پاورپوینت کامل تربیت کودک در نگاه نبوی ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تربیت کودک در نگاه نبوی ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تربیت کودک در نگاه نبوی ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تربیت کودک در نگاه نبوی ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

>

دانش روانشناختی امروز، تا آنجا که بر بهره از تعالیم بالنده اسلام و سخنان سازنده معصومان(علیهم السلام) استوار نیست؛ صوری و بدون ژرف نگری است. دانشمندان غرب تأثیرات در تربیت کودک را پس از تولد، و حتی در سنین شش ماهگی، ثمربخش می شمارند؛ اما تربیت کودک در سیره نبوی، به پیش از به دنیا آمدن بچه بر می گردد. به آغاز پیوند مقدس ازدواج، و حتی کمی فراتر از آن، به دوران انتخاب همسر مربوط می شود.

سرآغاز تربیت

رسول گرامی اسلام(ص) می فرماید: «اُنْظُرْ فی أیِّ نِصابٍ تَضَعُ وَلَدَکَ. فإنَّ العِرْقَ دَسّاسٌ؛[۱] بنگر که فرزند خود را در چه خانواده ای قرار می دهی، که خون (رگ،ژن) تأثیر خویش را می گذارد».

و معروف است که امیرمؤمنان (ع) از برادرش (عقیل) خواست تا زنی برایش برگزیند که فرزندانی شجاع و تنومند آورد. و عقیل، ام البنین ـ از قبیله بنی کلاب ـ را که دختری رشید و تنومند بود، پیشنهاد نمود و حضرت عباس و سه برادرش از او زاده شد.[۲] این اقدام از سوی امیرمؤمنان(ع) سندی است روشن بر نقش مؤثر زن در ویژگی های جسمی و روحی فرزند، که دانش امروز نیز بدان دست یازیده است.

سهم زن در شکل گیری جسمی و خُلق و خوی کودک، بیشتر از مرد است. و خلق و خوی نیز، بستری مناسب برای تأثیر و پذیرش تعلیم و تربیت به شمار می آید؛ از این رو است که پیامبر(ص) علاوه بر راهنمایی های سازنده و بایسته در این زمینه، برخی انتخاب های ظاهرپسند را نکوهش می نماید و می فرماید: «ایّاکم و خضراءَ الدَّمَنِ المَرْأهُ الحَسْناءُ فی مَنْبَهِ سوُءِ؛ بپرهیزید از خضراء الدمن ». گفته می شود که خضراء الدمن چیست؟! پیامبر خدا(ص) می فرماید: «زن زیبا و دلپذیر که در خانواده پست و ناپاک به وجود می آید».[۳]

پیداست مراد آن حضرت، بیان معیار شرافت بر پایه قبیله، نژاد و توانگری از حیث اقتصادی و یا مقامات اداری و سیاسی و اجتماعی نیست. بلکه فضیلت از دیدگاه آن حضرت، همان مصداق بیان الهی در سوره حجرات (برترین فرد شما نزد خداوند، پرهیزکارترین فرد می باشد) [۴] بوده، نه در تفاوت های قشری و ظاهری. خانواده فرومایه در منظر پیامبر(ص) خانواده ای است بی قید به مسائل دینی و به ویژه آلوده به مفاسد جنسی و اجتماعی که برای رسیدن به سود بیشتر، بدون هیچ قید و بندی، به هر وسیله ای دست می یازد. و نیز می فرماید:

«ایّاکم و تزویج الحمقاء فانّ صحبتها بلاء و ولدها ضیاع؛[۵] از ازدواج با مرد و زن احمق بپرهیزید؛ زیرا همنشینی با احمق، مایه اندوه و گرفتاری و فرزندش، فرومایه و بدبخت است».

خوردنی ها و نوشیدنی ها در تغییرات جسمی و روانی، نقش ویژه ای دارد. چنانکه می فرماید: «شارب الخمر لا یُزَوَّجْ اذا خطبُّ؛[۶] به شراب خوار دختر ندهید».

دانش نیز ثابت کرده است که شراب در بروز عوارض عصبی و روانی درمان ناپذیر تأثیر خاصی دارد.[۷] تأکید روایات بر پرهیز از ازدواج با مرد شراب خوار از باب غلبه جنس است و گرنه نقش زن آلوده به شراب در بروز عوارض روحی و روانی فرزند، هم اندازه و یا بیش از مرد می باشد و اهمیت دادن به آن بایسته می نماید.

