پاورپوینت کامل سفر به دیار غربت(بخش سوم) ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سفر به دیار غربت(بخش سوم) ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سفر به دیار غربت(بخش سوم) ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سفر به دیار غربت(بخش سوم) ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

>

سـوغات

در مسیر، هریک از مسافران در خصوص خرید سوغات خاطراتی نقل می کرد. . . . من هم گفتم: افرادی را سراغ دارم کـه هزینهء سفرهای زیارتی مثل مکه و سوریه را دارند اما به خاطر خرج های اضافی مـثل سوغات، سور و هزینهء دیـد و بـازدید جرأت ندارند به این سفرها بیابند. این خرج ها برای بعضی بیشتر از خرج اصل سفر است!

. . . خودمان در ترویج این فرهنگ دخالت داریم. اگر یک بار در سفری هیچ چیز نیاوریم، خواهیم دید اتـفاق مهمی نخواهد افتاد و توقّعات قطع می شود و دیگر زشتی ندارد. در مدت شش، هفت روز سفر زیارتی به جای اینکه همهء توجه ها به زیارت باشد، دغدغهء اصلی، خرید در بازار شده است و این خریدها نـمی گذارند زائران زیارت دلچسب انجام دهند.یکی از اسباب آرامش در خانواده، سپردن کارهای زنانه به زن ها است. من خرید سوغات و تقسیم آن را به خانم سپرده ام. زن ها به خوبی از عهدهء این کارها بر می آیند و لذّت هـم مـی برند. ما خرید و تقسیم سوغات برای مردها، دردسر ساز و خسته کننده است.

پنج شنبه ۱۳۸۶ /۴/۷ مرقد حضرت رقیه علیها السّلام

صبح ساعت ۰۳:۳ با کاروان به سمت مرقد حضرت رقیه رفتیم. برای رسیدن بـه بـارگاه مطهّر باید از بازار گذشت. هنگام برپایی نماز جماعت به امامت حجت الاسلام شیرازی ارفع، به مرقد مطهّر رسیدیم. جایی برای شرکت در نماز جماعت پیدا نمی شد. در بارگاه کفشداری ندیدم. کـفش را در دسـت گـرفتم و از میان نمازگزاران گذشتم و به ضـریح رسـیدم. یـکی از کارکنان حرم، با دیدن کفش ها با عصبانیّت، نمازگزاران را شکافت و خود را به من رساند. گفت:توی دستت چیه؟! گفتم:کفش. یادم آمد کـه عـرب ها بـدشان می آید کسی کفش به دست وارد حرم شود. گـفت:بـا من بیا. آن طور که او حمله کرد، اگر با سر کج همراهش می رفتم، شاهدان خیال می کردند جرمی مثل جیب بری مـرتکب شـده ام. بـا تندی به او گفتم:درست صحبت کن!این چه رفتاری اسـت که می کنی؟! گویا او هم یادش آمد که ما در دست داشتن کفش را بد نمی دانیم. راهش را گرفت و کنار در ورودی رفت. ایستاد و چـپ چپ بـه مـن نگاه می کرد. بعد از نماز کفشداری را پیدا کردم و تحویل دادم. برگشتم تا رفـتار زشـت آن شخص را به خودش گوشزد کنم اما هرچه گشتم، او را نیافتم.

بارگاه به قدری شلوغ بود که بـه آسـانی جـا برای نشستن پیدا نمی شد. ظاهرا همهء زائران ایرانی بودند. پس از نماز صبح، واعـظی ایـرانی بـه ایراد سخنرانی رداخت. امروز هفتم تیر، ساگرد انفجار حزب جمهوری اسلامی در سال ۱۳۶۰ ش. است. سـخنران، ایـن واقـعه را گرامی داشت و در ادامه، کسانی را که بیش از حد به رؤیاها اعتماد می کنند، مذمّت کرد.

