پاورپوینت کامل صفات مؤمن در کلام نبوی صلی الله علیه و آله ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل صفات مؤمن در کلام نبوی صلی الله علیه و آله ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل صفات مؤمن در کلام نبوی صلی الله علیه و آله ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل صفات مؤمن در کلام نبوی صلی الله علیه و آله ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

>

۵۴

«المؤمِنُ أَخُوالْمؤمِنْ» مؤمن برادر مؤمن است؛ یعنی باید که قصدش نکند و به
شادی اش شاد بود و به اندوهش اندوهگین بود.

«اَلمؤمِنُ مِرآتُ الْمُؤمِنْ» مؤمن آینه ی مؤمن است.

یعنی هر که مؤمن است باید که بر سبیل شفقت به حالِ مؤمنان نگرد. و اگر کار ناصوابی
از یکی به حاصل آید (روی دهد) که تعلق به دین یا به دنیا یا به ادب نفس دارد، وی را پنهان
نصیحت کند؛ و امیرالمؤمنین علیه السلام گوید: نصیحت پیشِ مردم، سرزنش و ملامت بود.

«المُؤمِنُ یَسیرُ الْمَؤُونَهِ» مؤمن، اندک مؤونت و خرج بود زیرا که در خورش و پوشش
اسراف نکند، از حرام و شبهت، نیک پرهیزد، پس حلالش اندک بود و اسراف نکند و گفتند:
که در هر درمی که به دست یکی آید، کژدُمی بود باید که افسون (حیله ای) کند تا وی را نزند
و افسونش آن باشد که در وجه حلالش به کار برد.

«المُؤمِنُ کَیِّسٌ فَطِنٌ حَذِرٌ» مؤمن زیرک بُود زیرا که بر حذر باشد و آخرت را در دنیا به
هیچ کاری از دست ندهد.

«المُؤمِنُ آلِفٌ مَأْلوفٌ.» مؤمن دوست دارد مؤمنان را و چنان زندگانی کند که مؤمنان نیز
وی را دوست دارند.

«المُؤمِن غِرٌّ کَریمٌ وَ الْفاجِرٌ خِبٌّ لَئیمٌ» مؤمن ساده دل و کریم بود. و فاجرْ حیلتی و شوم
بود.

یعنی هر که مؤمن بود پیوسته هم نشینِ آخرت بُوَد و اندیشه و تفکر بدان کند و دنیا را
محل و مقدار ننهد که در وی آویزد، پس هر کسی بتواند که در معنی دنیاوی بر وی حیلت
کند و اگر کسی اش وی را برنجاند یا چیزش بِبَرد، از کرم از سرِ آن درگذرد و در قفایش نرود و
اعتماد بر عوض آخرت کند و منافق به آخرت شک کند و اندیشه و تفکر در دنیا کند و با هر
که بیامیزد مکر و حیلت کند و شومی اش بدان کس برسد.

«المُؤمِنُ لِلمؤُمِنِ کَاْلبُنیانِ کَشُدَّ بَعْضُهُ بَعضا» مؤمن، مؤمن را چون بنا بُوَد که سخت
می دارد بعضی بعضی را. یعنی یکدیگر را دعا و نصرت کنند و با یکدیگر مواسات بکنند و
در دین، دستْ یکی دارند و یکدیگر را امر به معروف و نهی از منکر کنند.

«المُؤمِنُ مِنْ اِهْلِ الاْءِیمانِ بِمَنْزِلَهَ الرَأْسِ مِنَ الْجَسَدِ» مؤمن از اهل ایمان به منزله ی سرست
از تن، یعنی چون تنِ بی سر به کاری نیاید مؤمن نیز بی شرط ایمان به کاری نیاید.

«المُؤمِنوُنَ هَیّنُونَ لَیّنُونَ»

مؤمنان، سهل و نرم آسان باشند و مصطفی صلی الله علیه و آله گوید که: سرشت و سیرت مؤمن آنست
که در دین قوی بود و اگرچه تنگْ دل بود، با مردم نیک