پاورپوینت کامل حقوق زن در عصر نبوی ۷۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حقوق زن در عصر نبوی ۷۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حقوق زن در عصر نبوی ۷۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حقوق زن در عصر نبوی ۷۴ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۰

پیشتر درباره جایگاه زن سخن گفتیم. در این مقاله، به پاورپوینت کامل حقوق زن در عصر نبوی ۷۴ اسلاید در PowerPoint
می پردازیم و از دو منظر به این امر توجه می کنیم: حقوق مادی، حقوق معنوی.

الف) حقوق مادی

۱. مهریه

در دین مبین اسلام طلاق بسیار مبغوض است،[۱] ولی با این حال صبغه و رنگ ذلت زن را
ندارد. از همین رو، پیامبر از همان ابتدای بعثت خود، به پشتوانه قرآن، به تحریم
تمامی طلاق های ظالمانه ای پرداخت که در عهد جاهلیت رواج داشت؛ طلاق هایی چون:
ظهار،[۲] ایلا[۳] و لعان.[۴] آن حضرت قوانین جدیدی درباره طلاق ارائه کرد. بدین
منظور، ابتدا به راه های جلوگیری از وقوع این امر مبغوض پرداخت. امر به معاشرت صحیح
در میان زن و همسر:)عاشِرُوهُنّ بِالْمَعْرُوفِ([۵] ، تشکیل دادگاه خانوادگی،[۶]
وجود شرایطی در اجرای صیغه طلاق و …، همه برای جلوگیری از طلاق بود.[۷]

ایین اسلام سعی می کند تا به هر طریقی از فروپاشی کانون خانواده جلوگیری شود، اما
اگر چاره ای جز طلاق نباشد، قوانین طلاق به گونه ای تنظیم شده تا از هر گونه اجحاف
به زن جلوگیری شود. در اسلام طلاق به دو صورت رجعی و بائن قرار داده شده است. در
طلاق رجعی، امکان رجوع شوهر به زن در ایام عدّه وجود دارد؛ ولی در طلاق بائن که
طلاقی بدون عدّه است، امکان رجوع مرد به زن در ایام عِدّه ممکن نیست.[۸]

طلاق بائن خود به انواعی چون طلاق خلع، طلاق مبارات، سه طلاقه و … تقسیم می شود
که از میان این طلاق ها، طلاق خلع یکی از ابتکارات و امتیازات مثبت اسلام برای زنان
است؛ چرا که در این طلاق، اختیار طلاق، با زن است. این طلاق اولین بار در عصر نبوی
بین جمیله دختر سلول و ثابت پسر قیس واقع شد.

طلاق مبارات، یکی دیگر از انواع طلاق بائن است که به سبب بی میلی طرفین به ادامه
زندگی زناشویی واقع می شود.[۹]

همچنین شیوه سه طلاقه نیز که طلاق های بی حد و حصر عرب جاهلی را محدود می کرد، از
انواع طلاق است.[۱۰]

همانطور که بیان شد، اسلام با راهکارهای گوناگون سعی در جلوگیری از فروپاشی کانون
خانواده دارد. آخرین راهکار، مقرر کردن مدت زمانی به نام عِدّه است که در قرآن با
لفظ «تَربُّص» از آن یاد شده است.[۱۱] عده، مدتی است که زن آزاد پس از جدایی از
شوهرش در حالت انتظار است و در این مدت، مرد حق رجوع به زن را دارد.[۱۲] البته زن
پس از مرگ شوهر نیز باید مدتی را در عده به سر ببرد که عده زن مطلقه با عده زن
متوفا، اندکی تفاوت دارد. عادلانه بودن قانون عده در اسلام زمانی روشن می شود که به
عادات عرب پیش از طلوع اسلام در مسئله عدّه نظری بیفکنیم.

