پاورپوینت کامل امام علی و نیازمندان ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امام علی و نیازمندان ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امام علی و نیازمندان ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امام علی و نیازمندان ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۷

یکی از شیوه های رفتاری امام علی ۷رسیدگی به وضعیت نیازمندان جامعه بود که این شیوه
می تواند راهگشای کارگزاران حکومتی در جامعه اسلامی امروزی باشد. امام علی ۷در
توزیع مطلوب اموال (بیت المال) دو ویژگی اساسی را مورد تأکید قرار می دادند:

۱. رعایت عدالت در تقسیم؛

۲. حبس نکردن حقوق عمومی.

و برای بیت المال دو نوع مصرف را در نظر می گرفتند:

الف) مصرف خاص؛

ب) مصرف عام ۱.

یکی از مصادیق مصرف خاص بیت المال از دیدگاه امام، تأمین نیاز فقرا و مستمندان و
از کار افتادگان است. با توجّه به اینکه افراد جامعه با یکدیگر برابر نیستند، برخی
توانایی جسمی و استعداد سرشار دارند و برخی ضعیف هستند، از این رو سطح درآمد، با
توجّه به امکانات هرکس متفاوت است. برخی برای امرار معاش، درآمد کافی ندارند و برخی
معلول، بیمار، ورشکسته و از کار افتاده و به عبارت جامع، نیازمندند. حقوق این گونه
افراد چگونه باید استیفا شود و چه حقوقی در جامعه انسانی دارند؟

می دانیم که «فقر» آثار بسیاری در جامعه انسانی برجای می گذارد. امام علی ۷به
این
موضوع چنین اشاره می فرماید:

«یا بُنَیَّ إنّی أَخافُ عَلَیکَ الفَقْرَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنهُ فَإنَّ
الْفَقْرَ مَنْقَصَهٌ لِلدّینِ، مُدْهِشَهٌ لِلْعَقْلِ، داعِیَهٌ لِلْمَقْتِ ۲؛ ای
فرزند! من از تهایدستی بر تو هراسناکم، از فقر به خدا پناه ببر، که همانا فقر، دین
انسان را ناقص، و عقل را سرگردان، و عامل دشمنی است».

امام ۷در این اندرز به سه اثر اشاره می کند: ۱. نقص در دین؛ ۲. نقص در عقل؛ ۳.
ایجاد دشمنی.

با گرسنگی قوّتِ پرهایز نماند

افلاس عنان از کف تقوا بستاند۳

کامل فرزانه را، دیوانه سازد احتیاج

عاقلان را از خرد، بیگانه سازد احتیاج ۴

تأمین حقوق نیازمندان جامعه، مستلزم برآورد نیاز، تأمین منابع مالی و سازوکاری
بری حمایت از آنان است. حمایت از محرومان به معنای توزیع فقر در جامعه نیست؛ بلکه
ریشه کنی فقر از جامعه است و موجب توسعه و عمران آن می شود. با حمایت از نیازمندان
می توان آنها را به بازار کار و تولید کشاند تا رقابت سالم و صحیح پدید آید و بر
حجم و کیفیت تولیدات افزوده شود.۵

نیازمندان، حقوقی دارند که بدان اشاره و راه استیفای آن را بیان می کنیم.

۱. حقّ حیات

همه افراد در حالت عادی، حقّ زنده ماندن و استفاده طبیعی از امکانات موجود در
طبیعت را دارند. بری کسانی که از کار افتاده اند و به خاطر وقوع حوادث غیر منتظره،
درآمد کافی ندارند، باید چاره ای اندیشید. در چنین مواقعی «دولت اسلامی» برای ادامه
زندگی آنان اقدام می کند. همچنین مردم با انفاق شان، چه واجب و چه مستحب، به تأمین
زندگی آنان اقدام می کنند. حضرت علی ۷در این باره می فرماید:

«إنَّ اللّهَ سُبحانَهُ فَرَضَ فی أَمْوالِ الأغْنِیاءِ أَقْواتَ الفُقَراءِ فَما
جاعَ فَقیرٌ إلاَّ بِما مُتِّعَ بِهِ غَنیٌ ۶؛ خداوند روزی نیازمندان را در اموال
ثروتمندان واجب کرده است و نیازمندی گرسنه نمی ماند، مگر اینکه توانگری از حق او
بهره مند شده باشد».

این سخن امام به نوعی تفسیر آیه ۲۵ سوره معارج است: )وَالَّذینَ فِی أَمْوالِهِمْ
حَقٌّ مَعْلُومٌ لِلسَّائِلِ وَالمَحْرُوم(« و آنها که در اموالشان حقّ معلومی است،
برای تقاضا کننده و محروم».

