پاورپوینت کامل تربیت کودک از نگاه نبوی ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تربیت کودک از نگاه نبوی ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تربیت کودک از نگاه نبوی ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تربیت کودک از نگاه نبوی ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۲

مقدمه

کودکان ارزشمند ترین و ظریف ترین هدیه ای هستند که خداوند به امانت به ما سپرده و
ما را بر سرنوشت آنها حاکم کرده است و ما نیز وظیفه داریم که این بار مسئولیت را با
مطلوب ترین روش ها به سر منزل مقصود برسانیم.

لازمه تربیت صحیح کودک، یاری گرفتن از قرآن و احادیث و رعایت موازین اسلامی است.

روش اسلام در تربیت کودک، محبت و پند و نصیحت توأم با مدارا و احتیاط است که باید
در عین حال دلنشین و مؤثر باشد. بنابراین تنبیه و مجازات نخستین عامل تربیتی در
اسلام نیست، بلکه ابزاری است که در صورت سودمند واقع نشدن رفق و محبت در ایجاد
عادات خوب به کار می اید. در تربیت اسلامی زیاده روی دیده نمی شود و فقط از این راه
می توان افرادی معتدل را تربیت کرد؛ به طوری که تمام قوای او اشباع و تعدیل شوند و
جسم و روح و عقل، هماهنگ باشند.

به یاد داشته باشیم که مقوله تربیت، فارغ از جنبه روحی و نفسانی آن، جنبه بدنی و
عقلی را نیز شامل می شود و هر گاه این سه به موازات یکدیگر و به طور صحیح تربیت
شوند، قطعاً انسان توانا و مستعدی را تقدیم جامعه بشری خواهیم کرد.

خانواده، مدرسه و گروه های دینی عواملی هستند که صرف نظر از عوامل قهری همچون
وارثت، بر روش و منش کودکان تأثیر به سزایی دارند.

موضوع تعلیم و تربیت و روش های مطلوب آن از زمان های بسیار دور مورد توجه بشر بوده
و در تمام عصرها در زندگانی انسان اهمیت والایی داشته است.

علاوه بر پیامبران الهی که رسالت و مسئولیت تعلیم و تربیت جوامع بشری را عهده دار
بوده اند، دانشمندان، فلاسفه و اندیشمندان هر جامعه و ملتی نیز همگام با آنان در
این رهگذر می کوشیده اند. دانشمندان اسلامی نیز از آغاز قرن اول اسلامی تا کنون، به
مدد قرآن و حدیث رهنمودها و تألیفات ارزشمندی از خود بر جای گذاشته اند که همه از
آموزه های اسلامی الهام گرفته اند.

در این مقاله بر آنیم که پس از بررسی اجمالی مفهوم تربیت و انواع آن، تربیت کودک در
دیدگاه و سیره پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله و سلم) را بررسی کنیم.

معنای تربیت

تربیت به معنای پروردن، نشو و نما دادن و زیاد کردن و از ماده «رَبَوَ» است که به
معنای بالا رفتن، اوج گرفتن، افزودن و رشد کردن است. برخی گفته اند تربیت، از حد
افراط و تفریط بیرون آوردن و به حد اعتدال سوق دادن است.

اما تربیت در اصطلاح، کوشش برای ایجاد دگرگونی مطلوب در فرد و به کمال رساندن
تدریجی و مداوم او است. به عبارت دیگر، تربیت به فعلیت رساندن استعدادها، به کمال
رساندن فرد مستعد کمال و نیز مراقبت از او در مسیر رشد و سیر او به سوی کمال است.

اهمیت تربیت

از تعریف بالا اهمیت فراوان تربیت آشکار می گردد؛ چون انسان، ترکیبی از استعدادها و
قوای جسمی و روحی است. پیامبر گرامی اسلام در حدیثی انسان ها را به معادن تشبیه
کرده و فرموده است:

«الناس معادن کمعادن الذهب و الفضّه؛ مردم معدن هایی هستند همچون معادن طلا و
نقره».

چنانچه این استعدادها به شکوفایی و فعلیت نرسد، زندگی انسان بیهوده و عبث خواهد بود
و کسی که هدف مشخص و اعتقادات راسخی دارد، هرگز بدین وضع راضی نیست، بلکه همواره در
مسیر کمال گام می نهد و هر لحظه خود را به هدف نزدیک تر می کند. پس انسانی دور از
تربیت، یعنی انسان دور از حیات فرهنگی و اعتقادی، دور از کمال و پیشرفت، انسان
بی هدف و بالأخره انسانی دور از انسانیت.

عوامل مؤثر در تربیت

عوامل گوناگونی پیوسته در انسان و زندگانی او تأثیر می گذارند. مربی می خواهد از
این عوامل در جهت مصلحت فرد بهره گیرد و یا احیاناً از آثار سوء آن بکاهد. این
عوامل عبارت اند از :

الف) خانواده؛ ب) مدرسه؛ ج) گروهای دینی و اخلاقی؛ د) عوامل پیش بینی نشده.

الف) خانواده

تأثیر خانه و خانواده در فرد، نامحدود است و می توان گفت پایه های تربیتی فرد در
خانه نهاده شده است؛ چون فضای خانه آرامش و نیازمندی های روانی او را تأمین می کند
و فرصتی را برای ارضای تمایلات و غرایز او فراهم می سازد و این امور در چگونگی رشد
کودک مؤثر است. خانه اساس سلامت اخلاقی کودک را بنیانگذاری می کند؛ زیرا او
ارزش های اخلاقی، علاقه به راستی و درستی و تنفر از دروغ و نادرستی، گرایش به تعاون
و همکاری، علاقه به همنوع و بالأخره دوست داشتن فضایل و مبارزه با رذایل را از محیط
خانه فرا می گیرد.

