پاورپوینت کامل مهندسی فرهنگی رسانه و مصرف ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مهندسی فرهنگی رسانه و مصرف ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مهندسی فرهنگی رسانه و مصرف ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مهندسی فرهنگی رسانه و مصرف ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

>

رسانه های جمعی، تأثیرات چشم گیری در شکل گیری فرهنگ ها و ارزش های هر جامعه دارند و سیاست های رسانه ای نیز نقش اساسی و پایداری را در توسعه فرهنگی کشور ایفا می نمایند و با اتخاذ سیاست های متفاوت ارتباطی، موجب توسعه فرهنگی کشور می شوند. ولی با پیشرفت فزاینده فناوری و جریان گسترده اطلاعات در جهان معاصر و با پیچیدگی ها و توسعه ظاهری رسانه در سطوح ملی و فرا ملی و توجه بسیار به فرهنگ مصرف گرایی با سیاست های عوام فریبانه و طبقاتی، زمینه را برای رشد معنوی و پویایی اجتماعی از دست داده و در معرض انحراف قرار داده است.

بدین منظور در طرح آینده توسعه فرهنگی کشور لازم است سیاست فرهنگی مناسبی را در برنامه ریزی ها و چشم اندازهای رسانه ای اتخاذ نمود که هم موافق با اصلاح الگوی مصرف باشد و هم نوعی سیاست یکپارچگی اسلامی و فرهنگی با تقویت هویت دین و وحدت ملی بر رویکردهای رسانه ای حاکمیت داشته باشد و دستاورد رسانه، ترویج فرهنگ مصرف و افزایش مصرف گرایی در جامعه نباشد.

در این مقاله سعی نگارنده آن است که آفات و مضرّات ترویج بیش از حد مصرف گرایی را در جامعه اسلامی ذکر نموده و به مهندسی آیده آل فرهنگی رسانه و اصلاح الگوی مصرف اشاره نماید تا حقیقت پویایی اجتماعی و ترکیب آن با سیاست های صحیح فرهنگ گرا و معرفت افزا، در این عرصه ملی بیش از پیش روشن گردد.

سیاست های رسانه ای

رسانه های جمعی در واقع یک نظام تکنولوژی است که داده های فرهنگی و خبری را پخش می کنند و فرهنگ تراوش شده از آن با فرهنگ کلاسیک و نخبگان متفاوت است؛ زیرا فرهنگی نامتجانس و ناپیوسته و بی نظم می باشد و سیاست های کلی آن بر مبنای ترویج مصرف گرایی با برنامه های موقت و ناپایدار است. سیاست های رسانه ای در چهار بخش قابل تقسیم و توضیح است:

۱. سیاست فرهنگی عوام فریبانه.

۲. سیاست فرهنگی جزمی.

۳. سیاست فرهنگی طبقاتی.

۴. سیاست فرهنگ گرا.

سیاست های یاد شده هر چند زمینه رشد اقتصادی و بازرگانی جامعه را فراهم نموده و پیشرفت تکنولوژی امکانات مادی را توسعه داده اند، ولی موجب پیدایش بحران های عمیق فرهنگی، دینی و اجتماعی در زندگی جمعی و فردی انسان ها گردیده اند؛ از جمله کاهش سطح کیفی زندگانی و به مخاطره انداختن هویت و شخصیت دینی انسان ها.

مهم ترین راهبرد برای درمان سیاست های فوق، کاربرد سیاست پویایی اجتماعی با گسترش و تصریح آفرینندگی و افزایش رشد فرهنگی و تفکّر دینی انسان ها می باشد.[۱]

آفات ترویج مصرف گرایی

مهم ترین آفات گسترش فرهنگ مصرف گرایی در رسانه را می توان چنین برشمرد:

۱. توجّه بی حد و حصر و غیر منطقی به عادات جاهلانه و عواطف انسانی، به جای توجه به قانون گرایی و معارف دینی.

۲. رواج پیام های تبلیغی بی حد و حصر و به دور از ارزش های اسلامی و آرمان های انقلابی.[۲]

۳. ایجاد زمینه برای ترویج نظریه های غیرمتخصصانه در دین با تأکید بر سرمایه داری محض در تبلیغات رسانه.[۳]

۴. رواج بیش از حد تقلید از فرهنگ های بیگانه در مصرف و فاصله گرفتن از الگوهای اسلامی.

۵. توجه بسیار به تفریح و سرگرمی مخاطبان، به جای سوق دادن جامعه به مسائل مهم و جاری زندگی خانوادگی، اجتماعی و ملی.

۶. دور کردن مردم از هویت اخلاقی و فطری خویش.

۷. ترویج مدل های ناکارآمد و ابزاری؛ چون: توسعه ظاهری مبتنی بر بازار و جنبه های تجارتی و مادی.[۴]

۸. بی توجهی به نقش آگاه مندی و آگاه سازی رسانه ها.[۵]

۹. محدودیت توجه رسانه و انحصار آن به برآوردن نیازهای مادی با سه واژه «خوراک، پوشاک و مسکن» و تبدیل محیط رسانه به مکانی برای رقابت های سرمایه ای و تجاری و پایگاهی برای تفاخر و حجم گرایی.

۱۰. دور شدن رسانه از مدیریت فرهنگی ایده آل و هدایت آن به سوی سیاست های شیطانی؛ چون: تبلیغ دروغ، پیام رسانی ابهام گونه و فریب کارانه و تحریک بیهوده احساسات و عواطف انسانی.

۱۱. توزیع ناعادلانه بودجه های فرهنگی و عدم اولویت بندی برنامه های رسانه ای.

۱۲. فاصله گرفتن از اخلاق و هنجارهای اجتماعی با غلبه روحیه مادی گرایی، رقابت های سرمایه ای و استعمارگرایی در نهاد بیرونی و درونی رسانه ها.

۱۳. مقابله رسانه ای با معروف و گسترش منکرات به دلیل جذب سودهای تجاری و کثرت مصرف کنندگان.

۱۴. ترویج باطل، افراط در تبلیغ و تجمل گرایی و معیشتی.

۱۵. دنیاطلبی و دنیامداری مصرف کنندگان با تقلید و پیروی از پیام های بازرگانی و مدگرایی و فرهنگ به اصطلاح مدرنِ کاذب و عوام فریبانه رسانه ها و در پی آن، استهزای زندگی مؤمنان و برنامه های هنجاری ایشان در عرصه مصرف.[۶]

۱۶. تکیه رسانه ها بر تبلیغات لغو و پیام های غفلت آفرین بدون توجه به سلامت جسمی و روانی افراد و نیز بهداشت عمومی جامعه.

۱۷. گسترش مصلحت گرایی ها و منفعت طلبی های مؤسسات و نهادهای مختلف جامعه با استفاده های ابزاری از رسانه ها در جهت تبلیغ محصولات و دستاوردهای تولیدی خویش به منظور جلب رضایت مصرف کنندگان و افزایش تعداد آنان.

۱۸. از بین رفتن برخی حدود و معیارهای شرعی در ارائه تصویرها، پیام ها و آگهی های بازرگانی در رسانه ها، که مهم ترین آن حیا و عفّت عمومی و عامل اصلی غفلت از موازین و هنجارهای شرعی است.

مهندسی فرهنگی و مصرف

نمودار قابل قبول در ترویج صحیح