پاورپوینت کامل بلای اسراف ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بلای اسراف ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بلای اسراف ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بلای اسراف ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

>

بی شک خداوند که انسان ها را آفریده است، رزق و روزی آنها را تضمین کرده و به قدر کافی نعمت ها و مواهب طبیعی برای بهره وری در اختیار آنها قرار داده است، به شرط هدر ندادن نعمت های الهی و بهره برداری صحیح و منطقی و برنامه ریزی و به دور از افراط و تفریط. در سطح جهانی، اسراف و زیاده روی و یا مصرف نادرست، ممکن است بشر را با کمبودها مواجه سازد و در سطح منطقه ای، باعث محرومیت کشورهای دیگر یا نسل های بعدی شود.

آمار نشان می دهد که روزانه بیش از صد میلیون تومان از بیت المال صرف چاپ اسکناس می شود و ایران در این زمینه و در اسراف نان در میان کشورهای جهان رتبه اول را دارد.[۱] به همین جهت، مقام معظم رهبری «اسراف» را به عنوان یک عیب ملی معرفی می کند و مصرف گرایی را برای جامعه بلا می خواند.[۲] بر اساس این دور اندیشی است که اسلام سخت بر دوری از اسراف و تبذیر پای فشرده و اموری را در این زمینه مطرح کرده است که بشر بعد از قرن ها به آن رسیده است.مقاله پیش رو، مروری است بر موضوع اسراف در قرآن، روایات و بیان معانی مصادیق، خطرها و زیان های اسراف.

اسراف در قرآن

قرآن با این که کتاب قانون کلّی است، درباره اسراف آیات متعددی دارد و نکات کلیدی و مهمّی در این زمینه مطرح می کند. و دقت در این آیات می تواند راهگشا باشد و جامعه ما را از اسراف و تبذیر نجات دهد.

۱. خدا اسراف کاران را دوست ندارد

(کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنّهُ لا یُحِبّ الْمُسْرِفینَ)[۳]؛ «(از آنچه بر شما حلال شده) بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید که خدا مسرفان را دوست ندارد».با اسراف، سرمایه محبت الهی که نعمتی بزرگ است، از دست انسان می رود. و می شود گفت هر کس این نعمت را از دست دهد، گرفتار عذاب می شود.در ذیل آیه ۳۱ اعراف در مجمع البیان می خوانیم که طبیب هارون الرشید، مردی مسیحی به نام بختیشوع بود. وی به واقدی گفت: آیا در قرآن شما چیزی از علم طب آمده است. واقدی گفت: بلی، حق تعالی در نیم آیه جمع فرموده است، آنجا که می فرماید: (کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا). پرسید: از پیامبر شما چیزی در این باب رسیده است؟ گفت: بلی، پیامبر ما تمام علم طب را در چند کلمه جمع کرده و فرموده است: «اَلمِعْدَهُ بیتُ الدّاءِ وَ الحمیّهُ رأَسُ کلَّ دواءٍ و اَعطِ کلَّ بَدَنٍ ما عَوَدْتهُ؛ معده، خانه دردها و رنج هاست، و پرهیز کردن، ریشه همه دواهاست، و به هر بدن به مقداری که عادت کرده، (غذا) بده».

پزشک مسیحی گفت: کتاب شما و پیامبر شما، از طب چیزی فروگذار نکرده و برای جالینوس چیزی نگذاشته است.در سوره انعام مسئله بازتر بیان شده است و قید دیگری نیز اضافه شده است: (کلوُا مِنْ ثَمَرِهِ إِذا أَثْمَرَ وَ آتُوا حَقّهُ یَوْمَ حَصادِهِ وَ لا تُسْرِفُوا إِنّهُ لا یُحِبّ الْمُسْرِفینَ)[۴]؛ «از میوه آن (هر درخت میوه) هنگامی که میوه رسید، بخورید و روز درو کردن (و چیدن محصول) حق آن را (همچون زکات، خمس و غیر آن) بدهید، ولی اسراف نکنید که به راستی خداوند مسرفان را دوست نمی دارد».بعضی گفته اند که هر کسی را خدا دوست ندارد، اهل عذاب است؛ چون محبت خدا به معنای رساندن ثواب است.[۵]

۲. عذاب دنیایی اسراف کاران

(لِنُرْسِلَ عَلَیْهِمْ حِجارَهً مِنْ طینٍ مُسَوّمَهً عِنْدَ رَبِّکَ لِلْمُسْرِفینَ)[۶]؛ «تا بارانی از «سنگ ـ گل» بر آنها بفرستیم؛ سنگ هایی که از ناحیه پروردگارت برای اسراف کاران نشان گذاشته شده است». برخی آیه را این چنین ترجمه کرده اند که: مجازات الهی در انتظار مسرفان است.[۷] به هر حال، آیه می رساند که عذاب دنیوی و سنگ باران گناهکاران از سوی مأموران الهی، به ابرهه و حرمت شکنان مکه اختصاص ندارد، بلکه مسرفان نیز دچار عذاب می شوند.

