پاورپوینت کامل خرد ورزی در فرهنگ اهل بیت ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خرد ورزی در فرهنگ اهل بیت ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خرد ورزی در فرهنگ اهل بیت ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خرد ورزی در فرهنگ اهل بیت ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۲

نیاز به خردورزی

نیرویی به نام «عقل» در درون انسانها و برخی دیگر از موجودات جهان وجود دارد. تشخیص
خوب و بد، مفید و زیان بخش و حق و باطل در زندگی انسانها با کمک این نیرو صورت
می گیرد. عقل، قطب نمای کشتی وجود انسان در اقیانوس جهان است. انسان ها چه به عنوان
افراد و چه به عنوان جامعه ها و ملت ها، به این نیروی الهی مجهز شده اند. «عقل»
نرم افزاری پیش ساخته و داخلی در پیکر افراد جامعه بشری است. انسان در پرتو این
فروغ آسمانی فعال می شود و با دیگر انسانها ارتباط برقرار می کند. اگر جسم انسان را
سخت افزار بدانیم «عقل و قرآن» بخش نرم افزاری این موجود ناشناخته است. هدایت و
فعال سازی انسان با بهره گیری از دو نرم افزار «عقل» و «وحی» امکان پذیر است. فروغ
عقل و انوار وحی هر دو از آسمان بر قلب انسان تابیده است. عقل همزمان با آفرینش به
تک تک انسانها هدیه شده است ولی قرآن بر قلب برترین انسان نازل شده و او بشریت را
به تلاوت و تدبّر و تفکر و خواندن و شنیدن و دل سپردن به این آوای ملکوتی فراخوانده
است.

انسانیت انسان به افروختن این دو مشعل در زندگی او وابسته است. هر چه عقل و وحی در
آفاق زندگی انسان بیشتر و بهتر بدرخشد، ارزشهای فرهنگی و اخلاقی زندگی فرد و جامعه
را نورانی تر می کند و انسان از مرزهای طبیعت و حیوانیت فراتر می رود و چیزی به
نام «فرهنگ» در جهان پدید می اید، بینش انسانی، نگرش انسانی، انگیزه های انسانی،
اخلاق انسانی، رفتار انسانی، باورهای انسانی، عواطف انسانی، شناخت ها و آگاهی های
انسانی، همه و همه در پرتو عقل و وحی شکل می گیرد. اصولاً «فرهنگ» لباس و زبان و
آداب و رسوم و خط و تاریخ و ساختمان و لوازم زندگی نیست. «فرهنگ» جلوه های خردمداری
و وحی گرایی انسان است. هر حرکتی که نشان عقل و وحی بر چهره دارد و بازتاب درخشش
پیام خدا در ذهن و زندگی است، «میراث فرهنگی» است.

اگر بپذیریم عقل نعمتی بزرگ و آسمانی و نماد ارزش ها در جوامع انسانی است، دو
مسؤولیت بزرگ بر دوش ما قرار می گیرد:

۱. پاسداری از سلامت و قوّت نیروی خردورزی در عموم افراد جامعه.

۲. شناخت آفات و موانع تعقّل و تفکر، و مبارزه با موانع خردورزی برای بهره گیری از
این نعمت الهی.

خردورزی مثل هر اقدام دیگر و هر حالت بشری قابل تقویت و تضعیف است و در معرض افزایش
و کاهش قرار دارد. شناخت شیوه های تقویت و عوامل توقف و تضعیف این ارمغان الهی،
رسالتی سنگین بر عهده ملت ها و دولت هاست. برای نگهبانی از فرهنگ و ارزش های
فرهنگی، راهی جز تقویت خرد فردی و جمعی و تربیت عقلانی فرد و جامعه وجود ندارد و
خطری بزرگ تر از کاهش خردورزی در جوامع انسانی به چشم نمی خورد.