تا به حال نقش و جایگاه دختر و همسر را در خانواده عصر نبوی بیان کردیم، اما نقش
آخری که زن در خانواده بر عهده دارد، مادری است. مادر در خانواده عصر نبوی از اهمیت
بسیاری برخوردار بود و از همان ابتدای بارداری، به عنوان مؤثرترین نقش در تربیت طفل
معرفی شده است. از همین رو، در تعالیم اسلامی عصر نبی اکرم، زنان باردار در حکم
دائم الصلوه، دائم الصوم و دائم الجهاد معرفی شده اند :[۱۳] «هنگامی که زن باردار
شد، همانند روزه داری است که به عبادتی قیام کرده و با مال و جان در راه خدا به
جهاد پرداخته است».[۱۴]

به دلیل اهمیت و نقش عمده مادر در شکل گیری شخصیت فرزند، پیامبر اکرم(ص) در تعالیم
خود درباره دقت در انتخاب همسر توصیه های فراوانی فرموده است و مردان به انتخاب
همسری با عفت، با تقوا و با ایمان توصیه و از زنانی که همانند سبزه مزبله اند،
پرهیز داده شده اند. حمایت های اسلام از مادران، شامل جنبه های دنیوی و اخروی
می شود و پاداش های دنیوی و اخروی فراوانی برای مادر ذکر شده است. لزوم احترام و
توجه به مادر بارها مورد تأکید بوده است. خداوند می فرماید: ) وَ اعْبُدُوا اللّهَ
وَ لا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئًا وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْسانًا([۱۵]؛ «و خداوند را
بپرستید و هیچ چیز را شریک او قرار ندهید و به پدر و مادر نیکی کنید».

در روایت است که معاویه بن جاهمه خدمت پیامبر رسید و گفت: می خواهم با شما در راه
خدا جهاد کنم؟ حضرت فرمودند: ایا مادرت زنده است؟ معاویه گفت: آری. حضرت فرمودند:
«برگرد و به او نیکی کن که بهشت زیر پاهای اوست».[۱۶]

یکی از جلوه های حمایت مادی از مادران، مسئله مهریه است. قرآن کریم در این عصر
ابتدا تمامی رسوم جاهلیت را درباره مهر منسوخ اعلام کرد، سپس با ایاتی چون ایه ۴ و
۱۹ سوره نساء، مهریه را حق مسلم زنان شمرد. پیامبر(ص) نیز تأکید بسیاری بر پرداخت
مهریه به زنان داشت و بهترین دارایی زن را مهریه با برکت می دانست.[۱۷] در تاریخ
آمده است که زنی خدمت پیامبر(ص) رفت و در حضور جمع گفت: یا رسول الله! مرا شوهر
بده. پیامبر اکرم(ص) فرمود: چه کسی او را می خواهد؟ مردی برخاست و گفت: من.
پیامبر(ص) فرمود: به او چه می دهی؟ مرد گفت: چیزی ندارم. پیامبر سکوت کرد. سپس
دوباره پیشنهاد خود را مطرح ساخت و باز آن مرد برخاست. وقتی پیامبر برای بار سوم
پیشنهاد خود را مطرح کرد و مرد برخاست، حضرت به او فرمود: ایا چیزی از قرآن
می دانی؟ گفت: می دانم. پیامبر(ص) فرمود: او را به تو تزویج کردم با مهریه یاد دادن
آنچه از قرآن می دانی.[۱۸] این چنین پیامبر(ص) با رفتاری زیبا، لزوم پرداخت مهریه
را بیان می کرد. سیره آن حضرت در مورد مهریه همسرانش، نمونه دیگری از تأکیدهای او
بر این مسئله است.[۱۹] احادیث بسیاری نیز از نبی اکرم در دست است که در آنها مجازات
سنگینی برای عدم پرداخت مهر زن ذکر شده است؛ از جمله اینکه فرمود: هر که زنی بگیرد
و در نظر داشته باشد که مهر او را نپردازد، هنگام مرگ چون زناکاران بمیرد.[۲۰]

