پاورپوینت کامل اذان، رسانه ای از جهان ملکوت ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اذان، رسانه ای از جهان ملکوت ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اذان، رسانه ای از جهان ملکوت ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اذان، رسانه ای از جهان ملکوت ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

>

اذان، پیامی «آسمانی» و رسانه ای «رحمانی» است که پژواک روح بخش و آوای دل انگیز آن هر روز گوش «ناسوتیان» گرفتار در غل و زنجیرها را نوازش می دهد و آنان را به رهایی از اسارت ها و پرواز به سوی «لاهوتیان» فرا می خواند.

این نوشتار بر آن است تا با رویکرد رسانه ای، نگاهی نو به «اذان» افکند و آن را از زوایای گوناگون بررسی کند.

۱. معنای اذان

واژه اذان در لغت، به معنای آگاهی و اعلام[۱] است و در اصطلاح شرع، جملات خاصی است که پیامبرگرامی اسلام (ص) آنها را از عالم غیب دریافت و به مردم ابلاغ کرده است. این جملات معمولاً در اوقات شرعی قبل از اقامه نماز گفته می شود. در اینجا با دقت در معنای لغوی اذان می توان به دو نکته پی برد:

یک: اذان، نوعی «اعلام» وقت شرعی و اجازه ورود به حریم نورانی نماز است. این معنا، در اصطلاح «اذانِ اعلام» نیز – که به معنای آگاه ساختن مردم به فرارسیدن اوقات نماز است[۲] دیده می شود.

دوم: از آنجا که مفهوم اذان بر پایه«آگاهی بخشی» و «اطلاع رسانی» استوار است، می توان آن را رسانه ای کلامی دانست.

۲. جایگاه ارزشی اذان در آموزه های دینی

در نگاه خاندان پاک پیامبر (ص) اذان رسانه ای ارزشی به شمار می رود؛ زیرا انسان ـ مهم ترین گیرنده پیام ـ را از لغزش ها و آسیب ها مصون می سازد، موجب عزت مندی و سرافرازی او می شود و وی را در جایگاه شایسته و بایسته خود قرار می دهد. به تعبیر روایات، اذان گوینده اش را بهشتی و از آتش دوزخ ایمن می کند و به او در قیامت قامتی بلند می بخشد. مؤذن از دیدگاه پیشوایان معصوم (علیهم السلام) حق سپاس و قدردانی به گردن جامعه اسلامی دارد. برخی از روایات نقل شده در این زمینه را ذکر می کنیم:

امام صادق (ع) می فرماید: أَطْوَلُ النَّاسِ أَعْنَاقاً یَوْمَ الْقِیَامَهِ الْمُؤَذِّنُونَ[۳] سربلند ترین و بلند قامت ترین مردم در قیامت، اذان گویان اند».

امام زین العابدین (ع)می فرماید: «وَ حَقُّ الْمُؤَذِّنِ أَنْ تَعْلَمَ أَنَّهُ مُذَکِّرٌ لَکَ رَبَّکَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ دَاعٍ لَکَ إِلَی حَظِّکَ وَ عَوْنِکَ عَلَی قَضَاءِ فَرْضِ اللَّهِ عَلَیْکَ فَاشْکُرْهُ عَلَی ذَلِکَ شُکْرَکَ لِلْمُحْسِنِ إِلَیْک[۴] حق مؤذن این است که بدانی او، تو را به یاد پروردگارت عزوجل ـ می اندازد و به سوی بهره و نصیب کاملت فرا می خواند و یاری کننده توست که واجبت را انجام دهی. پس او را به این جهت سپاس گو، مانند سپاسگزاری از کسی که به تو نیکی کرده است».

