پاورپوینت کامل امام علی(ع) و تربیت فرزند(۲) ۸۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امام علی(ع) و تربیت فرزند(۲) ۸۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امام علی(ع) و تربیت فرزند(۲) ۸۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل امام علی(ع) و تربیت فرزند(۲) ۸۰ اسلاید در PowerPoint :

>

ب)تربیت اخلاقی

یکی از ابعاد مهم تربیت اسلامی تربیت اخلاقی است. مراد ازتربیت اخلاقی اعمال روشها و به کارگیری اصولی است که در
پرتوآنها فرد فضایل اخلاقی راکسب می کند و صفات رذیله رااز خود دورمی سازد. بامطالعه و بررسی سیره تربیتی امام
علی(ع)به خوبی آشکار می گردد که تربیت اخلاقی در کنار تربیت دینی مهمترین واساسی ترین بعد تربیت بوده، آن
حضرت بیشترین تلاش خویش را صرف این دو بعد تربیتی فرزندان کرده است. نامه ها و وصایای آن حضرت به فرزندان
گواه صادقی بر این مدعاست. بررسی تربیت اخلاقی فرزندان از دیدگاه امام علی(ع)و سیره آن حضرت، کتابی مستقل
نیازدارد. بدین سبب،تنها برخی از روشهای تربیت اخلاقی مورد نظر آن حضرت را مورد بررسی قرار می دهیم:

۱- الگوی عملی بودن

به نظر می رسد مهمترین و کارآمدترین روشی که ائمه علیهم السلام در تربیت اخلاقی فرزندانشان به کار می گرفتند، رفتار
عملی آنان بود. آنها خود الگوی کامل و مطمئن اخلاقی برای فرزندانشان بودند. اعمال و رفتارشان هر لحظه در منظر
فرزندان قرار داشت وفرزندان با دیدن آنها مشق زندگی می گرفتند. سیره تربیتی علی(ع)مملواز رفتارهای عملی است که
برای همه سرمشق بود.

۲- موعظه

پند دادن یکی از روشهای اخلاقی است که در سیره تربیتی علی(ع)بسیار دیده می شود. آن حضرت در فرصتهای مناسب
فرزندان خویش را پند می داد و دلهای پاک و نورانی آنان را نورانی ترمی ساخت. روش تربیتی موعظه چنان در سیره
تربیتی آن حضرت مهم بودکه حتی در بستر شهادت از آن بهره جست. نامه طولانی حضرت به فرزند معصومش از
مهمترین جلوه های این روش تربیتی شمرده می شود.

۳- یاد مرگ و قیامت

از جمله روشهای تربیت اخلاقی، یاد مرگ و قیامت است. یاد مرگ وقیامت موجب می شود انسان از آرزوهای مادی جدا
گردیده، به گناه تن ندهد. علی(ع)در خطبه ها و نامه هایش همواره مرگ را یادآوری می کرد و بخصوص فرزندانش را به
فراموش نکردن آن توصیه می فرمود.حضرت ضمن نامه ای به امام حسن(ع)می فرماید: «فرزندم!

فراوان به یاد مردن باش و به یاد موقعیتی که در آن قرار می گیری و پس از مردن بدان روی می کنی تا چون برتو درآید،
ساز خویش راآراسته و کمر خود را بسته باشی چنان نباشد که ناگهان مرگ تورادریابد و برتو چیره گردد» .

ج)تربیت اجتماعی

تربیت اجتماعی از ابعاد مهم تربیت در نظام تربیتی اسلام است.

اسلام دین عزلت گزینی و فردگرایی نیست بلکه علاوه بر توجه به امورفردی، به مسایل اجتماعی نیز توجه ویژه دارد و این
یکی ازامتیازهای بزرگ دین خاتم است. در سیره معصومان علیهم السلام،بویژه امام علی(ع)،تربیت اجتماعی از جایگاهی
ویژه و با اهمیت برخوردار است. مراد از تربیت اجتماعی مجموعه دیدگاهها در زمینه روابط اجتماعی و نیز رفتارهای عملی
است که امام علی(ع)فرزندانش را به آن سفارش می کرد.