(بـه تـصویر صفحه مراجعه شود) حضرت رقیه علیها السّلام زیارت مخصوص ندارد. زیارتنامه ای مکه آنـجا هـست، افـراد عادی نوشته اند و از معصوم علیه السّلام نیست. من تلاوت قرآن را ترجیح دادم. بالای ضریح حضرت، عـروسک هایی انـداخته اند. بیشتر از سوی زن ها این کار صورت می گیرد. همه می دانند حضرت نیازی به عـروسک نـدارد. ایـن کار، نوعی ابراز احساسات است. روز بعد به عنوان کمک به حرم، آن عروسک ها را دوباره بـه زائرانـ می فروشند. من این کار را نپسندیدم؛ زیرا ممکن است برخی، این اعمال را جـزء اعـتقادات شـیعه بپندارند و شیعه زیر سؤال برود. در این منطقه که توریست ها بیشتر رفت و آمد دارند، رعایت ایـن امـور بـیشتر اهمیت دارد.

حضرت رقیه علیها السّلام دو ضریح دارد؛ ضریح کوچک تر، درون ضریح بزرگ تر است. وضـوخانه و دسـتشویی در صحن بارگاه بسیار تمیز و کم مانند است. نمونهء بارز رعایت بهداشت است. پس از نماز، زیارت و. . . به بـازار سـری زدیم. با اینکه هنوز هوا روشن نشده بود، جمعیّت چنان موج مـی زد کـه رفت و آمد به کندی صورت می گرفت. ایـرانی ها بـه بـازار معاملات در اماکن زیارتی سوریه رونق فراوان دادهـ اند. بـی جا نیست دولت سوریه دست ایرانیان را در آباد کردن و ادارهء مراکز زیارتی باز گذاشته است.

عـلت شـلوغی صبح زود، آن است که از طـرف سـازمان حج و زیـارت بـه کـاروان ها ابلاغ شده که برای زیارت حـضرت رقـیه علیها السلام در این موقع زائران را ببرند و برای صرف صبحانه به محل های اقـامت بـرگردند، شاید دلیل این تصمیم آن است کـه خیابان های اطراف حرم، گـنجایش رفـت و آمدهای زیاد را ندارند.

المجمع العـالمی لأنـساب آل البیت علیهم السّلام

پس از صرف صبحانه، با تاکسی راهی مرکز فوق شدم. تـاکسی ها کـه بسیاری از آنها پراید ساخت ایـران هـستند، دربـستی افراد را به جـاهای مـختلف می برند. سه هزار تـومان دادم. آدرسـ را نمی دانست. پرسان پرسان از راه دور برد. سه ربع ساعت شهر را تماشا کردم. . .

تأسیس این مرکز بـه سـال ۱۴۱۰ ق. باز می گردد. در آنجا«نسب نامهء سادات»از کـشورهای مـختلف جمع آوری مـی شود و نـسب آنـها را حفظ می کنند. در آنجا حـضور یافتم و چاپ جدی از کتابم با عنوان«شاخه ای از سادات طباطبایی»و نیز کتاب«السبیکه البیضاء فی نـسب بـعض آل بنی الطبا»تألیف آیت اللّه سید مـحمد حـسن مـیر جـهانی را کـه را که احیا کـرده بـودم، اهدا کردم. مسئول مجمع، آقای سید احمد جوعانی است. او اهداف خود از راه اندازی این مرکز را این گونه بـیان کـرد:ایـجاد اتحاد میان سادات از شیعه و سنی و. . . ؛ شناساندن سـادات بـه دیـگران و احـیای سـنّت احـترام به آنها؛ زمینه سازی ظهور امام مهدی علیه السّلام.