عَنْ عَلِیٍّ (ع) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّه (ص) لِلْمُؤَذِّنِ فِیمَا بَیْنَ الْأَذَانِ وَ الْإِقَامَهِ مِثْلُ أَجْرِ الشَّهِیدِ الْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ تَعَالَی قَالَ: قُلْتُ: یَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّهُمْ یَخْتَارُونَ عَلَی الْأَذَانِ وَ الْإِقَامَهِ. فَقَالَ: کَلَّا إِنَّهُ یَأْتِی عَلَی النَّاسِ زَمَانٌ یَطْرَحُونَ الْأَذَانَ عَلَی ضُعَفَائِهِمْ فَتِلْکَ لُحُومٌ حَرَّمَهَا اللَّهُ عَلَی النَّارِ[۵] از امام علی (ع) روایت شده که فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: پاداش مؤذن در میان اذان و اقامه مانند اجر شهیدی است که در راه خدا به خون خود غلطیده است. عرض کردم: یا رسول الله! همانا آنان از این به بعد به خاطر(ثواب) اذان آن چنان از هم سبقت می گیرند که با هم درگیر خواهند شد! پیامبر (ص) فرمود: «نه، این چنین نیست. همانا زمانی بر مردم خواهد آمد که اذان را به گردن ضعیفان خود اندازند. آن ضعیفان، کسانی هستند که خداوند گوشت هایشان را بر آتش حرام کرده است».

مضمون این روایات، به خوبی جایگاه ارزشی این رسانه قدسی و آسمانی را در فرهنگ باورهای دینی ما نشان می دهد.

۳. اذان، پیامی وحیانی

در مکتب اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) اذان، پیامی وحیانی و آسمانی است؛ یعنی مبدأ فرستنده پیام، خداوند است که آن را از طریق وحی به پیامبر (ص) ارسال می کند تا او نیز پس از دریافت این سروش غیبی از شبکه نورآفرین ملکوت، آن را در سطح جهانی بازتاب دهد. در روایتی از امام صادق (ع) نقل شده که فرمود:

«لَمَّا هَبَطَ جَبْرَئِیلُ (ع) بِالْأَذَانِ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ، کَانَ رَأْسُهُ فِی حَجْرعَلِیٍّ (ع). فَأَذَّنَ جَبْرَئِیلُ (ع) وَ أَقَامَ. فَلَمَّا انْتَبَهَ رَسُولُ اللَّهِ قَالَ: یَا عَلِیُّ سَمِعْتَ؟ قَالَ: نَعَمْ. قَالَ: حَفِظْتَ؟ قَالَ: نَعَمْ. قَالَ: اُدْعُ بِلَالًا فَعَلِّمْهُ. فَدَعَا عَلِیٌّ (ع) بِلَالًا فَعَلَّمَهُ[۶] هنگامی که جبرئیل (ع) به همراه اذان بر رسول خدا (ص) نازل شد، سر مبارک پیامبر (ص) در دامان علی (ع) بود.جبرئیل (ع) اذان و اقامه گفت. وقتی که پیامبر (ص) از حالت وحی خارج شد، فرمود: یا علی! شنیدی؟ گفت: آری. فرمود: حفظ کردی؟ گفت:آری. فرمود: بلال را صدا بزن. علی (ع) بلال را فراخواند و آنگاه اذان را به بلال یاد داد».

روایات دیگری نیز وجود دارد که بر وحیانی بودن اذان پافشاری می کند. امام صادق (ع) ضمن موضع گیری سرسختانه در برابر کسانی که خاستگاه اذان را رؤیای برخی افراد می دانند، فرمود:

«ینزل الوحی علی نبیکم فتزعمون انه اخذ الاذان من عبدالله بن زید؟[۷] بر پیامبر شما وحی نازل می شود، اما گمان می کنید که اذان را از عبدالله بن زید دریافت کرده است؟!».

بنابراین نگاهمان به اذان، رسانه ای قدسی،پیامی آسمانی و برخاسته از جهان ملکوت خواهد بود.

۴. نقش اذان از بُعد محتوایی

اذان به عنوان رسانه ای الهی، چکیده ای از اندیشه های ناب اسلامی را در قالب زیباترین، شیواترین و رساترین عبارات منعکس کرده است. از این رو، می توان گفت اذان از بُعد محتوایی، نقش رسانه ای بسیار مهم و ارزنده ای را برای مخاطبان خود ایفا می کند؛ نقشی که می تواند الگوی مناسبی برای دیگر رسانه ها قرار گیرد. مهم ترین محورهایی که این رسانه قدسی به آنها پرداخته و افکار عمومی را بدان سوق می دهد، عبارت اند از:

دگرگونی در گفتمان و نظام های فکری

دنیای مدرن و متمدن امروز که «عصر ارتباطات» لقب گرفته است، عرصه مناسبی برای خودنمایی ایسم ها، فلسفه ها و نظام های فکری گوناگون و گاه متضاد است؛ مکاتبی که جهان بینی شان معمولاً بر پایه ماده گرایی،پوچ گرایی و یا انسان محوری بنا شده است.