۱- تربیت اجتماعی در خانه:

آغاز تربیت اجتماعی از جامعه کوچک خانواده است و فرزندان نخستین برخوردهای اجتماعی را در درون خانه تجربه
می کنند. رفتاربا پدر، مادر، برادران و خواهران ابتدایی ترین ارتباطات اجتماعی فرزندان است. اگر فرزندان بتوانند توافق
و سازگاری مناسب داشته باشند و آن را در خانه و با نزدیکان خویش به درستی تجربه کنند،در بیرون از محیط خانه و در
اجتماع بزرگتر نیز نقش اجتماعی خودرا به درستی ایفا خواهند کرد. درسیره تربیتی امام علی(ع)این نکته مورد توجه بود
و آن حضرت با ایجاد رابطه اجتماعی صحیح میان فرزندان خود به تربیت اجتماعی آنان اقدام می فرمود. درروایت آمده
است: امام علی(ع)به امام حسن(ع)و امام حسین(ع)

فرمود: «شما را به تقوای الهی و گرایش و رغبت به آخرت و زهددر دنیا سفارش می کنم. بر آنچه از دنیا از دست داده اید،
تاسف نخورید. کار خیر انجام دهید و دشمن ستمگر و یاور ستمدیده باشید.» سپس فرزندش محمد را صدا زد و فرمود: «آیا
آنچه را به برادرانت سفارش کردم شنیدی؟» او گفت: «آری.»

فرمود: «شما را نیز به آنها سفارش می کنم. بر تو باد به نیکی به برادرانت امام حسن(ع)و امام حسین(ع)و رعایت احترام
آنها وشناخت فضل و مقام آنان. بدون نظر آنان کاری انجام مده.»

سپس به امام حسن(ع)وامام حسین(ع) فرمود: «شما را به نیکی درباره محمد وصیت می کنم; زیرا او برادر شما و فرزند
پدر شماست.

می دانید پدرتان پیوسته او را دوست می داشت، پس شما نیز او رادوست بدارید»

۲- تربیت اجتماعی خارج از خانه:

فرزند در خارج از خانه با اجتماع سر و کار دارد و در پرتواین ارتباط به زندگی اجتماعی خود استمرار می بخشد. از
این رونیازمند برقراری ارتباط سالم و عاطفی با دیگران است. علی(ع)درهنگام احتضار، امام حسن(ع)و امام حسین(ع)و
محمد بن حنفیه وسایر فرزندان خود را جمع کرد و در پایان وصیت خویش فرمود:

«یابنی عاشروا الناس عشره ان غبتم حنوا الیکم و ان فقدتم بکو علیکم.»

با مردم به گونه ای معاشرت و ارتباط داشته باشید که اگر ازنظرشان دور شدید دل در هوای شما داشته باشند و اگر
مردیدشدیدبر شما بگریند.

۳- میزان ومعیار رابطه درست با دیگران:

امام علی(ع)در سیره تربیتی خویش برای برقراری ارتباط درست وسالم با دیگران و نیز برخورد با آنها معیار و ملاک
کلیدی را به فرزندان خود ارائه فرمود و آن نقش انسان است: «یا بنی اجعل نفسک میزانا فیما بینک و بین غیرک…»

فرزندم! خود را میان خویش و دیگری میزان قرار ده، پس آنچه رابرای خود دوست می داری، برای غیر خود نیز دوست
داشته باش و آنچه را برای خود خوش نداری، برای دیگری نیز خوش مدار; ستم نکن چنانکه دوست نداری به تو ستم
شود; و نیکی کن چنانکه دوست داری به تو نیکی کنند….»

د)تربیت جسمانی

درسیره تربیتی معصومان علیهم السلام تربیت جسمانی و حفظتندرستی مورد توجه واقع گردیده; جسم مرکب روح و
حفظ سلامتی جسم،مقدمه سلامتی روح تلقی شده است. از این رو تغذیه مناسب و رعایت نکات بهداشتی در سیره تربیتی
حضرت علی(ع)مورد توجه ویژه قرارگرفته است.

۱)تغذیه:

تغذیه مناسب یکی از عوامل تداوم سلامت انسان است و برای کودکان و نوجوان اهمیت ویژه دارد. برای کودک شیر
مادرمناسب ترین و با برکت ترین ماده غذایی است. علی(ع) می فرماید:

«مامن لبن رضع به الصبی اعظم برکه علیه من لبن امه.»

