پاورپوینت کامل تکافل اجتماعی از نگاه امام علی علیه السلام ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تکافل اجتماعی از نگاه امام علی علیه السلام ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تکافل اجتماعی از نگاه امام علی علیه السلام ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تکافل اجتماعی از نگاه امام علی علیه السلام ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۲

گذشته چراغ راه آینده است و ما بر اساس تجربیات و شیوه رفتار گذشتگان برای زمان حال و آینده خود برنامه ریزی می کنیم. بدین منظور، بایستی به مطالعه سیره آنها بپردازیم تا از میان رفتارها و گفتارهای آنان چراغی برای خود بیابیم. از این امر در قرآن با عنوان الگو و اسوه یاد شده است: (ولَقَدْ کانَ لَکُم فی رَسُولِ اللهِ اُسْوَهٌ حَسَنَهٌ)[۱].

بهره مندی و الگوگرفتن از بزرگان به ویژه برای ما ضرورت بیشتری دارد؛ بزرگان دینی ما در مقام عصمت و امامت قرار داشته اند و رفتارشان برای ما حجت و دلیل راه است.[۲] از جمله آنان امام علی(ع) است که مقام امامت و ولایت و حکومت را در زمان خود عهده دار بود و بخشی از عمر خود را در راه اداره جامعه سپری کرد. از این رو، مطالعه سیره وی می تواند در اداره جامعه ما نیز راهگشا باشد.

یکی از شیوه های رفتاری امام علی(ع) رسیدگی به وضعیت نیازمندان جامعه بود که در جامعه اسلامی امروز نیز می تواند الگو قرار گیرد.

در این مقاله، ما «رسیدگی به وضع نیازمندان و حمایت از آنان» را با عنوان «تکافل اجتماعی» یاد می کنیم.

حضرت علی(ع) برای توزیع مطلوب بیت المال بر دو ویژگی اساسی تأکید می ورزید:

۱. رعایت عدالت در تقسیم؛

۲. حبس نکردن حقوق عمومی.

آن حضرت برای بیت المال دو نوع مصرف را در نظر می گرفت:

مصرف خاص و مصرف عام.[۳]

یکی از مصادیق مصرف خاص بیت المال از دیدگاه امام تأمین نیاز فقرا و مستمندان و از کار افتادگان است؛ چرا که توانایی های افراد جامعه با یکدیگر برابر نیست: برخی توانایی جسمی و استعداد سرشار دارند، عده ای ضعیف اند، بعضی برای امرار معاش درآمد کافی ندارند، برخی معلول و بیمارند، عده ای هم ورشکسته و از کار افتاده. این گونه افراد چه حقوقی در جامعه انسانی دارند؟

فقر آثار بسیاری در جامعه انسانی بر جای می گذارد که امام علی(ع) به این موضوع این چنین اشاره می فرماید:

«یا بُنَّی إنّی اَخافُ عَلَیْکَ الفقرَ فَاسْتَعِذْ بِاللهِ مِنْهُ فَإنَّ الفَقْرَ مَنْقَصَهٌ لِلدِّینِ مَدْهَشَهٌ لِلْعَقْلِ داعیَهٌ لِلْمَقْتِ».[۴]

امام علی(ع) در این حکمت به سه اثر فقر اشاره می کند:

۱. نقص در دین؛ ۲. نقص در عقل؛ ۳.ایجاد دشمنی.

با گرسنگی قوت پرهیز نماند

افلاس عنان از کف تقوا بستاند[۵]

کامل فرزانه را دیوانه سازد احتیاج

عاقلان را از خرد بیگانه سازد احتیاج[۶]

تأمین حقوق نیازمندان جامعه مستلزم برآورد نیاز و تأمین منابع مالی و ساز وکاری برای حمایت از آنان است. «حمایت از محرومان به معنای توزیع فقر در جامعه نیست، بلکه ریشه کنی فقر از جامعه است و موجب توسعه و عمران آن می شود. با حمایت از نیازمندان می توان آنها را به بازار کار و تولید کشاند تا رقابت سالم و صحیح پدید آید و بر حجم و کیفیت تولیدات افزوده شود».[۷]

حقوق نیازمندان

نیازمندان حقوقی دارند که بدان اشاره و راه استیفای آنها را بیان می کنیم.

۱. حق حیات

همه افراد در حالت عادی حق زنده ماندن و استفاده طبیعی از امکانات موجود در طبیعت را دارند. از این رو، برای افراد از کار افتاده و یا کسانی که به سبب حوادث غیر منتظره درآمد کافی ندارند، باید چاره ای اندیشید. در چنین مواقعی دولت اسلامی برای ادامه زندگی آنان اقدام می کند. همچنین مردم با انفاق های واجب و مستحب خود به تأمین زندگی آنان می پردازند. حضرت علی(ع) در این باره می فرماید:

«إنَّ اللهَ سُبْحانَهُ فَرَضَ فی أَمْوالِ الأغنِیاءِ أَقْواتَ الفُقَراءِ فَما جاعَ فَقیرٌ إلاّ بِما مُتِّعَ بِه غَنیٌّ؛[۸] خداوند روزی نیازمندان را در اموال ثروتمندان واجب کرده است و نیازمندی گرسنه نمی ماند، مگر اینکه توانگری از حق او بهره مند شده باشد».