هنگام بازگشت، آقای جوعانی راه نزدیک تر را نشانم داد و گفت که خط واحد از میدان سبینه مستقیم به حرم سیده زینب عـلیها السّلام می برد و مسافت خیلی کوتاه است. پیاده به میدان سبینه رفتم. تابلو ایستگاه اتوبوس را ندیدم. از جوانی به عربی از ایستگاه اتوبوس پرسیدم. او دانست که ایرانی ام. با احترام مرا به مکانی دوردسـت بـرد. آنجا هم معطّل شد و یک ون [۱]برایم گرفت و با آن به حرم سیده زینب علیها السّلام برگشتم به صد تومان. مردم سوریه به ایرانی ها علاقه مندند. تندی هایی که هنگام چانه زدن دیـده مـی شود، مختص فروشندگانی است که با ایرانی ها زیاد سر و کار دارند.

جمعه ۱۳۶۸/۴/۸ مزار هابیل علیه السّلام

صبح، ساعت ۹:۱۵، حرکت به سمت مزار حضرت هـابیل عـلیه السّلام.مرقد او پنجاه کیلومتر بـا دمـشق فاصله دارد. بیشتر راه، سر بالایی بود. دختران دوچرخه سوار که در مسیری طولانی مسابقه می دادند، با ما هم مسیر بودند. به دلیل پوشسش مناسب و بر سر داشـتن کـلاه، تصور کردم پسرند امـا کـنار دستی ام گفت که چند نفر را دیده که موهایشان از کلاه بیرون زده است.

در ابتدای ورود به دمشق و در این راه، درختان کاج تودرتو را دیدم که تنهء بسیاری از آنها با هم کج شده بودند. گـاه زاویـهء چهل درجه با زمین شکل گرفته بود. ندانستم چرا؟ابتدا تصور کردم باد آنها را کج کرده است. اما باد تنه های ضخیم را کج نمی کند بلکه یا می شکند یا از ریشه درمی آورد. یکی از دوستان مـی گفت: اگـر در منطقه ای حـرکت باد همیشه به یک سمت باشد، درختان از آغاز رویش به آن سمت کج می شوند و همیشه کج می مانند.

سـاعت ۱۰:۳۰ به مزار هابیل علیه السّلام رسیدیم. با گنبدی سفید، بدقواره بـه شـکل کـلاه خودی بلند. بقیهء بنا، زیبا و سفیدپوش است. اتاق های متعدد برای استراحت زائران تدارک دیده اند. اگرچه بر تابلو سـنگی، او را پیـامبر معرفی کرده بودند اما هرچه در کتاب ها جستجو کرم، دلیلی برای پیغمبر بودن او نـیافتم.

مـزار هـابیل علیه السّلام بر فراز کوه قاسیون است که امروزه به آن«کوه هابیل»می گویند. مزار، سـابقه ای کهن دارد و روایاتی نشان می دهند که در قرون اولیهء اسلام نیز همین جا به عـنوان مزار هابیل بوده اسـت. سـنگ قبر را به طول هفت متر درست کرده اند. سنگ، قدیمی نیست. غیر عادی درست کردن سنگ قبر باعث می شود برخی از اساس در مورد اعتبار مزار به شک افتند.

لبنان در طرف شمال، با ۲۰ کـیلومتر فاصله و بلندی های جولان در طرف غرب، با ۴۰ کیلومتر قرار دارد. اکنون این بلندی ها در اشغال اسرائیل است. پایین کوه، در طرف شرق، شهرک زبدان قرار دارد. اینجا منطقهء نظامی است و شب ها زائران باید مزار را ترک کـنند.

بـنا بود سه ربع ساعت توقف داشته باشیم اما اتوبوس با نیم ساعت تأخیر راه افتاد. سبب تأخیر، دو زن بودند که آنها را در یکی از مغازه های اطراف مرقد، مشغول چانه زنی یافتم. مدیر کاروان در جلو اتـوبوس بـا ناراحتی گفت: آقای فاطمی!بنویس که هنگام غذا اگر نمک پاش دیر برسد، صدایشان درمی آید ما خودشان با خیال راحت چهل نفر را در این گرما معطّل می کنند!

مزار حضرت سکینه عـلیها السـّلام

ساعت ۱۱:۴۵ از مزار هابیل به طرف مرقد سکینه دختر امام علی علیه السّلام در شهرک یا محلهء داریا حرکت کر