برای نوزاد هیچ شیری با برکت تر از شیر مادر نیست.»

برای اینکه اهمیت این کلام علی(ع)بیشتر آشکار گردد، توجه به کلام یکی از متخصصان رشد کودکان سودمند می نماید:

«غذای ایده آل برای نوزادان، شیر مادر است. شیر مادر دارای مزایای خوراکی، بهداشتی، کاربردی و عاطفی می باشد.

مزیت خوراکی:

شیر مادر دقیقا دربردارنده همان موادی است که نوزاد برای رشدو فعالیت نیاز دارد.

مزیت بهداشتی:

شیر مادر و آغوز، نوزاد را در برابر بسیاری از عفونتها وامراض مصون می سازد. البته اگر خود مادر مبتلا به بیماری نباشد،
شیر مادر همچنین برای رشد و سلامت سیستم گوارش نوزاد مناسب است.

مزیت کاربردی:

فواید کاربردی شیر مادر زیاد است اما از همه مهمتر اینکه دستورالعمل مخلوط کردن نمی خواهد، مجانی است و نوزاد هر
وقت و هرمقدار بخواهد، می تواند بنوشد و محدودیتی ندارد.

مزیت عاطفی:

بین مادر و نوزادی که از مادر تغذیه می کند یک رابطه عمیق عاطفی ایجاد می شود چرا که مادر احساس می کند چیزی را
که نوزادنیاز دارد، او تامین می کند.»

۲- رعایت نکات بهداشتی:

علاوه بر تغذیه سالم و مقوی، رعایت نکات بهداشتی چه در هنگام غذا خوردن و چه در تداوم سلامتی کودک نقشی مهم
دارد،حضرت علی(ع)به فرزندش امام حسن(ع)فرمود: آیا نمی خواهی چهار صفت به تو آموزم که از پزشک و دارو بی نیاز
شوی؟

عرض کرد: آری.

حضرت فرمود: هرگز بر سر غذا منشین مگر اینکه گرسنه باشی و ازغذا دست مکش مگر اینکه هنوز به غذا اشتها داشته
باشی. در جویدن غذا خوب دقت کن و در وقت خواب خود رااز فضولات فارغ ساز. اگراین دستورها را بکار بندی، از پزشک
بی نیاز خواهی شد.»

شیوه های تربیت فرزندان درسیره و کلام امام علی(ع):

روش شناسی و بررسی شیوه های تربیتی در نظام تعلیم و تربیت اسلامی از جایگاهی مهم برخوردار است. در واقع درخت
پرثمر تربیت آنگاه به بار می نشیند که نکات تربیتی درقالب شیوه های درست ومناسب در امر تربیت فرزندان به اجرا
درآید. امام علی(ع)درسیره تربیتی خویش روشها وشیوه هایی را به کار گرفت که کشف و بررسی آنها ره توشه بزرگی برای
رهروان راستین آن حضرت به شمار می آید.

برخی از مهمترین شیوه های تربیتی آن حضرت عبارت است از:

الف)شیوه محبت

استفاده از محبت، از موثرترین و کارآمدترین شیوه های تربیتی است. محبت جاذبه می آفریند، انگیزه خلق می کند.
انسانهای پرتلاطم و مضطرب را آرامش می بخشد و فرزندان نابهنجار و ناسازگار را رام می کند. محبت شیوه ای است که به
مرحله ای خاص از تربیت اختصاص ندارد; اما کودکان و نونهالان بیشتر به آن نیازمندند. حبس کردن محبت در دل و
پرهیز از اظهار آن، کارساز نیست و در فرزندانگیزه و جاذبه پدید نمی آورد. از این رو، باید به روشهای مناسب ابراز گردد.
برای کودکان در آغوش گرفتن و بوسیدن و برای بزرگترها دادن هدیه و اظهار محبت زبانی از مناسب ترین شیوه هاست.

