پاورپوینت کامل رساله ی درویشیّه ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رساله ی درویشیّه ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رساله ی درویشیّه ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رساله ی درویشیّه ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۸

شفای مؤمنان

حضرت صمدیّت می فرماید که: ما که خداوندیم، احکام آیات کلامِ مجید را به جهتِ
شفایِ علت (بیماری)های مؤمنان فرستادیم تا هر آیتی از آیات کلام ربّانی و هر حدیثی از
لطایف اخبار نبوی، شفادهنده ی مرضی از امراض معنوی و قلبی و سرّی و روحی گردد و
چون موادِ باطنی مختلف بود، نتایج آثار آیات و اخبار هم مختلف آمد تا آن چه قومی را
سببِ سعادت گشت، قومی دیگر را هم آن معانی سببِ شقاوت آمد.

از این جهت بود که صحبت رسول صلی الله علیه و آله که وجودِ مبارکِ او رحمتِ جهان و جهانیان بود،
بعضی خلق را از صحابه ی کرام، سببِ سعادتِ ابدی گشت و قومی را چون ابوجهل و
ابولهب، سببِ شقاوتِ سرمدی شد

روح و جسم

ای عزیز! بدان که حق جلّ و علا آدمی را از دو جوهر مختلف آفریده است؛ جوهری
لطیف و نوارنی که آن را روح خوانند و جوهری کثیف و ظلمانی که آن را جسم گویند و هر
جوهری را از این دو جوهر، غذایی و صحّتی و مرضی است و هر مرضی را دوایی خاص
است.

چنان که غذای بدن، نان و آب است، غذای دل و روح، ذکر و محبت و معرفتِ حق است
و علامت مرض هر جوهری از این جواهرِ روحانی و جسمانی آن است که غذای
مخصوصش منافیِ طبعِ او گردد.

نشانِ بیماریِ تن آن است که به سببِ مواد فاسده از غذا متنفر شود و رغبت طعام در وی
نماند هم چنین نشانِ بیماریِ دل آن است که به واسطه ی شواغل دنیوی و لذاتِ نفسانی و
مألوفاتِ جسمانی از لذتِ حلاوتِ ذکر و ذوق اسرار معرفت و محبتِ حق محروم ماند و با
ذکر حق انس نگیرد و اگر طاعتی کند با نامِ حق بر زبان راند، از سرِ رسم و عادت باشد و از
انوارِ روح و صفای مناجاتِ حضرتِ صمدیّت، هیچ بهره ای نیابد.

بیماری ها و داروها

بیماری های دل و روح را اسبابی است و دفع هر سببی را از آن اسباب، دوایی است
روحانی از انواع طاعات و اصنافِ اذکار و عبادات که حقیقت آن جز حکمایِ دین که انبیا و
اولیا و مشایخ طریقت و علمایِ دین اند، کس نداند.

چنان که داروها اگرچه همه داروست «مطلق»، اما هر بیماری را دارویی خاص مفید بود،
و داروی دیگر، او را زیان دارد، هم چنین انواع طاعات و عبادات اگرچه از روی طاعت همه
حق است، اما هر شخصی را در دفع بیماریِ دل به طاعتی خاص احتیاج بود از انواع طاعاتی
که منافیِ حال او بود، فایده نبوَد بلکه زیانِ آن بیشتر از فایده بود و اسرار این دقایق جز
حکمایِ دین از انبیا و اولیا کس نداند.

دوری از ریا

از ابوسعید خدری روایت است که رسول صلی الله علیه و آله فرمود: بسا روزه دار که روزه ی او بر او
وَبال گردد در روز قیامت و ای بسا جنگجو که جنگ او، بند و زنجیر وی گردد در روز قیامت
و ای بسا صدقه دهنده که صدقه و زکاتِ وی، زوالِ عمل های وی گردد.

گفتند: یا رسول اللّه ! چه چیز عمل های ایشان را تباه کرد؟ فرمود: حرام خوردن و ریا، یعنی
نیک نامی جستن و از خلق، چشمِ ستایش داشتن.

ای عزیز! چون در آثار و اخباری که در اِفساد اعمال وارد است به سببِ رذایل اخلاق
بشری و اوصاف بَهیمی (حیوانی) و شیطانی، نیک تأمل کنی، تو را معلوم شود که بیشتر
عباداتی که عامه ی خلق از سرِ رسم و عادات پیش گرفته اند، اگر آن جمله را در میزانِ عدل
نهند، آن همه سببِ گرفتاریِ ایشان خواهد بود.

صحبتِ پیر

ای عزیز! بدان که طالبِ حق را از صحبتِ پیری راه دیده و منازلِ شریعت و طریقت بریده
و ذوقِ اسرارِ حقیقت چشیده ناگزیر است، زیرا که آدابِ خدمتِ پادشاهان جز مقرّبانِ
پادشاه ندانند و بر دقایق اسرار راهِ قربِ حضرت صمدیّت جز روندگانِ راه اطلاع نیابند و هر
که طلبِ قربِ سلاطین کند تا در حمایتِ یکی از مقربانِ پادشاه نرود، به مراد نرسد.

هم چنین هر که طلبِ رضا و محبتِ حضرت صمدیّت کند تا دستِ نیاز در دامنِ دولت
راه بَری از روندگانِ عالمِ وحدت نزند، مقصود نیابد. و از این جهت سید انبیا می فرمود که:
«دستِ همّتِ طلب در دامنِ دولتِ درویشان زنید که به درستی که ایشان را دولتی است.» چه
دولتی! دولتی که آن را نهایت نیست.

انوار ایمان

ای عزیز! صفای احوالِ مسلمانی از خبایثِ اوصاف انسانی دور است و دعویِ اسلام با
افعالِ کریهه و اخلاقِ ردیّه، غرور است. تا آینه ی دل از اوصافِ بشری پاک نگردد، انوارِ
ایمان و اسلام با دل الفت نگیرد و هر که افعال و اعمال او مقرون به اخلاص نیست، او را از
امراض رذایل نفسانی خلاص نبود و هر که مطیعِ فرمانِ نفس دشمن باشد، هرگز رویِ نجات
و فلاح نبیند، زیرا که نجات، ثمره ی ایمان و فَلاح، نتیجه ی اسلام است و حقیقتِ اسلام،
امتثالِ (اطاعت) فرمان حق بود و مخالفتِ نفس از جمله ی فرمان.

در خبر است که حق جلّ و علا وحی فرمود به موسی علیه السلام که: ای موسی! اگر رضای ما
می خواهی مخالفت نفس کن؛ به درستی که ما در مخلوقات هیچ چیز نیافریدیم که آن منازعِ
حضرتِ خداوندی ما باشد غیرِ او. پس فرمان برداری از نفس، بزرگ ترین کفرها بود و
موافقتِ او بزرگ ترین معصیت ها و مخالفت او اصلِ همه ی طاعت ها.

جنگ بزرگ

در اخبارِ صحیحه آمده است از امیرالمؤمنین علی علیه السلام که: از جنگِ خیبر باز گشتیم.
رسول صلی الله علیه و آله فرمود: خوش آمدند قومی که جنگِ کوچک کرده اند و جنگِ بزرگ مانده است.

گفتند: ای رسول خدا! ک