ساختار عقلانی کودک، از طریق مسموعات (شنیدن الفاظ به کار رفته در میان افراد
خانواده، داستان ها و …)، خواندنی ها (مانند کتاب ها و مطبوعات و …) و مشاهدات
(مانند تلویزیون، حوادثی که در محیط خانواده رخ می دهد و رفتارهایی که از بزرگ ترها
می بیند)، بنیان نهاده می شود.

ب) مدرسه

از آنجا که تمام ملت ها می کوشند کودکان خود را درست تربیت کنند و از آثار منفی
محیط خانوادگی بکاهند، مدارس تأسیس شدند تا محیطی تربیتی که از یک سو مورد پذیرش
اجتماع و از سوی دیگر مورد حمایت دولت هاست، فراهم شود.

ج) جمعیت دینی و اخلاقی

در عصرهای گذشته و در عصر کنونی، گروه هایی دینی و اخلاقی مانند واعظان به تربیت
افراد می پرداخته اند و عده ای هم برای یاری رساندن به ملت ها، با برگزاری
همایش ها، انتشار کتاب ها، ساخت ابزارهایی چون اسباب بازی برای کودکان، تلاش
کرده اند تا گام هایی را در این مسیر بردارند.

د) عوامل پیش بینی نشده

عوامل دیگری هم وجود دارند که پیش بینی نشده اند و ناخودآگاه در طرز رشد کودک بسیار
تأثیر گذارند؛ مانند وراثت، محیط شهر و روستا، دوستان و همبازی ها، و هر عامل دیگری
که کودک ناخواسته از آن تأثیر می پذیرد و اخلاق و رفتار او را دگرگون می سازد.

انواع تربیت

تربیت بر سه قسم است:

تربیت بدنی، تربیت عقلی، تربیت روحی.

۱. تربیت بدنی

تربیت بدنی، پروراندن جسم کودک است تا او بتواند به اعمال گوناگونی بپردازد و بدنش
در برابر بیماری ها مقاوم گردد. شنا، تیراندازی و سوارکاری بخشی از روش های تربیت
بدنی در اسلام است که روایاتی از رسول اکرم(صلی الله علیه و آله
و سلم) نیز در این باره نقل شده است. هدف از
این گونه تربیت، تقویت جسم و تمرین آن بر تحمل ناهمواری هاست. پس بهره برداری و
تمتع از زندگی، یکی از هدف های تربیت بدنی در اسلام است؛ زیرا بدن ناتوان نمی تواند
بهره خویش را از زندگانی به دست آورد. پیامبر اسلام می فرماید:

«إنّ لبدنک علیک حقّاً؛ برای بدن تو، بر تو، حقی است که باید آن را ادا کنی».

بر اساس این حدیث باید وسایل تغذیه و آسایش و بهداشت بدن را فراهم ساخت. اسلام ما
را به بهره برداری از مزایای دنیا برای بدن دعوت می کند، اما در صدد تنظیم و تعدیل
نیاز های آن است؛ زیرا اگر انسان بخواهد به گونه ای افسار گسیخته در صدد تأمین
نیازهای جسم خود باشد، در هیچ حدی متوقف نمی شود.

۲. تربیت عقلی

اسلام دینی فطری است و تمام قوا و نیروهای انسانی را محترم می شمرد و از راه صحیح و
به دور از افراط و تفریط، آنها را پرورش می دهد. به همین جهت، عقل را نیرویی با
ارزش معرفی و آن را در راه خیر و نیکی تربیت می کند. اسلام عقل بشر را به
بهره برداری از نیروهای مادی و به کارگیری آنها برای زندگانی متوجه می سازد. قرآن
کریم می فرماید:

) فَامْشُوا فِی مَنَاکِبِهَا وَکُلُوا مِن رِزْقِهِ( ؛ «در اطراف زمین بگردید و از
روزی خدا بخورید».

) وَلَقَدْ مَکَّنَّاکُمْ فِی الأرْضِ وَجَعَلْنَا لَکُمْ فِیهَا مَعَایِشَ ( ؛ «ما
به شما در زمین، قدرت و توانایی دادیم و در آن، وسایل زندگی شما را فراهم ساختیم».

اما از سوی دیگر، اسلام روح بشر را به ارتباط با خدا و ترس از او متوجه می گرداند.
به همین جهت، انسان با استفاده از نیروی عقل شیفته و فریفته آن نمی شود و این تصور
در او به وجود نمی اید که عقل عصاره زندگی و تنها گوهر حیات است. از این رو، مسلمان
در سایه تعالیم اسلام زندگی می کند، از این نیرو ـ در حالی که زمام آن در دست وحی
است ـ بهره مند می شود.

اسلام واقعیت زندگی زمینی بشر را فراموش نکرده است و تاریخ گواه است که مسلمانان تا
چه پایه در امور مادی ترقی کردند. ولی پیشرفت مادی، آنها را فریب نداد و هرگز آنها
را از انسانیت خارج نکرد و این نکته یگانه امتیازی است که میان روش تربیتی اسلام و
دیگر روش ها وجود دارد.

در اسلام پیوند میان انسان و خدا، بر اساس محبت و مودت و امید است؛ علاقه ای
ناگسستنی که عقل و روح را به هم مربوط می سازد. به همین جهت، عقل در تعالیم اسلامی
دستخوش انحراف و گمراهی نمی گردد و هرگز از طریق خیر منحرف نمی شود و از معلومات و
اکتشافات در راه شر بهره برداری نمی کند.

میان روح و ماده پیوندی وجود دارد که در نتیجه آن انسان اسیر ماده نمی شود و ظواهر
دنیوی هرگز نمی توانند او