پاورپوینت کامل شفاعت در قیامت ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شفاعت در قیامت ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شفاعت در قیامت ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شفاعت در قیامت ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۸

شفاعت مصطفی صلی الله علیه و آله

به قیامت، یارایِ آن نباشد هیچ نبیِ مُرسل را و هیچ مَلِک مقرّب را که با خدای تعالی
سخن گوید تا اول مصطفی صلی الله علیه و آله نگوید و شفاعت نخواهد. او شفاعتِ دیگر امتِ خویش را
آن گاه کند، که سر از گور بردارند و نخستین کسی که سر از گور بردارد، وی باشد. چون زمین
بشکافد، سر از گور بردارد و جبرییل و میکاییل و اسرافیل بر سرِ گور ایستاده باشند با براق و
با خلعت. ازگور بیرون بیاید و گوید: برننشینم بر براق تا ندانم که خدای عزّوجل با امتِ من
چه خواهد کرد؟ امر آید که: یا محمد! من ایشان را هنوز برنینگیخته ام تا تو نیایی و پیش
عرش بایستی، من با ایشان شمار نکنم و نیز به وقتِ ترازو و سنجیدنِ اعمال امت، او را
شفاعت است.

به خبر آمده است که: من بر ترازو بایستم، چون ترازوی کسی از امتِ من به طاعت،
سبک آید، ردایِ خویش از کِتف برگیرم و به ترازو اندرنَهَم و نیز به وقتِ نامه خواندن
شفاعت کند.

پلِ صراط

«صراط» پُلی است که بالای دوزخ بکشند. گروهی صراط را منکرند و گویند منظور از
صراط، عدل الهی است و خدای تعالی میانِ بندگان داد (عدل) کند و صراط، آن دادکردن
است، اما نزدیکِ اهلِ حق، صراط، حق است و بیرون آمدن از دوزخ حق است، یا به رحمتِ
خدای یا به شفاعتِ محمد مصطفی صلی الله علیه و آله .

ترازو

اختلاف است میان علما به چگونگیِ ترازو. جماعتی چنین گفتند که: یک ترازو باشد و
همه ی خلق را عمل، بدان یک ترازو بسنجد. گروهی گفتند که: هر کسی را جداگانه ترازو
باشد و به خبر آمده است از پیغامبر صلی الله علیه و آله که گفت: وسعت و پهنای هر کفه اش پانصد سال راه
رفتن است.

اگر مخالفی بر ما سؤال کند که این ترازو از کجا آویزند و از چه چیز باشد؟ جواب آن
است که مسأله خبری است و اصلِ میزان به خبر دانستیم، کیفیت را هم خبر باید.

بعضی گفتند: از عرش آویخته باشد و بعضی گفتند: ما ندانیم که کجا آویخته باشد،
ولیکن دانیم که ترازو هست و آن خدای که هفت آسمان بر هوا بتواند داشت، بی علاقه
(محل آویختن)، ترازو نیز تواند داشتن.

چه می سنجند؟

اختلافی دیگر است که اندر تراوز چه سنجند؟

گروهی گفتند که: تنِ بنده را سنجند و استناد کردند به خبری که آمده است که: عبداللّه بن
مسعود به درختی برآمده بود، خرما همی باز کرد. یاران نگاه کردند و بدیدند ساق وی را
سیاه و باریک. بخندیدند. پیغامبر صلی الله علیه و آله گفت: از باریکیِ ساقِ وی مخندید که هر ساقی از آن
وی روز قیامت اندر ترازو، چند کوهِ اُحد باشد.

گروهی دیگر گفتند که: در آن ترازو نامه های اعمال سنجند و اندر این، اخبار بسیار است.
خبری است از پیغمبر صلی الله علیه و آله که بنده ای را نیکی به ترازو سبک آید، پیغمبر صلی الله علیه و آله دست به کنار
اندر کند و حریری بیرون آرد، بر وی صلوات پیغمبر نوشته بود که این بنده، او را درود داده
باشد. به ترازو اندر نهد، ترازو به نیکی گران شود.

این چیزها دلیل است که نامه ی نیکی و نامه ی بدی بسنجند، هر کدام گران تر آید بدان
حکم کنند.

گروهی گفتند: اعمال بنده با نعمتِ خدای تعالی بسنجند؛ اگر شکرِ نعمت ها تمام گزارده
باشد، ترازوی نیکی گران آید و اگر نگزارده باشد، سبک آید.

نظر اهلِ معرفت

اما نزدیک اهلِ معرفت، ترازویی دیگر است که آن را بنا کرده اند بر خبری که پیغمبر صلی الله علیه و آله
گفت: زِنُوا اَنْفُسَکُم قَبْلَ اَنْ تُوزَنُوا وَ حاسِبُوا اَنْفُسَکُم قَبْلَ اَنْ تُحاسِبُوا؛ نفس های خود را بسنجید
قبل از آن که بسنجند و محاسبه ی نفس های خود را کنید قبل از آن که محاسبه کنند.

پس بنده را به هر نَفَسی خویشتن را بباید سنجیدن تا شکرِ نعمت های خدای تعالی
چگونه گزارده است و امرِ وی را چگونه به جای آورده است و از نهی هایِ وی چگونه دور
بوده است.

جماعتی چنین گفتند که: میزان، وقتِ ظاهر و باطن است؛ هر گاه که ظاهر با باطن راست
است، ترازو راست است و اگر مخالف آمد، کار با خطر است.

گروهی بزرگان چنین گفتند که: دو پله ی ترازو، اَزل و ابد است و زبانه، وقت است و عمودِ
وی، عمر است. هر چه اندر ازل در پله ی ترازو نهادند به ابد، همان خواهند نهادن. نه ازل،
ابد را خلاف خواهد شدن و نه ابد، ازل را.

ذرّه ای ایمان <

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.

  راهنمای خرید:

• همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
• ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
• در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.