هر گام عاقلانه و هر اقدام منطقی و خردورزانه، نیروی خرد انسان را استوارتر می سازد
و هر حرکت احمقانه و سفیهانه زمینه را برای سفاهت ها و سبکسری های بعدی هموارتر
می کند.

پیوند عقل و وحی، پیوندی ملکوتی است. عقل، انسان را به سوی وحی فرا می خواند و وحی،
انسان را به تعقل و تدبر دعوت می کند. بهترین راه خردورزی، نشستن عقل در زیر باران
وحی است. و بهترین شیوه بهره برداری از قرآن و احادیث معصومان(ع) تفکر و اندیشه در
سخن خدا و پیشوایان معصوم(ع) است.

انسان بدون بهره گیری از عقل و وحی، به جانوری خطرناک تبدیل می شود.

)إِنّ شَرّ الدّوَابّ ِ عِنْدَ اللّهِ الصّمّ الْبُکْمُ الّذینَ لا
یَعْقِلُونَ([۱]؛ «براستی بدترین جانوران در نزد خداوند، کر و لال هایی هستند که
تعقل نمی کنند».

شاخص ترین ویژگی های انسان، «تعقل»، «شنیدن» و «گفتن» است. کسی که از این سه نعمت
برجسته الهی خویش را محروم کرده، از جایگاه انسانیت به سطح جانوران سقوط می کند، آن
هم جانوری شرور که بدترین جنبندگان زمین محسوب می شود.

در جای دیگر قرآن از زبان کافران نقل می کند که وقتی در عذاب الهی گرفتار می شوند،
چنین می گویند:

)وَ قالُوا لَوْ کُنّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ ما کُنّا فی أَصْحابِ السّعیرِ([۲] ؛
«اگر سخن حق را می شنیدیم یا از عقل خویش بهره می گرفتیم، در میان جهنمیان
نبودیم».

عقل و امامت، دو امانت بزرگ الهی در دسترس انسان است، هر دو ودیعه خداست. عقل از
درون ندای خد را فریاد می زند و امام از بیرون صدای او را منعکس می سازد. سعادت
جاودانه انسان در گرو شنیدن و عمل کردن به این دو آوای قدسی است.

تبلیغ «پیام غدیر» و «آوای عقل» مهم ترین نیاز امروز جامعه بشری است و استفاده از
این دو امانت تنها راه سعادت انسان است. ولی انسان به دلیل «ظلم و جهل» از این دو
مشعل آسمانی بهره نمی گیرد و بر خود و بر امانت گرانبهای الهی ستم روا می دارد.[۳]

امانت بزرگ الهی، که آسمان و زمین و کوه ها از پذیرش آن سر باز زدند و ترسیدند. ـ
چه تکلیف و قانون الهی باشد، چه امامت و ولایت الهی ـ شرط پذیرش آن عقل است.
خردورزی پیش نیاز پذیرش قانون الهی و رهبر آسمانی است. و انسان ها بر مبنای پذیرش
این امانت خدا به سه گروه مؤمن، منافق و مشرک تقسیم می شوند.

هر کار خردمندانه در زندگی، نیاز به رهایی از «ظلم و جهل» دارد. این دو بیماری، دو
مانع بزرگ خردورزی است. یکی ریشه در نخواستن دارد، یکی ریشه در ندانستن.

عدم بهره گیری درست از نعمت های عقل و وحی، ولایت و رهبری الهی، بزرگ ترین ستم بر
خود و دیگران است. نعمت هر چه برتر و ارزشمند تر، اتلاف و تخریب و رکود آن، گناهی
بزرگ تر و زیان بارتر است. نیروی عقل در زندگی فردی، کار امام را در زندگی اجتماعی
بر عهده دارد. آگاهی بخشی، تصمیم گیری و کنترل نوسانات اجتماعی، کار امام است. چه
زیباست عبارت امام صادق(ع) که فرمود:

«إنَّ منزله القلب من الجسد بمنزله الامام من الناس الواجب الطاعه علیهم؛ براستی
جایگاه قلب (عقل) در بدن، به