این سخن امام به نوعی تفسیر آیه ۲۵ سوره معارج است که می فرماید: )وَالَّذینَ فی اَمْوالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ للِسَّائِلِ وَ المَحْروُمِ(.

این آیه به رعایت حق حیات نیازمندان اشاره دارد که باید زندگی آنان حفظ شود و دولت و ثروتمندان وظیفه دارند که از همنوعان خود حمایت کنند. اختصاص بخشی از بیت المال به افراد نیازمند که در سیره امام علی(ع) دیده می شود، به دلیل همین حق حیات است که همه انسان ها باید از آن برخوردار باشند. در زمان حکومت آن حضرت، روزی ایشان پیرمردی را دید که از مردم کمک می خواهد: او از اطرافیانش پرسید: این مرد کیست؟ گفتند: مردی مسیحی است که از طریق کارگری امرار معاش می کرد و حالا از کار افتاده است. امام فرمود:

«اسْتَعْمَلْتُمُوهُ حَتّی إذا کَبِرَ وَ عَجَزْتُمُوهُ وَ مَنَعْتُمُوهُ أَنْفِقوُا عَلَیْهِ مِنْ بَیْتِ المالِ؛[۹] از او کار کشیدید تا پیر و ناتوان گردید و اکنون او را محروم می سازید! از بیت المال به او انفاق و کمک کنید».

این برخورد امام با مرد مسیحی، نشان می دهد که حق حیات، حقی انسانی است، نه دینی.

۲. حق معاش

یکی دیگر از حقوق نیازمندان حق معاش یا گذراندان زندگی به شکل آبرومندانه است. در این زمینه امام می فرماید:

«إنَّ اللهَ فَرَضَ علیَ الأَغْنیاءِ فی أمْوالِهِمْ بِقَدْرِ ما یَکْفی فُقَراءَهُمْ و َإنْ جاعوُا وَ عَرَوْا وَ جَهِدوُا فَبِمَنْعِ الأغْنیاءِ و حَقٌّ عَلیَ اللهِ أنْ یُحاسِبَهُمْ یَوْمَ القِیامَهِ وَ یُعَذِّبَهُمْ عَلَیْهِ؛[۱۰] خداوند بر ثروتمندان واجب کرده است تا از اموالشان به اندازه کفایت فقیران هزینه کنند. اگر نیازمندان گرسنه یا عریان باشند، به سبب منع ثروتمندان است و خداوند از آنها در روز قیامت حساب می کشد و آنان را مجازات می کند».

تعبیر «بقدر ما یکفی فقراءهم» در سخن امام به حق معاش اشاره دارد و بیانگر این نکته است که هزینه معاش نیازمندان چه از سوی دولت اسلامی و چه از سوی ثروتمندان باید تأمین شود و اگر چنین نکنند، مورد محاسبه و مجازات قرار می گیرند. بنابراین تکافل اجتماعی وظیفه ای همگانی است.

البته فقر مفهوم گسترده ای دارد و در هر زمان با توجه به سطح زندگی افراد جامعه، سطح فقر تعیین می شود. «با توجه به گستردگی مفهوم فقر در هر زمان و با در نظر گرفتن سطح متوسط معیشت جامعه، فقر تعریف می شود. از این رو، فقرزدایی و رسیدگی به فقیران باید با تأمین رفاه نسبی آنان ادامه یابد».[۱۱] امام علی(ع) در این باره می فرماید:

«فَمَنْ آتاهُ اللهُ مالاً فَلْیَصِلْ بِهِ القَرابَهَ وَ لْیُحْسِنْ مِنْهُ الضِّیافَهَ وَلْیَفُکَّ بِهِ الأَسیرَ وَالعانِیَ وَ لْیُعْطِ مِنْهُ الفَقیرَ وَالغارِمَ وَلْیَصْبِرْ نَفْسَهُ عَلیَ الحُقوُقِ وَ النَّوائِبِ اِبْتِغاءَ الثَّوابِ؛[۱۲] هر کس که خداوند مالی را به او بخشد، باید به خویشاوند خود بخشش کند و سفره های مهمانی بگستراند و اسیر را آزاد کند و از آن به نیازمندان و بدهکاران بپردازد و برای به دست آوردن ثواب الهی، در برابر پرداخت حقوق الهی شکیبایی کند».

امام علی(ع) در این فر