پاورپوینت کامل تربیت اسلامی کودکان ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تربیت اسلامی کودکان ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تربیت اسلامی کودکان ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تربیت اسلامی کودکان ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

>

در زمینه پرورش و تمرین و تربیت کودکان و شیوه ساختن و رشد دادن به شخصیت مذهبی فرزندان، مرحوم فیض کاشانی بیانی دارد که جهت استفاده شما عزیزان، به ترجمه آن از کتاب «المحجّه البیضاء»[۱] پرداختیم.

باشد که مفید افتد و مثمر ثمر گردد… ان شاء الله

فرزندان، امانت های الهی

بدان که فرزند، نزد پدر و مادرش امانت است و قلب پاکش، گوهر نفیس و گران بها و در عین حال، ساده و بی نقش و نگار است. صفحه قلب کودک، قابلیّت پذیرش هر نقشی را دارد و به هر جهت که آن را بکشند، کشیده می شود.

اگر او را خیر و خوبی بیاموزند و بر آن، عادت دهند و فرزند در سایه این تربیت به سعادت دنیا و آخرت برسد، پدر و مادر و هر کس دیگری که در تعلیم و تربیت او نقشی داشته، در ثواب آن شریک است.

امّا اگر فرزند را به شر و بدی عادت دهند و او را همچون چهارپایان رها کرده و مهمل و بی حساب گذارند، بدبخت شده و هلاک و تباه می گردد. لذا وزر و وبال و گناه آن به عهده کسی است که سرپرستی و قیمومیّت او را به عهده داشته و کوتاهی کرده است.

خداوند می فرماید:

«ای مؤمنان! خود و خانواده خود را از آتش نگهدارید».[۲]

پدر و مادر، فرزندان را هر چه از آتش دنیا مصون دارند، بیش از آن، شایسته تر آن است که از آتش آخرت، مصونشان دارند.

نگهداری اولاد از آتش، به این است که فرزند را ادب کند، مهذّب سازد، اخلاق نیکو را به او بیاموزد، از همنشینان بد و نامناسب، محافظت کند، او را به تنعّم و خوشگذرانی و تجمّل و رفاه عادت ندهد که موجب تباهی و نابودی و فسادش گردد….

بلکه فرزند را از همان آغاز، مورد مراقبت قرار دهد. در نگهداری و شیردادن و تربیت، زن صالح و شایسته و دینداری که «حلال» می خورد، برگزیند؛ چرا که هرگز، در شیری که از حرام پدید آید، برکتی نیست و فرزندی که از این گونه شیر تغذیه شود، طینت و سرشت او از آلودگی نشأت گرفته و عجین می گردد و به طبع، او به کارهایی که با خبث و پستی همگون است، متمایل می شود.

نشانه های عقل

وقتی که نشانه های «تمییز» در فرزند آشکار شد، باید دقت و مراقبت بیشتری داشت. از جمله نشانه های تابش فروغ عقل و خرد، «حیا» است.

هر وقت مشاهده شد که فرزند، حالتِ حجب و حیا پیدا کرده، از بعضی کارها دوری کرده و از انجام برخی اعمال خجالت می کشد، بعضی کارها را زشت دانسته و مخالف بعضی کارهای دیگر می شناسد، این دلیل اشراق نور عقل است. و این موهبتی از سوی خداوند، و بشارتی بر اعتدال اخلاقی و صفای قلب است.

فرزندی که به مرحله حیا و شرم رسیده، نباید به حال خود رها شود؛ باید او را کمک کرد و به وسیله همین صفت حیا و تمییزِ خوب و بد و زشت و زیبا، او را ادب و اخلاق آموخت.

ادب طعام و آداب سفره

اولین چیزی که در ادب آموزی و تربیت کودکان باید مورد دقت قرار گیرد، حرص بر خوردن است.

باید به او آموخت که:

ـ با دست راست غذا بخورد؛

ـ هنگام غذا خوردن «بسم الله» بگوید؛

ـ از جلوی خود غذا بخورد؛

ـ پیش از دیگران شروع نکند؛

ـ به غذا و خورنده غذا خیره نشود؛

ـ با عجله غذا نخورد؛

ـ غذا را خوب بجود؛

ـ بین لقمه ها فاصله بیندازد؛

ـ لباس خود را آلوده نکند.

مربی کودک، باید او را عادت دهد که گاهی «نان خالی» بخورد تا اینکه عادت به این نکند که حتماً باید خورشت باشد.

