پاورپوینت کامل قرآن در سخن امام حسن مجتبی (علیه السلام) ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قرآن در سخن امام حسن مجتبی (علیه السلام) ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قرآن در سخن امام حسن مجتبی (علیه السلام) ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قرآن در سخن امام حسن مجتبی (علیه السلام) ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۳

یکی از رسالت های مهم امامان معصوم تبلیغ دین، بیان احکام و تفسیر قرآن است. میراث
قرآنی باقی مانده و ارزشمند وجود مبارک امام حسن مجتبی۷ از نمونه های اعلی و عظیم
ذخایر تفسیری معصومان۸ است. در این مقاله با نگرش قرآنی و تفسیری امام حسن مجتبی۷
آشنا می شویم.

منزلت و پیشوایی قرآن در زندگی

قرآن در آیات فراوانی به بیان منزلت رفیع و شأن والای خویش پرداخته است تا هیچ کس
حجتی در رویگردانی از قرآن نداشته باشد و کسی هم که به قرآن روی می آورد، با معرفت
و بینش در وادی آن گام نهد. اهل بیت: که عارف به حقیقت قرآن هستند، همپای آن، این
منزلت و فضیلت را به خوبی تبیین کرده اند. اینک نمونه ای از سخنان امام حسن مجتبی۷
در این خصوص ذکر می شود:

اربلی از امام حسن۷ نقل می کند که فرمود: در این قرآن، چراغ های نور و شفای
سینه هاست. پس باید سالک، در نور آن سلوک کند و با این ویژگی، دل خود را لگام زند؛
زیرا این اندیشیدن (و از نور قرآن بهره بردن) حیات دل بیناست؛ همان سان که آدمی در
تاریکی ها، با (تابش) نور، روشنایی می گیرد.[۱]

دیلمی می گوید: امام حسن۷ فرمود: در دنیا جز این قرآن، چیزی باقی نمانده است. پس آن
را امام خود قرار دهید تا شما را به هدایت (فطرتتان) راهنمایی کند. سزاوارترین مردم
به قرآن، کسی است که به آن عمل می کند؛ هر چند آن را حفظ نکرده باشد و دورترین مردم
از قرآن، کسی است که به آن عمل نمی کند؛ هر چند آن را بخواند.[۲]

در این حدیث، مقصود امام حسن۷ این است که قرآن کریم را امام خویش در سیره عملی و
زندگانی قرار دهید و بر اساس آن عمل کنید.

قرآن قاضی، اعمال در قیامت

امام حسن۷ فرمود: این قرآن در روز قیامت می آید، در حالی که راهبر است و پیش برنده؛
مردمی را که حلال خدا را حلال، و حرام خدا را حرام گرفته اند و به متشابهات قرآن،
ایمان آورده اند، به بهشت رهنمون می شوند و مردمی را که حدود و احکام الهی را تباه
کرده اند و حرام های خدا را حلال گرفته اند، به آتش می راند.[۳]

و نیز می فرمود: هر کس درباره قرآن، با رأی و پیش داوری خود سخن گوید و تفسیر کند،
گر چه حق باشد، باز گناه کرده است.[۴]

پاداش قرائت قرآن

قطب الدین راوندی در کلامی از امام حسن۷ نقل می کند که فرمود: «من قرأ القرآن کان
له دعوه مجابه امّا معجّله و إمّا مؤجّله؛[۵] هر کس قرآن بخواند، یک دعای مستجاب
دارد، یا زود یا دیر.

قرآن و اهل بیت:

«عن الحسن بن علی۷ انه حمدالله تعالی و اثنی علیه و قال: ) وَ السّابِقُونَ
اْلأَوّلُونَ مِنَ الْمُهاجِرینَ وَ اْلأَنْصارِ وَ الّذینَ اتّبَعُوهُمْ
بِإِحْسانٍ([۶] فکما أنَّ للسّابقین فضلهم علی من بعد هم کذلک لأبی علی بن أبی
طالب۷ فضیلته علی السّابقین بسبقه السّابقین … و عَلَّمَ رسول الله۹ النّاس
الصّلوات فقال: قولوا: اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد کما صلیت علی إبراهیم و آل
إبراهیم أنّک حمید مجید، فحقّنا علی کلّ مسلم أن یصلّی علینا مع الصّلاه فریضه
واجبه من الله، وَ أحلَ الله الرسوله الغنیمه و أحلّها لنا و حرّم الصّدقات علیه و
حرّمها علینا، کرامه أکرمنا الله و فضیله فضّلنا الله بها؛

حسن بن علی۷ پس از حمد و ثنای خداوند فرمود : و پیشگامان نخستین از مهاجران و
انصار، کسانی که با نیکوکاری از آنان پیروی کردند، پس همچنان که پیشگامان بر کسانی
که پس از آنان هستند، برتری دارند، پدرم علی بن ابی طالب۷ نیز ـ چون پیشتاز
پیشگامان است ـ بر پیشتازان برتری دارد … و رسول خدا۹ صلوات را به مردم آموخت و
فرمود : بگویید: خدایا! بر محمّد و آل محمد درود فرست؛ چنان که بر ابراهیم و آل
ابراهیم درود فرستادی، همانا تو ستوده بزرگواری. پس حق ما بر هر مسلمانی، به عنوان
یک فریضه واجب خداوندی، این است که در تشهّد هر نمازی، بر ما صلوات فرستد. و خدا
غنایم را برای پیامبر خود حلال کرد و برای ما نیز، و صدقات را بر او حرام کرد و بر
ما نیز، این ها کرامت