۲. نفقه

دومین حق مادی برای زنان، نفقه است. نفقه در ایات و روایات اسلامی از اهمیت بسیاری
برخوردار است و خداوند در ایه ۲۳۳ سوره بقره به این امر اشاره کرده و اهمیت آن به
حدی است که در صورت عدم پرداخت نفقه از سوی مرد، زن می تواند نفقه مورد نیاز خود را
از دارایی مرد بردارد. برخورد پیامبر(ص) با هند، همسر ابوسفیان در روز فتح مکه مبنی
بر برداشتن نفقه (به اندازه متعارف) از دارایی ابوسفیان، (به علت عدم پرداخت نفقه)،
نشانه اهمیت این حق است.[۲۱] آن حضرت در خطبه های حجه الوداع نیز به لزوم پرداخت
این حق به زنان اشاره کرد[۲۲] و هنگام وصیت نیز نفقه همسران خود را بعد از مرگ،
اولویت اصلی قرار داد.[۲۳]

۳. ارث

ارث، حق دیگری است که با بعثت پیامبر و نزول ایات قرآنی برای زنان مسجّل گردید. بر
این اساس، خداوند در قرآن، ایاتی از سوره نساء را به این مسئله اختصاص داده است.
اولین ایه در این زمینه، ایه هفتم سوره نساء بود که در آن بهره ای از ارث برای زنان
قرار داده شد، اما به علت نامعلوم بودن این بهره، خداوند در ایه ۱۲ همین سوره به
بیان میزان دقیق ارث زنان پرداخته است. شأن نزول هر یک از این ایات، برخی از
احجاف های اعراب درباره ارث زنان بود که با نزول ایات ارث، این حق از سوی پیامبر به
زنان بازگردانده شد. همچنین سیره پیامبر به گونه ای بود که بعد از نزول این ایات از
ظلم به زنان در مسئله ارث جلوگیری می کرد و سهم ارث زنان را مهم تر از هر چیزی حتی
انفاق و صدقه مال می دانست.[۲۴]

ب) حقوق اجتماعی

حقوقی که بیان شد، همه جزء حقوق مادی زن در درون خانواده است. اما اسلام در اجتماع
نیز برای زنان حقوقی را قائل است. برخورداری از درآمد، یکی از این حقوق اجتماعی
است. بر این اساس زنان در عصر نبوی، علاوه بر اینکه حق اشتغال در مشاغل گوناگون را
داشتند، درآمد حاصل از کار و تلاش خود را هم مالک بودند و هیچکس حتی شوهر حق تصرف
در این حق زنان را نداشت: )لِلرِّجالِ نَصیبٌ مِمّا اکْتَسَبُوا وَ لِلنِّساءِ
نَصیبٌ مِمّا اکْتَسَبْنَ([۲۵]؛ «مردان را از آنچه کسب می کنند و به دست می آورند،
بهره ای است و زنان را از آنچه کسب می کنند و به دست می آورند، بهره ای است».

از این رو، ما شاهدیم که زنان عصر نبوت در حرفه های گوناگون چون: نخ ریسی، صنعتگری،
طبابت، تجارت، فروشندگی، کارهای بازار، ساربانی و شترداری، خیاطی، نجاری، دباغی،
دایگی، شیرینی پزی، آرایشگری با حفظ عفاف و حجاب اشتغال داشتند و در چگونگی مصرف
درآمد خود مختار بودند؛ چنانکه زینب درآمد حاصل از صنعتگری خود را صدقه می داد.[۲۶]
رائطه صنعتگر در مورد نحوه خرج کردن درآمدش از پیامبر(ص) پرسش کرد و آن حضرت نیز او
را به انفاق به خانواده توصیه فرمود.[۲۷]