و نیز:

ـ پرخوری را در نظرش ناپسند جلوه دهد و پرخوران را به حیوانات تشبیه کند؛

ـ در پیش رویش، از بچه های پرخور، مذمّت کند؛

ـ در پیش او، از کودکان مؤدّب و کم خوراک، ستایش نماید؛

ـ ایثار را در مورد غذا، تمجید و تعریف نماید؛

ـ بیاموزد که خیلی در بند غذا نباید بود، به هر طعامی باید ساخت.

در زمینه لباس

مربی فرزند، باید او را به استفاده از لباس سفید تشویق کند، نه لباس های رنگی و ابریشمی. به او تفهیم کند که لباس های رنگارنگ و ابریشمین، متناسب با زنان است و مردان از این گونه پوشاک دوری می کنند. با تلقین و تکرار، پوشیدن این گونه لباس را ـ هر چند در دیگران ـ در نظر او ناپسند جلوه دهد.

فرزند را از رفاقت و دوستی و رفت و آمد با بچه هایی که به تنعّم و رفاه و خوشگذرانی عادت کرده اند و اهل تجمّلات در لباس و زندگی هستند، دور نگاه دارد.

اگر فرزند را در کودکی، مورد اهمال و غفلت قرار دهید و به تربیت او نرسید، بداخلاق و دروغگو و حسود و دزد و سخن چین و لجوج و فضول بار خواهد آمد و اهل نیرنگ و حقّه و گستاخی و پرروئی و مسخرگی خواهد شد…. راه پیشگیری از همه اینها، مراقبت و تربیت و ادب آموزی و رسیدگی است.

مواد آموزشی

سزاوار است که فرزند، در مکتب به فراگرفتن قرآن و سخنان خوبان و سرگذشت های نیکان و احوالات آنها بپردازد تا از این طریق در جان خود، بذر محبت و دوستی صالحان را بکارد.

و نیز از پرداختن به اشعار عاشقانه و همنشینی با ادبائی که فکر و ذکرشان در این گونه امور است، بازدارد. چرا که امثال این گونه اشعار و سرگذشت ها و ظرافت ها، در دل کودکان تخم فساد می پاشد.

اگر از کودکان، کارهای شایسته و اخلاق نیکو مشاهده شد، خوب است که مورد عنایت و تشویق و پاداش و جایزه دادن قرار گیرد و در میان مردم به خاطر خوبی هایش، ستایش شود.

روش برخورد با بدی ها

اگر فرزند، گاهی برای یک بار خلافی انجام داد، بهتر است که انسان خود را به غفلت بزند و چنین وانمود کند که متوجه نشد؛ به خاطر یک تخلّف، نباید پرده دری و افشاگری کند. باید طوری عمل کند که بچه تصور نماید که والدین، فکر می کنند اصلاً ممکن نیست فرزندی جرأت و جسارت بر امثال این گونه کارها را داشته باشد…. برخورد کریمانه و بزرگوارانه. .. بخصوص در مواردی که خود کودک، تلاش دارد که خلاف را پنهان نماید و می خواهد که پدر و مادر متوجه کار زشت او نشوند.

در این گونه موارد، «گذشت و پرده پوشی»، سازنده تر و و مؤثرتر است و اگر آشکار کنیم، چه بسا فرزند گستاخ تر شود و دیگر از آشکار شدن آن واهمه ای نداشته باشد.

اگر کار خلاف را دوباره مرتکب شد، بهتر است که در پنهانی و به طور خصوصی، به او تذکر داده و سرزنش نماید و قضیه را در نظرش مهم جلوه دهد و به او بگوید:

«مبادا کسی از این کار تو مطلع شود،… که بین مردم رسوا و مفتضح خواهی شد!…».

همچنین ملامت و سرزنش، نباید در هر مرتبه و آن هم زیاد باشد؛ زیرا در این صورت به شنیدن سرزنش عادت می کند و برایش عادی می شود و قباحت و زشتی عمل در نظرش از بین می رود و دیگر «سخن»، هرگز در دلش اثر نمی بخشد.

پدر و مادر، مکمل روش یکدیگر

هنگام مشاهده یک عمل زشت و خلاف اخلاق، خوب است که پدر، هیبت و مهابت خود را حفظ کند و شخصاً اقدام به توبیخ و سرزنش نکند، مگر در مواردی استثنائی؛ و نیز بر مادر سزاوار است که فرزند را از پدر بترساند و موقعیّت پدر را در نظر فرزند مهم جلوه دهد تا از این طریق، از زشتی ها بازدارد.

آداب آسای

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.