در چنین فضایی «اذان» تنها رسانه ای است که با محتوایی رسا و گویا، تمامی گفتمان ها و نظام های فکری غیر دینی را به چالش می کشد و آنها را با سلاح «بیان» دگرگون می سازد. اذان رسانه ای کلامی است که نقطه آغاز و پایانش لفظ جلاله«الله» است. با تکرار «الله اکبر» شروع و به «لا إله الاّ الله» ختم می شود. چنین آغاز و پایانی، پیامی مهم برای شنوندگان و مخاطبان به همراه دارد. آن پیام، این است که این جهان از «او» و بازگشتش به سوی«او»ست. فقط اوست که «خالق»،«مالک» و «رب» هستی است. از این رو، گفتمان ها و باید ها و نباید هایی که خاستگاه و مقصد خدایی ندارند، بر پایه های استواری بنا نشده اند و هیچ ارزش و اعتباری ندارند.

اذان، رسانه ای است که بندگی و مسئولیت انسان را یادآوری می کند و شخصیت او را در این چهارچوب قرار می دهد؛ مسئولیتی که خداوند از طریق آخرین و برترین پیامبرش حضرت محمد (ص) به انسان ها ابلاغ کرده است(اشهد انّ محمداً رسول الله). در روایتی از امام رضا (ع) نقل شده که ایشان درباره علت تشریع اذان فرمود:

«لِعِلَلٍ کَثِیرَهٍ مِنْهَا أَنْ یَکُونَ تَذْکِیراً لِلسَّاهِی وَ تَنْبِیهاً لِلْغَافِلِ وَ تَعْرِیفاً لِمَنْ جَهِلَ الْوَقْتَ وَ اشْتَغَلَ عَنِ الصَّلَاهِ وَ لِیَکُونَ ذَلِکَ دَاعِیاً إِلَی عِبَادَهِ الْخَالِقِ مُرَغِّباً فِیهَا مُقِرّاً لَهُ بِالتَّوْحِیدِ مُجَاهِراً بِالْإِیمَانِ مُعْلِناً بِالْإِسْلَام[۸] اذان به دلایل فراوانی تشریع شد؛ از جمله آنها این است که… به عبادت خالق تشویق و دعوت می کند و موجب می شود بنده به توحید اقرار کند و ایمان و اسلامش را آشکار سازد… .»

آنچه از این حدیث نورانی فهمیده می شود، قدرت تأثیرگذاریِ مثبت و هدفمندِ اذان در مخاطبان است. بنابراین می توان گفت ایجاد تحول و دگرگونی در گفتمان ها، نگرش ها و نظام های فکری، نخستین نقش رسانه ای اذان در بُعد محتوایی است.

شعار آزادی و آزادگی

اسلام، مکتبی حماسی است که هر روز از طریق رسانه اذان، پیام هیجان ساز و حرکت بخش «آزادی» و «آزادگی» را به گوش جهانیان می رساند. به بیانی دیگر، رسانه اذان نگاهی فراگیر به «آزادی» دارد. هم شعار آزادی می دهد و هم اصول و مبانی آزادی را بیان می کند.[۹] اینکه عوامل اسارت و سلب آزادی چیست و چگونه می توان آزاد زیست؟ در حقیقت همان اصول و مبانی آزادی است که همراه جنبه شعاری آن در این دو فصل اذان: «اشهد ان لا إله إلاّ الله؛ گواهی می دهم معبودی جز خدای یکتا نیست» و «لا إله إلا الله» تبلور یافته است.

«لا إله إلاّ الله» ترکیبی از «نه» و «آری»،«نفی» و «اثبات» و «عصیان» و «تسلیم» است؛ عصیان و تمرد در برابر «خدایان دیگر» و تسلیم در برابر «خداوند یکتا». تسلیم بدون نفی خدایان دیگر، امکان پذیر نیست. چنین نفی و اثباتی هم شعار آزادی است و هم بیانگر این است که آنچه موجب اسارت انسان و مانع آزادی او می شود، تسلیم شدن و بندگی در برابر «آلهه» است.

از دیدگاه قرآن کریم «آلهه» مصادیق متعددی دارد که هر یک از آنها ممکن است معبود ان