پاورپوینت کامل در جستجویِ حق ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در جستجویِ حق ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در جستجویِ حق ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در جستجویِ حق ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۲۷

برهانِ علل فاعلی

«ارسطو» خدا را مبدأ حرکت می دانست و این اولین فرضیه ای بود که درباره ی خدا به
وجود آمد و دلیلش همان بود که هر محرکی ناچار باید محرکِ دیگری داشته باشد تا به
محرک اول برسد و آن را به نام خدا و مبدأ کلی و واجب الوجود توصیف نمودند.

اما برای اثبات واجب الوجود دلایلی چند اقامه شد که اول برهانِ علل فاعلی است به این
معنی که هیچ موجودی بدونِ علت به وجود نمی آید و چون تسلسل باطل است، ناچار هر
موجود در اثرِ علت و معلول به وجود آمده، معلول چیزی است که بیش از آن بوده و آن چیز
علتی داشته که نهایت آن به موجودی خواهد رسید که علت علت ها و قایم بالذات است.

برهان علل غایی

اما برهان علل غایی عبارت است از این که در جهان مقرراتی پابرجا است و هر چیز برای
علت غایی ساخته شده است و جهان در تحتِ نظام عمومی است و هر چیز با انتظام کار
می کند و همه با هم منظور مشترک دارند.

«کانت» که با تمام دلایل اثباتِ خدا مخالف بوده، در مقابلِ برهانِ عللِ غایی تسلیم شده
می گوید: جهان چنان با نظم و هماهنگی و هدف یابیِ منظم ساخته شده که عظمتِ خلقت
مارا وا می دارد که به وجود آفریننده ی اصلی اعتراف نماییم.

به این ترتیب انسان هم که یکی از موجودات این عالم خلقت است، چون شعور دارد و
نظام دنیا را شناخته باید زندگیِ خود را با این نظام منطبق سازد و نتیجه آن می شود که باید
خود را بشناسد و خودشناسی یکی از راه های مستقیم خداشناسی است.

این ما هستیم که خداوند را با قدرتِ بی منتهایِ خود شناخته ایم و چون به موقعیت
خودمان رسیده ایم، این نظام را مطابق میلِ خود به کار می بریم تا به سعادت برسیم.

نیروی ایمان

«ویلیام جیمز» پیشوای مذهبِ اصالتِ عمل می گوید: ایمان، نیروی ما را فوق العاده
بزرگ می کند و بالا می برد. ایمان نیرویِ خلاّقه ای است که در جاهایی که وسایل مادی بی اثر
می ماند، مؤثر واقع می شود و الهام می بخشد.

«اِسْپُونُزا» معتقد است به این که خدا ذاتی است واجب و جامعِ صفاتِ بی شمار و جهان
پرتو این ذات است.

خودت را بشناس

این فرمانِ سقراط دارای مطالبِ مهمی است: باید خودت، خودت را بشناسی و این
بهترین طریقِ خودشناسی است و بدون این که از دیگری کمک گرفته شود خود را خواهیم
شناخت.

آری تنها تو هستی، هیچ کس در این ماجرای مشکل جای تو را نمی گیرد. سعی کن
دیگران در این کار مداخله نداشته باشند، زیرا دخالتِ دیگری اوضاع را به هم می زند.

تو هستی که می توانی تصویر صاف و حقیقیِ خود را بیابی.

آیینه ی تصویر خود را که در اثرِ مرور زمان، غبار آلود شده و دروغ ها و تزویرها و خلاف
گویی ها آن را ناصاف ساخته باید پاک شود.

تو باید به جستجوی خود بپردازی.

یک مسافرت طولانی درست تو را به خودت خواهد شناسانید، فضایی نامحدود در
پیش است که انتهای آن ناپیدا است و انسان هر چه در این وادیِ بی انتها پیش برود، به جایی
نخواهد رسید.

موضوع پژوهش

حق دارم تصور کنم که منی که درباره اش فکر می کنم و در وجودم جای دارد. غیر از
چیزهای دیگر است.

این من که موضوع پژوهش است، با این که او را می شناسم، باز هم برای من ناشناس یا
لااقل اسرارآمیز است. می روم، می آیم، بدنم حرکت می کند، پرورش می یابد و هر روز که
می گذرد روز دیگر است و به روزهای زندگی ام افزوده می شود.

سلیقه ام عوض می شود، افکارم وسیع می شود مع هذا خودم را چیز دیگری احساس
نمی کنم.

مثل این است که در وجودم وحدتی وجود دارد که هیچ چیز با آن قابل قیاس نیست و تا
وقتی که زنده ام همین زنده ماندنِ من لذت بخش است.

قید و بندِ اجتماع

رهایی از تن کار آسانی است، اما رهایی از قید و بندِ اجتماع بسیار مشکل و گاهی محال
به نظر می رسد.

اجتماع برای ما و هوش ما، آرزوها را چون دامی می گسترد و کیست که بتواند از این
دام ها بگذرد و به سر منزلِ حقیقت خودشناسی برسد.

«پاستور» میکروب را کشف می کند و دنیا را مالِ خود می داند و میلیون ها مردم را به زیر
قدرتِ خود می کشد.

«نیوتن» جاذبه را کشف می کند و انسان ها را با این جاذبه بینیِ خود قربانی می کند.

«فروید» تحفه ای به نام ضمیر ناخود آگاه به مردم ارزانی می دارد و گورِ انسان ها را در این
گودال می کَند و اختیار را از دستشان می گیرد.

پس کیست که در این دنیایِ پر از دام، خود را بشناسد؟

کسی که از این دام ها بگذرد و بر خود مسلط باشد.

مسؤولیت ها

وظایف و مسؤولیت هایی را که زندگی به ما تحمیل می کند، گاهی از اوقات چنان عمیق و
پر زحمت است که باید کوششی در آن به کار رود تا افقِ حقیقت ظاهر شود.

انسان در مقابلِ این تکالیف مسؤول است و دعوت شده است که خودش را انتخاب کند.
با اجرای این تکالیف است که می تواند هویّتِ خود را به ثبوت برساند، اما گاهی ممکن
است در بین خواب ها و تخیّلات راه را گم کند، چون ناچار است خود را یک روز بشناسد.
باید همیشه در خود فرو رود، آگاهانه زندگی کند و در وجودِ خویش دقیق شود و همان طور
که این دقت را در مورد دیگران به کار می برد، لازم است وجودِ خویش را مو شکافی کند.

خودشناسی در این کوشش مداوم و پیوسته به دست می آید تا اینکه روزی به مقصد
برسد مراحلی را باید طی کند و لازم است که تعادل را از دست ندهد و هر روز در فکرِ آن
باشد که وسیله ای تازه بیابد.

عاقبت یک روز این اطمینان به دست می آید و این اعتماد و اطمینان قابل ارزش است.

خودشناسی

خودشناسی عبارت از شناختن این موضوع است که وجودِ فعلیِ ما نتیجه ی ک