در آیه دیگر بعد از بیان زندگی تلخ کسانی که خدا را به فراموشی سپرده اند، می فرماید: (وَ کَذلِکَ نَجْزی مَنْ أَسْرَفَ وَ لَمْ یُؤْمِنْ بِآیاتِ رَبِّهِ وَ لَعَذابُ اْلآخِرَهِ أَشَدّ وَ أَبْقی)[۸]؛ «و این گونه جزا می دهیم کسی را که اسراف کند، و به آیات پروردگارش ایمان نیاورد، و عذاب آخرت شدید تر و پایدارتر است».این آیه علاوه بر عذاب دنیوی، به عذاب اخروی نیز تهدید کرده است.

۳. محرومان از هدایت الهی

هدایت ابتدایی و پاداش الهی نیاز به پیش زمینه دارد و انسان مُسرف، این زمینه را از دست می دهد؛ لذا از هدایت الهی محروم می شود: (إِنّ اللّهَ لا یَهْدی مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ کَذّابٌ)[۹]؛ «خداوند مسرفان دروغگو را هدایت نمی کند».

۴. گمراهی مسرفان

قطعاً وقتی انسان هدایت الهی را از دست داد، اضلال عقوبتی الهی به سراغ او خواهد آمد و او را در این گمراهی تأیید و ماندگار خواهد کرد: (کَذلِکَ یُضِلّ اللّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُرْتابٌ)[۱۰]؛ «این گونه خداوند هر اسراف کار تردید کننده ای را گمراه می سازد».

۵. از مسرفان نباید اطاعت کرد

کسی که خود گمراه است و هدایت الهی نیز دست او را نگرفته است، نباید مورد اطاعت مردم قرار گیرد. توجه جدی جامعه به این نکته بسیار دقیق، باعث می شود تا به اسراف کاران که هر روز تشریفات اسراف کارانه ای را در جامعه مرسوم می سازند، اقتدا نکنند و آنان را الگوی خود قرار ندهند: (وَ لا تُطیعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفینَ)[۱۱]؛ «فرمان مسرفان را اطاعت نکنید». جالب این است که به صورت مطلق از اطاعت آنها نهی می کند؛ یعنی از فرامین به ظاهر خوب آنها نیز نباید اطاعت شود؛ چون همین امر، راه اطاعت کامل از آنها را باز می کند.

۶. مسرفان، برادر شیطان اند

وقتی انسان از هدایت الهی محروم و دچار ضلالت گردید، به شیطان نزدیک و برادر و رفیق او خواهد شد. قرآن کریم می فرماید: (وَ لا تُبَذِّرْ تَبْذیرًا إِنّ الْمُبَذِّرینَ کانُوا إِخْوانَ الشّیاطینِ وَ کانَ الشّیْطانُ لِرَبِّهِ کَفُورًا)؛[۱۲] «و هرگز اسراف و تبذیر مکن؛ چرا که تبذیرکنندگان برادران شیطان اند و شیطان، کفران (نعمت های) پروردگارش را کرد».

نقل شده: کفّار عرب بسیاری از اموال خود را برای ریاکاری و سمعه (رساندن کار خود به گوش دیگران) خرج می کردند و برای یک وعده میهمانی، شتران متعددی را ذبح می کردند تا مردم آنها را به سخاوت ستایش کنند. خداوند در این آیه، آنها را نکوهش کرد که در تضییع مال همچون دیو ها از گروه جن هستند[۱۳] و در واقع برادران شیطان شمرده می شوند. به همین جهت فرعون نیز اسراف کار شمرده شده است و اسراف، شیوه فرعونی به حساب آمده است: (وَ إِنّ فِرْعَوْنَ لَعالٍ فِی اْلأَرْضِ وَ إِنّهُ لَمِنَ الْمُسْرِفینَ)[۱۴]؛ «به راستی فرعون در زمین برتری جویی داشت و به راستی از اسراف کاران بود».

۷. هلاکت، سرانجام اسراف

وقتی انسان به گمراهی افتاد و برادر شیطان و فرعون صفت شد، خود را به هلاکت می افکند: (وَ أَهْلَکْنَا الْمُسْرِفینَ)؛[۱۵] «و مسرفان را هلاک کردیم»،

و بدترین نوع هلاکت، جهنمی شدن است که در آیه بعد به آن اشاره شده است.

۸. مسرفان جهنمی اند

(وَ أَنّ الْمُسْرِفینَ هُمْ أَصْحابُ النّارِ)[۱۶] «و به راستی مسرفان اهل آتش اند». این آیه نشان می دهد که اسراف از گناهان کبیره است، چون یکی از تعریف های گناه کبیره، این است که خداوند در قرآن وعده عذاب برای آن داده باشد.[۱۷] در روایات صحیح که گناهان کبیره شمرده شده؛ اسراف ذکر شده است. حضرت رضا(ع) فرمود: «و اجتناب الکبائِرِ و هی: قتل النَّفْس… وَ الاسراف؛ دوری از گناهان کبیره همچون: کشتن نفس.. . و اسراف کردن».

از مجموع آیات گذشته به خوبی به دست آمد که اسراف، یکی از گناهان کبیره ای است که انسان را از محبوبیت در درگاه الهی و هدایت او محروم می سازد و به سمت ضلالت و گمراهی و فرعون صفتی و نزدیک شدن به شیطان سوق می دهد و سران