پس از ازدواج هم رفتار پسندیده و یا خدای ناکرده، ناپسند پدر و مادر در بروز حالات روحی که پایه مستقیم در تربیت کودک به شمار می آید، نقشی ویژه دارد. و حتی غذاها و میوه ها نیز علاوه بر وضعیت ظاهری، در طینت و روان افراد از نقشی کلیدی برخوردار است. دانش پزشکی ثابت کرده است که شصت و شش درصد کودکان مبتلا به امراض روحی و روانی، بیماری را از مادران خود به ارث می برند. و چنانچه مادری سالم و بی عیب باشد، بچه اش هم دارای دستگاه عصبی سالم است، و اگر زنی واقعاً بخواهد بچه ای سالم و شاداب و از نظر قوای عقلی بدون نقص داشته باشد؛ پیش از تولد کودک، باید در فکر سلامت خود باشد. با توجه به وضعیت جسمی و روحی و رفتار و کردار پدر و مادر، پیش از زاده شدن بچه، است که پیامبر(ص) می فرماید:

«السعیدُ سعیدٌ فی بطن امه، و الشقیُ شقیٌ فی بطن امه؛ [۸] خوشبخت، در شکم مادر خوشبخت است و بدبخت، در شکم مادر بدبخت».

اهمیت تربیت پس از تولد

پس از تولد کودک، مسئولیت پدر و مادر در تعلیم و تربیت مضاعف می گردد. دوران کودکی انسان از همه حیوانات طولانی تر است.

نخستین گام در این مسیر طولانی (کودکی انسان) انتخاب نام نیکو است. پیغمبر(ص) می فرماید:

«من حقّ الولد علی والده ثلاثه یحسنُ اسمه و یعلمه الکتابهَ و یزوّجهُ اذا بلغ؛[۹] از حقوق فرزند بر پدر و مادرخود، سه چیز است: ۱. انتخاب نام نیکو ۲. آموزش دانش ۳. چون به سن بلوغ رسید، وسایل ازدواج او را فراهم نماید».

پس از انتخاب همسر شایسته و توجه به آموزش و تربیت او، مهم ترین وظیفه والدین، ایجاد محیط روانی شایسته و سالم در خانه است. این نخستین پایه در هر طرح تربیتی موفق است. هر کس دلسوز فرزند خود می باشد، پیش از هر کار باید بکوشد تا حد امکان فضایی آکنده از آرامش و مهرورزی پدید آورد. تا زمانی که کودک شما خود را در چنین فضایی نبیند، زمینه ای برای شکوفایی استعدادهای خود نمی یابد، و بیشترین توانش نیز صرف مبارزه با عوامل رنج آور زندگی می گردد. هر چه محیط آنان صمیمی تر و درس آموزتر، و روان ایشان هم مطمئن تر و بی هراس تر باشد، آموزش و تربیت آنها هموار تر و آموختن هایشان از محیط، بیشتر و پایدار تر است. رسول خدا(ص) در این باره می فرماید: «حق فرزند بر پدر این است که پدر، مادر او را تکریم و احترام کند».[۱۰]

بی شک مادری که در خانه از احترام پدر محروم باشد، نخواهد توانست نقش مادری خود را به خوبی ایفا نماید و هرگاه که فرزند، مادر را در نگاه پدر محترم ببیند، احساس امنیت و آرامش می کند. و این برخورد مهرآمیز، در تربیت وی نقش مؤثر دارد.

پیشگیری بهتر از درمان

این اصل در روانشناختی تربیتی نقشی وِیژه دارد و کوشش می شود تا پیش از پدید آمدن ناهنجاری های رفتاری، عوامل پدید آورنده آن شناسایی و پیشگیری شود. از طرفی امروز بسیاری از والدین از رفتار فرزندشان ناخشنود و امیدوارند که کسی از راه برسد و فرزندشان را به حقوق والدین آشنا سازد و حال آنکه کوتاهی خود والدین، سبب بروز چنین مشکلی است؛ زیرا در تربیت و پرورش فرزندان، بی قیدی و سهل انگاری کرده اند. چنانکه رسول خدا(ص) می فرماید:

«رحم الله من اعان ولده علی برّه؛ خدا رحمت کند کسی را که فرزند خود را به نیک رفتاری کمک کند». از حضرت می پرسند: چگونه؟ می فرماید: «آنچه کودک در توان داشته و انجام داده، از او بپذیرند. ۲. آنچه انجام آن در توانش نیست، از او نخواهند. ۳. او را به گناه و طغیان وادار نسازند. ۴. به او دروغ نگویند ۵. رفتار