پاورپوینت کامل سید شریف رضی و نهج البلاغه ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سید شریف رضی و نهج البلاغه ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سید شریف رضی و نهج البلاغه ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سید شریف رضی و نهج البلاغه ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

>

نهج البلاغه پس از قرآن کریم، ممتازترین کتاب است که جز علی بن ابی طالب(ع) بشر دیگری نمی توانست آن را بر زبان جاری سازد. این کتاب، دایره المعارفی است که همه افراد بشر از هر گروهی می توانند از آن بهره گیرند.

این اثر ارزشمند به همت عالم بزرگوار، «سید رضی» جمع آوری شد. وی فصیح ترین کلمات امام علی(ع) را از میان کتاب های دیگر، گلچین کرد و در این کتاب گرد آورد.

سید رضی کیست؟

سال ۳۵۹ ق. در بغداد و در منزل ابواحمد حسین بن موسی، کودکی چشم به جهان گشود که او را محمد نام گذاردند و بعدها مشهور به شریف رضی[۱] و با لقب های ذوالثمانین و ذوالحَسَبین[۲] معروف شد. او از طرف پدر با پنج واسطه به امام موسی کاظم(ع) متصل و از جانب مادر نیز به امام سجاد(ع) منسوب بود. سید رضی از شاگردان شیخ مفید است. صاحب روضات[۳] می نویسد:

شبی، شیخ مفید در خواب دید که حضرت فاطمه زهرا(س) دست امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را گرفته اند و به جلسه درس او وارد شدند و به شیخ فرمودند:

«یا شیخ! عَلِّمهُمَا الفقه؛ ای دانشمند! این دو را فقه بیاموز».

او پس از بیداری، از خواب خود متحیر بود که مرا چه رسد که به آن بزرگواران درس فقه آموزم!؟ پس از مدتی مشاهده می نماید بانویی به نام سیّده فاطمه در حالی که دست دو فرزند خود (سید رضی و سید مرتضی) را گرفته، به محضر استاد آمد و همان جمله حضرت زهرا(س) را به شیخ مفید گفت. شیخ با شنیدن آن جمله که در خواب بیان شده بود، اشک در چشمانش حلقه می زند و به احترام آنان از جا برمی خیزد و سپس خواب خویش را برای آنها بازگو می کند.

سید رضی در ۲۱ سالگی۳۸۰ق. سرپرستی طالبیین، امارت کاروان های حج در مملکت اسلامی و نظارت امور حسبیّه را به عهده داشت. بهاء الدوله، تمام امور طالبیین را در تمام بلاد اسلامی در سال ۴۰۳ق. به عهده او گذاشت و او «نقیب النقباء» خوانده شد. گفته اند از میان اهل بیت پیامبر(ص) جز امام رضا(ع) دیگری این منصب را نیافته است.[۴]

مقام سید رضی

سخنانی که درباره شریف رضی گفته اند[۵]، می تواند ما را با گوشه ای از شخصیّت او آشنا سازد.

۱. ثعالبی در کتاب یتیمه الدّهر چنین می گوید:

«او امروز روشنفکرترین فرزندان زمان و نجیب ترین سادات عراقی است. در عین دارا بودن فخر و شرافت خانوادگی، مزیّن به ادبی طاهر و فضلی آشکار و بهره ای وافر از تمامی محاسن و نیکویی هاست.

باید گفت او در شعر، از تمامی شعرای طالبیین پیشگام تر است و اگر گفته شود از تمام شعرای قریش نیز مقدّم است، چندان بعید نیست».[۶]

۲. ابن جوزی می گوید:

«شریف رضی; نقیب طالبیین در بغداد بود، قرآن را در مدّت کوتاهی، پس از آنکه سی سال از عمرش گذشته بود، حفظ کرد. در فقه و احکام، قوی و نیرومند بود. او دانشمندی فاضل، شاعری آگاه و بلند همت، عفیف و با ایمان بود».[۷]

۳. ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه خود بعد از یادآوری حافظ قرآن و فقیه بودن سیّد رضی، می گوید:

«او دانشمندی ادیب و شاعری روشنفکر بود، در شعر و کاربرد تعابیر زیبا و معانی و… قوی و نیرومند بود. به هر کدام از فنون شعر و سخن می پرداخت، افراد را در شگفتی قرار می داد. در عین حال نویسنده ای بزرگ، مردی عفیف، شریف النفس، بلند همّت، سخت پایبند به دستورهای دینی و قوانین آن بود و از احدی هدیه نمی پذیرفت».[۸]

۴. باخزری در کتاب دمیّه القصر می گوید:

«در میان پیشوایان و بزرگان، صدر مجلس، جای شریف رضی بود و من هر گاه بخواهم او را بستایم، به کسی می مانم که به خورشید بگوید: چه پر نوری! او در شعر، در قلّه افتخار قرار داشت».[۹]

و در یک کلام، بزرگ منشی و شخصیّت والای سید رضی از همان اوان کودکی برای افراد بصیر، آشکار بود.

خاندان

پدر او، حسین بن موسی، از طرف بهاء الدوله دیلمی به «طاهر اوحد ذوالمناقب» ملقب گردید. وی بزرگ نقبای آل ابی طالب و امیر الحاج و مردی با عظمت بود. او نزد خلفای عباسی و پادشاهان آل بویه و آل حمدان با جلالت قدر و کمال مهابت می زیست و به عقد صلح و میانجی گری و تنظیم امور رعا