این آیه اشاره به رعایت حقّ نیازمندان در زندگی دارد که باید حفظ شود و دولت و
ثروتمندان وظیفه دارند از همنوعان خود با عنوان «تکافل» حمایت کنند. اختصاص بخشی از
مالکیت به عموم شهروندان با توجّه به نیاز افراد نیازمند، برای رعایت و حفظ حقّ
آنان است. امام ۷در این باره نحوه رفتار با نیازمندان جامعه را یادآوری می کند که
در زمان حکومت خود، روزی پیرمردی را دید که از مردم کمک می خواهد. حضرت از
اطرافیانش پرسید: این مرد کیست؟ گفتند: مردی مسیحی است که از طریق کارگری امرار
معاش می کرد و حالا از کار افتاده است و کسی او را برای کار استخدام نمی کند. امام
فرمود:

«إِسْتَعْمَلْتُمُوهُ حَتَّی اِذا کَبُرَ وَ عَجَزْ تُمُوهُ وَ مَنَعْتُمُوهُ،
أَنْفِقُوا عَلَیهِ مِنْ بَیتِ المالِ ۷؛ از او کار کشیدید تا پیر و ناتوان شد و
اکنون او را محروم می سازید! از بیت المال به او انفاق و کمک کنید».

نیازمندی، آثار سوئی را به بار می آورد که منجر به کفر و از بین رفتن خِرَد انسانی
می شود و امام ۷به این موضوع هم توجه داشت. این نمونه رفتار امام ۷بیانگر این
واقعیت است که ادامه زندگی نیازمندان باید از طریق «انفاق» تأمین شود و «حقّ حیات»،
یک حق انسانی است، نه یک حق دینی.

۲. حقّ معاش

یکی دیگر از حقوق نیازمندان، حقّ معاش یا گذراندن زندگی به شکل آبرومندانه است.
درباره با این حقّ نیازمندان، امام ۷این چنین اشاره می فرماید:

«اِنَّ اللّهَ فَرَضَ عَلَی الأغنِیاءِ فی أَموالِهِمْ بِقَدْرِ ما یَکْفی
فُقَراءَهُمْ فَإِنْ جاءُوا وَ عَرَوُا جاهَدُوا فی مَنْعِ الأغنِیاءِ فَحَقٌّ
عَلَی اللّهِ أَنْ یُحاسِبَهُمْ یَومَ القِیامَهِ وَ یُعَذِّبَهُمْ عَلَیهِ ۸؛
خداوند بر ثروتمندان واجب کرده است تا از اموالشان به اندازه کفایت فقیران هزینه
کنند. اگر نیازمندان، گرسنه یا عریان باشند، به سبب منع ثروتمندان است و خداوند از
آنها در روز قیامت حساب می کشد و مجازات می کند».

تعبیر «بقدر ما یکفی فقراءهم» در سخن امام، به حقّ معاش نیازمندان اشاره دارد و
بیانگر این نکته است که هزینه معاش نیازمندان بایستی تأمین شود، چه از سوی دولت
اسلامی و چه ثروتمندان، و اگر این دسته به تأمین معاش آنان اقدام نکنند، مورد
محاسبه و مجازات قرار می گیرند. «تکافل اجتماعی» وظیفه همگانی است، به ویژه
ثروتمندان موظّف هستند تا «فقر» را از صحنه زندگی افراد نیازمند بزدایند.

گرچه مفهوم فقر در جامعه، گسترده است و در هر زمان با توجّه به سطح زندگی افراد
جامعه، سطح فقر تعیین می شود، تأمین «حقّ حیات و معاش» در حدّاقل شرایط و امکانات
بر عهده دولت اسلامی و انسان های مرفّه است.

با توجّه به گستردگی مفهوم فقر در هر زمان و با در نظر گرفتن سطح متوسّط معیشت
جامعه، «فقر» تعریف می شود از این رو، فقرزدایی و رسیدگی به فقیران باید با تأمین
رفاه نسبی آنان ادامه یابد.۹ امام علی ۷در این باره می فرماید:

«فَمَنْ آتاهُ اللّهُ مالاً فَلْیَصِلْ بِهِ القَرابَهَ وَلْیُحْسِنْ مِنهُ
الضّیافَهَ وَلْیَفُکَّ بِهِ الأسیرَ وَالعانِیَ وَلْیُعْطِ مِنهُ الفَقیرَ وَ
الغارِمَ وَلْیَصْبِرْ نَفْسَهُ عَلَی الحُقوقِ وَالنَّوائِبِ إبْتِغاءَ
الثَّوابِ ۱۰؛ هرکس که خداوند مالی را به او ببخشد، باید به خویشاوند خود بخشش کند،
و سفره های مهمانی بگستراند، و اسیر را آزاد کند، و از آن به نیازمندان و بدهکاران
بپردازد، و برای به دست آوردن ثواب الهی در برابر پرداخت حقوق الهی شکیبایی ورزد».

امام علی ۷در این فراز از خطبه، به سه نکته اشاره می کند:

الف) مالی که در اختیار انسان قرار می گیرد، از آنِ خداست.

ب) کسانی که باید از این ثروت بهره ای ببرند، مشخّ