پاورپوینت کامل آغاز تشیع در قم ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آغاز تشیع در قم ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آغاز تشیع در قم ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آغاز تشیع در قم ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۵۰

قم اولین شهر یران است که مذهب تشیع را پذیرفت و در نیمه های قرن دوم هجری به
عنوان اولین پیگاه شیعه در سراسر یران ظهور یافت. شناختن قم و اهل آن از همین رو
بری مسلمانان و به ویژه دوست داران اهل بیت از اهمیت خاصی برخوردار شده و تحقیقات
بسیاری هم در جهات مختلف آن صورت گرفته است. در ین مقاله، به برخی از وقیع و
مسائلی هم که به نحوی با موضوع بحث مرتبط است، نگهای می افکنیم.

سابقه تاریخی قم

ینکه قم به دست چه کسی و در چه زمانی به صورت شهر درامده به طور دقیق معلوم نیست،
اما مسلم ین است که قم در زمان فتوحات اسلامی وجود داشته و از توابع اصفهان و جزء
بلاد فتح شده به دست مسلمانان بوده است.

قم به نقل بلادزی[۱]، یعقوبی[۲] و برخی دیگر از تاریخ نگاران، از شهر های قدیم و
باستانی یران است و ین نقل هم در بین محققان و مورخان شهرت بیشتری دارد.

شواهدی نشان می دهد که اسکندر مقدونی شهر قم را ویران کرده و پس از او قباد به
هنگامی که از ویرانه ین شهر می گذشته، آن را آباد ساخته و بنا به همین نقل او اسم
آن را قم گذاشته است.[۳]

نیز نقل کرده اند: هنگامی که بهرام گور عازم بلاد ارمنیه بود، مسیرش به دهای افتاد
که در آن زمان طغرود نامیده می شد. او در ین ده، آتشکده ی بنا کرد، بازاری ساخت و
آن را ممجان نامید و بری مزدجان (مزدیجان) نیز بارو (حصار) ساخت.[۴] همچنین نقل
شده است که ین دو ده در زمان ورود اعراب به قم از مهم ترین بلوک های تشکیل دهنده ین شهر بوده اند.

در کتاب فیروز پسر قباد که در زمان عبدالملک بن مروان از ین منطقه به دست آمده، قم
یکی از شهرهای بزرگ و زیبی زمان فیروز توصیف شده است. ین شهر در شاهنامه فردوسی
جزء شهرهای پیشدادیان و کیانیان به حساب آمده و اسم آن در منظومه ویس و رامین بارها
تکرار شده است.[۵]

طبق همین نقل ها احتمال داده شده است که بنی اولیه ین شهر به زمان هخامنشینان باز
گردد و در همین گزارش از حکومت بعضی حاکمان در زمان شاهان باستانی در ین شهر نیز
یاد شده است.[۶]

از ین شواهد ثابث می شود که شهر قم قبل از تسخیر ین منطقه به دست مسلمانان موجود
بوده است، اما، ینکه یاقوت حموی و به تبع او برخی از مورخان، قم را شهر مستحدثه و
از آثار تمدن اسلامی برشمرده اند،[۷] قابل تأمل است، مگر ینکه گفته شود منظور او
همان شهر جدیدی است که پس از استقرار اعراب در ین منطقه با ویژگی ها و معماری های
خاص اسلامی به وجود آمده است؛ چون طبق شواهدی که در منابع تاریخی وجود دارد، قم در
آن زمان همانند بسیاری دیگر از شهرهای ساسانیان، از چندین حصار (بلوک) نزدیک به هم
تشکیل شده بود. خود حموی هم که قائل به مستحدثه بودن ین شهر است، تصریح می کند که
قم در زمان ورود اعراب به ین منطقه از هفت ده متفرق تشکیل می یافت که مهم ترین
آنها کمیدان بوده است.[۸]

وی می گوید که ین ده ها پس از استقرار اعراب در ین شهر به همدیگر اتصال یافته و
همه آنها شهر واحدی را تشکیل داده اند. واضح است که ین سخن با قدیمی بودن شهر قم
منافاتی ندارد. علاوه بر ین، طبق نقل های تاریخی، شهری که به دست مسلمانان با
ویژگی های اسلامی بنا شد، در شمال شرقی شهر قدیم قم بوده و پس از بنی آن شهر قدیم
متروک شده است.[۹]

همه ین شواهد نشان می دهد که سخن حموی قابل توجیه است و می توان آن را به همان
مرحله از بازسازی شهر قم مربوط دانست که به دست مسلمانان بنا شده است.