علی(ع)می فرماید: «هر که فرزند خود را ببوسد، برای او پاداش وحسنه خواهد بود و هر که فرزند خود را شاد کند،
خداوند در روزقیامت او را شاد خواهد فرمود…»

آن حضرت هنگام موعظه فرزندان با جملاتی محبت آمیز و پرجاذبه آنها را آماده شنیدن و گوش جان سپردن می ساخت.
در نامه ای به امام حسن(ع)چنین می فرماید: «…وجدتک بعضی بل وجدتک کلی حتی کان لواصابک اصابنی…»

(فرزندم!)تو جزئی از وجود و بلکه تمام وجود منی; به طوری که اگر به تو بلایی رسد، به من رسیده است و اگر مرگ تو را
در کام گیرد، مرا در کام گرفته است. آنچه از وضع و حال تو مورد توجه من قرار گرفته همان وضع و حال خود من است که
برایم اهمیت بسیاردارد…»

ب)شیوه احترام به شخصیت فرزند

از دیگر شیوه های مهم تربیتی در سیره کلام امام علی(ع)، شیوه احترام به شخصیت فرزند و واگذار کردن مسوولیت به او
است.

احترام به فرزند و تکریم شخصیت او، اعتماد به نفس را در وی تقویت می کند و او را برای انجام مسوولیتهای مهم فردی و
اجتماعی آماده می سازد. از سوی دیگر، تحقیر و سرزنش زیاد فرزند، آتش لجاجت و دشمنی را در او شعله ور می سازد.
علی(ع)دراین زمینه می فرماید:

«الا فراط فی الملامه یثبت ناراللجاجه »

زیاده روی در سرزنش، آتش لجاجت را در فرد روشن می کند.»

درحدیثی دیگر می فرماید: «عقاب و تندی زیاد نداشته باشید;زیرا این امر کینه را در پی دارد و فرد را به سوی دشمنی
فرامی خواند.»

علی(ع)در سیره تربیتی خود شیوه احترام به شخصیت فرزندان رامورد توجه ویژه قرار داده و با واگذار نمودن مسوولیت
مناسب به آنان، حس اعتماد به نفس و احساس شخصیت را در آنان تقویت می فرمود. موارد زیر نشان دهنده اهتمام امام(ع)
بدین امر است:

۱- «روزی امیرمومنان علی(ع)در حالی که امام حسن(ع)و سلمان همراهش بودند و حضرت به دست سلمان تکیه زده بود،
واردمسجدالحرام شد و نشست. در این هنگام، مردی با چهره و لباس زیباوارد شد; به حضرت سلام کرد، مقابل وی
نشست و گفت: ای امیرمومنان! از تو درباره سه مساله می پرسم؟

حضرت فرمود: بپرس.

عرض کرد: وقتی انسان می خوابد، روحش کجا می رود؟ چگونه انسان به یاد می آورد و فراموش می کند؟ و چگونه فرزند
انسان به عمه هاوخاله هایش شباهت پیدا می کند؟

امیرالمومنان علی(ع)به امام حسن(ع)فرمود: ای ابامحمد! جوابش را ده.

وامام حسن(ع)پاسخ پرسشها را به تفصیل بیان کرد.

۲- شخصی خدمت امیرالمومنان رسید و گفت: اگر دانشمندی، بگومراد از «الناس » و «اشباه الناس » و
«النستامن »(درقرآن)چیست؟

حضرت به امام حسین(ع)فرمود: حسین، پاسخ ده.

امام حسین(ع)با استناد به آیات قرآن پرسش را پاسخ داد.

۳- گروهی نزد امیرالمومنان(ع)از خشکسالی شکایت کرده و ازحضرت خواستند دعا کند و از خداوند باران بخواهد.
حضرت امام حسن(ع)و امام حسین(ع)را صدا زد و به امام حسن(ع)فرمود:

برای آمدن باران دعا کن.

امام(ع)دعا کرد. سپس به امام حسین(ع)فرمود: دعاکن.

امام حسین(ع)نیز دعای استسقا خواند. هنوز آن دو بزرگوار دست از دعا نکشیده بودند که خداوند تبارک و تعالی باران
را فروفرستاد. بارانید، راوی می گوید از سلمان سئوال شد آیا آنها این دعاها را تعلیم دیده اند؟ عرض کرد وای بر شما
حدیث رسول الل