دیه، یکی دیگر از حقوق اجتماعی زنان است که در صدر اسلام برای زنان قرار داده شد و
ایات (ص)۲ سوره نساء و ۱۷۸ سوره بقره به آن اشاره دارند. همچنین برخی از احادیث
نبوی بیانگر اعطای این حق به زنان عصر نبوی است؛ از جمله اینکه در حدیثی آمده است:
مردی نزد رسول خدا(ص) آمد که زنش را با عمودی زده و او را به قتل رسانده بود. رسول
خدا(ص) اولیای زن را مخیر کرد بین اینکه پنج هزار درهم دیه بگیرند و یا اینکه نصف
دیه را بدهند و شوهرش را قصاص کنند.[۲۸]

در عصر نبوی در جنگ ها غنایم جنگی فراوانی به دست مسلمانان می آمد که سهمی از آن
به زنان اختصاص داده می شد. در غزوه خیبر پیامبر به زنان شرکت کننده در جنگ سهمی از
غنایم را اعطا کردند[۲۹] و علاوه بر این، پیامبر(ص) بخشی از کتیبه را که خمس رسول
خدا(ص) بود، به زنان بخشید.[۳۰] در ضمن فدک را که بدون جنگ به دست مسلمانان افتاده
بود، به حضرت فاطمه(س) داد.[۳۱]

ج) حقوق سیاسی

زنان در این عصر، در امور سیاسی هم به صورت علنی و غیر علنی، حضور داشتند و در مورد
حضور علنی زنان می توان به بیعت، هجرت، امان دادن و حضور در جهاد و حج اشاره کرد.

۱. بیعت

بیعت، نخستین عرصه سیاسی صدر اسلام بود که اولین بار در ذی الحجه سال دوازدهم بعثت
به وقوع پیوست.[۳۲] در این بیعت چند مرد حضور داشتند و بنا به نقل برخی کتب، زنی به
نام عفراء دختر ثعلبه نیز در این بیعت حضور یافت.[۳۳] بعد از این بیعت ، دو زن به
نام های نسیبه دختر کعب (ام عماره)، و اسماء دختر عمرو بن عدی (ام منیع) حضور
داشتند.[۳۴]

بیعت دیگر در تاریخ صدر اسلام، در صلح حدیبیه رخ داد. این بیعت در شرایط حساسی بسته
شد؛ زیرا هنگامی که پیامبر و مسلمانان به قصد انجام حج عازم مکه بودند، متوجه شدند
قریشیان قصد حمله به مسلمانان را دارند. از این رو، در زیر درختی جمع شدند و با
پیامبر بیعت کردند تا از اوامرش ذره ای تخلف نکنند.[۳۵] منابع تاریخی، نام سه زن
شرکت کننده در این بیعت را ذکر کرده اند که عبارت اند از: ربیع دختر معوذ، ام هشام
انصاریه و نسیبه دختر حارث.[۳۶]

بیعت دیگر بعد از فتح مکه بود. پیامبر پس از فتح مکه (سال هشتم هجرت) از جانب
خداوند مأمور شد تا بر اساس مفاد ایه ۱۲ سوره ممتحنه با زنان بیعت کند. مفاد ایه
چنین بود: «ای پیامبر! هنگامی که زنان مؤمن نزد تو آمدند تا در مورد اینکه به خدا
شرک نورزند و دزدی نکنند و زنا ندهند و فرزندان خود را نکشند و بهتان نزنند و در
کار پسندیده از فرمان تو سرپیچی نکنند، با تو بیعت کنند، با آنان بیعت کن و برای
آنها استغفار کن. همانا خداوند آمرزنده و بردبار است».

نحوه بیعت پیامبر با زنان این گونه بود که آن حضرت دستور داد تا ظرف آبی آوردند،
سپس حضرت دست خود را در میان آن ظرف گذاشت و مواد پیمان را متذکر شد، آن گاه دست
خود را بیرون آورد و پس از آن زنا