پاورپوینت کامل فلسفه زیارت پیامبر (ص) ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فلسفه زیارت پیامبر (ص) ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فلسفه زیارت پیامبر (ص) ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فلسفه زیارت پیامبر (ص) ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۹

مقدمه

زیارت پیامبر اعظم(ص) یکی از عبادات شرعی و بسیار مؤکد شریعت اسلام است و از سنّت های حسنه به شمار می رود. وهابیان که فتاوا و عقاید نادر آنها مشهور است، در این مورد فتوایی خلاف نظر اسلام صادر کرده اند که از ابعاد غلط فقهی آن نمی توان غافل شد. بر اساس رأی فقهی آنها، بار سفر بستن و شدّ رِحال به قصد زیارت مضجع نورانی نبی اعظم(ص) حرام است و از مصادیق سفر معصیت به شمار می آید که مسافر باید نماز خود را در آن تمام بخواند. در این مقاله سعی نگارنده بر آن است که به بررسی دلایل و مستندات حرمت زیارت پیامبر اعظم(ص) از بعد فقهی بپردازد و آنها را مورد نقد قرار دهد و بر استحباب فراوان زیارت آن حضرت در نظر اسلام تأکید کند.

فتوای وهابیت در این باره

محمد بن عبدالوهاب، سر شاخه فرقه وهابیت، معتقد است: «سَنَّ زیاره النبی(ص) الا انّه لا یشد الرحل الاّ لزیاره المسجد و الصلاه فیه».[۱] طبق این فتوا، اگر چه زیارت پیامبر اعظم(ص) موافق سنّت و مورد پذیرش است، ولی از بار سفر بستن برای این هدف، نهی شده است.

عبدالعزیز بن باز، مفتی بزرگ وهابیت، روایات وارده در باب «فضیلت زیارت پیامبر اعظم(ص)» را مردود شمرده، چنین فتوا می دهد:

«یجوز للمسلم أن یسافر إلی المدینه للصّلاه فی المسجد النبوی، بل یستحب و لا یجوز له أنْ یسافر إلی المدینه من أجل زیاره قبر النبی(ص) أو قبور أخری».[۲]

طبق این رأی فقهی، سفر کردن با هدف اقامه نماز در مسجد پیامبر(ص) جایز و مستحب است، ولی برای زیارت آن حضرت یا زیارت امامان بقیع(ع) یا حمزه سید الشهدا(ع) و …، ممنوع و نامشروع است.

ابوهریره نیز روایت کرده است که شدّ رحال و بار سفر بستن، تنها برای رفتن به مسجد الحرام در مکّه، مسجد النبی(ص) در مدینه و مسجد الاقصی در فلسطین جایز و در غیر این سه مورد ممنوع است.[۳]

به طور کلی، از نگاه وهابیت روایاتی که در بیان ارزشمندی و فضیلت زیارت مرقد مطهر پیامبر اعظم(ص) نقل شده، همگی ضعیف، بلکه مجعول است و قابل استناد نیست.[۴] فتوای پیش گفته وهابیت، گر چه ممکن است در ظاهر فتوایی غیر اجتماعی و امری عبادی و فردی جلوه کند که تنها به یک امر اخروی و مرتبط با جهان پس از مرگ می پردازد و در مورد زیارت اهل قبور و رفتگان به دیار باقی است، ولی حقیقت این است که این قبیل آرای فقهی، اموری صرفاً اخروی و معنوی نیست، بلکه تأمّل در ابعاد گوناگون آن، از مسائل عمیق اجتماعی و سیاسی در جامعه اسلامی و اندیشه های مسلمانان حکایت دارد و امری نیست که فقط در حد عقیده ای دینی یا نظریه فقهیِ مرتبط با حیطه خصوصی افراد و جامعه باقی بماند.

بررسی و نقد تحلیلی فتوا

روایت «لا تشدّ الرحال …» با قطع نظر از مباحث سندی، از جهت دلالت، مشتمل بر جمله استثنائیه است که مستثنی منه آن حذف شده و برای فهم دقیق و نتیجه گیری صحیح از آن، لازم است مستثنی منه آن مشخص شود. در مورد مستثنی منه این روایت دو احتمال مطرح است: یکی اینکه مستثنی منه آن «مکان من الأمکنه» باشد و دیگری «مسجد من المساجد».

۱. اگر «مکان من الأمکنه» به عنوان مستثنی منه روایت پذیرفته شود و مفهوم حدیث این گونه باشد: «لا تشدّ الرحال إلی مکان من الأمکنه الاّ الی ثلاثه مساجد» نتیجه این احتمال، گسترش دایره نهی از شدّ رحال است و لازمه اش آن است که گفته شود: هر مسافرت و بار سفر بستنی، جز برای سه مسجد یاد شده، مورد نهی شرعی قرار گرفته است و باید از آن پرهیز کرد. بسیار واضح است که نمی توان تمامی مسافرت ها را حرام و منهیّ عنه شمرد؛ چون مسافرت ها را می توان به احکام تکلیفی پنج گانه تقسیم کرد و از این رو، حتی بعضی از آنها را می توان واجب یا مستحب دانست؛ مثلاً از سفر برای جهاد، آموختن فقاهت در دین و صله رحم نه تنها نهی نشده، بلکه در مواردی واجب و و در مواردی مطلوب شرعی است. بنابراین اخذ به عموم و گسترده شمردن دایره مدلول روایت، برخلاف ضروریات شریعت اسلامی است.

۲. احتمال دوم آن است که گفته شود: «لا تشدّ الرحال إلی مسجد من المساجد إلاّ إلی ثلاثه مساجد». نتیجه و مفاد روایت، طبق این احتمال آن خواهد بود که روایت، بار سفر بستن به قصد مساجد را مطرح می کند و اصولاً در مقام بیان حکم مسافرت های دیگر از جمله زیارت مضجع شریف و مرقد مطهر رسول الله(ص) نیست.

به طور کلی، با توجه به بطلان احتمال نخست و فقدان احتمال دیگر، جز همان احتمال دوم، ناگزیر به پذیرش این احتمال هستیم، به ویژه آنکه این احتمال با ظهور جمله استثنائیه، تناسب و سازگاری بیشتری دارد و نتیجه آن این خواهد بود که از سفر برای سه مسجد نهی نشده و سایر مساجد مورد نهی واقع شده اند. البته توجه به این نکته هم ضرورت دارد که چون خود پیامبر اعظم(ص) به قصد مسجد قبا سفر کرد، لذا نهی روایت را نم