب شد به فعالیتهای
برادران. آنها برای اجرای برنامه هابه کار و تلاش مشغول بودند. یک تلاش و جنب و جوش خاصی در برادران بود. هر کس
کاری می کرد; یکی پرده می دوخت، یکی کاغذها را به هم وصل می کرد. شوق عجیبی داشتند. کاغذها را به هم وصل
می کردندو باهمان کاغذها دکور و شبیه پرچم پدید می آوردند.

اینهاکجا نصب می شد؟

با یک نخی روی دیوارها و بین ستون ها نصب