وجه تسمیه قم

ینکه شهر قم در گذشته چه نامی داشته و چگونه به ین اسم معروف شده است، به خوبی
معلوم نیست . آنچه از منابع تاریخی و تحقیقات برخی از محققان استفاده می شود، ین
است که ین شهر در کلمات قدما به تعابیر مختلفی مانند: کُم، کومه، کمندان، کونیا،
کوآما، و غیر ینها نام برده شده[۱۰] و پس از فتوحات اسلامی یکی از کلمات (کومه) یا
کمیندان با عروض تخفیف و تعریب به آن، به صورت قم در آمده است.[۱۱]

صاحب تاریخ قم به نقل از احمد بن محمد برقی (م۲۷۴) می نویسد: زمین قم محل گردآمدن
آب رودخانه ها و علف زار بود. چون در اصطلاح عرب به چنین محلّی قم گفته می شد، ین
محل به اسم قم معروف شده. او همچنین نقل کرده است که صحرانشینان بری آب و علف ین
محل، در ین سرزمین فرود می آمدند و خانه هایی که بری سکونت خود درست می کردند،
کومه نامیده می شدند. ین کلمه به تدریج تخفیف یافت و به صورت کُم در آمد، سپس به
کلمه قم معرّب گردید و به ین اسم معروف شد.[۱۲]

باز صاحب تاریخ قم، به نقل دیگری از حمزه بن حسن، صاحب تاریخ اصفهان، می نویسد که
قم از کلمه کمیدان که یکی از بلوک های قدیم آن بوده، تخفیف یافته و به صورت کلمه
قم درآمده و ین همان قولی است که یاقوت حموی در ین باره نقل کرده است.[۱۳]

در رویات اسلامی آمده: پیامبر اسلام به هنگام عروج به آسمان ها ابلیس را مشاهده
کرد که در ین سرزمین نشسته و دستانش را تا مرفق بر زانوها انداخته است. وقتی
جبرئیل او را معرفی کرد، پیامبر اسلام خطاب به او فرمود: «قم؛ (یعنی برخیز)، ی
ملعون!…»[۱۴] از مضمون رویت مزبور بر می ید که ابلیس از ین سرزمین رانده شده و
ین شهر جزء بلاد امن الهای قرار گرفته است.

ین گونه رویات هم سبب اشتهار کلمه قم بری ین شهر در بین مسلمانان شده است.

به هر حال، سبب تسمیه ین شهر هر چه که باشد، در زبان رویات به ویژه رویات منقول
از امام صادق۷، ین شهر با همین نام ذکر شده است و ساکنان آن مورد توجه قرار
گرفته اند.

فتح قم

قم در سال ۲۳ق به تصرف مسلمانان در آمد.[۱۵] ینکه منطقه قم به مصالحه فتح شده، یا
به جنگ و غلبه،[۱۶] تا حدودی در میان مورخان اختلاف است.[۱۷] آنچه شهرت تاریخی دارد
و شواهدی آن را تیید می کند، ین است که فتح ین منطقه از راه جنگ و غلبه تحقق
یافته است؛ زیرا منطقه قم در آن زمان از توابع اصفهان بوده و فتح ین شهر و نواحی آن
به دست سپهایان ابوموسی اشعری در سال ۲۳ق از مسلّمات تاریخ است.[۱۸] بنابرین
فتح منطقه قم و نواحی آن به وسیله همین سپاه و در همین سال تحقق یافته است. علاوه
بر ین، عده ی از فقهای اسلامی مانند: محمد بن ادریس شافعی(۲۰۴ق) و مالک بن انس
(۱۷ق) تصریح کرده اند که همه بلاد جبال با جنگ فتح شده اند و هایچ شهر آن از ین جهت
مستثنا نیست.[۱۹]

یین مردم قم

مردم قم در دوره قبل از فتوحات اسلامی، زرتشتی بودند و آتشکده های متعددی در ین
شهر و نواحی آن وجود داشت. علاوه بر مجوسیان، از زندگی یهودیان و مسیحیان ساکن در
ین شهر گزارش هم شده است. صاحب کتاب تاریخ قم باب نوزدهم کتاب خود را به اخبار
یهودیان و مجوسیان ین منطقه اختصاص داده و از زندگی مسیحیان و همچنین از مبلغ جزیه
اهل ذمه ین شهر سخن گفته است.[۲۰] وقتی قم به دست مسلمانان فتح شد، جمعی از مردم
آن مسلمان شدند و عده ی دیگر در یین زرتشتی باقی ماندند و جزیه را پذیرفتند که تا
چند قرن بعد آتشکده های آنان در ین منطقه باقی بود.[۲۱]

همدانی در وصف قم می نویسد: در مزدیجان قم، آتشکده دیرینه ی از آتش آذر گشسب وجود
داشت که درهای طلیی آن به هنگام تسخیر ین نواحی در زمان عبدالملک مروان به کعبه
انتقال داده شد، اما آتشکده آذر مهرین در زمان بهرام گور به وسیله سورین قمی به
جوزان انتقال یافت و در آنجا آتشکده ساخته شد.[۲۲]

آتشکده مرکزی ش