پاورپوینت کامل در باب آداب دوست گزیدن و شرط آن ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در باب آداب دوست گزیدن و شرط آن ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در باب آداب دوست گزیدن و شرط آن ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در باب آداب دوست گزیدن و شرط آن ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

>

۸۳

دوستانِ یکدل

* بدان که تا مردم زنده باشد، ایشان را ناگزیر باشد از دوستان.

آدمی بی برادر بهتر که بی دوست!

حکیمی را پرسیدند: برادر بهتر یا دوست، گفت: برادرِ دوست.

بدان که استحکام برادری و خویشی به دوستی می شود، چنان چه استحکام خِرَد به
تجربه و استحکام نَسَب و حَسَب و استحکام بزرگی به کَرَم.

برادر که در بندِ خویش است نه برادر و نه خویش است.

* و اندیشه کن از حال دوستان به رعایت رسم و طریق مروَّت و مردمی زیرا که هر که از
دوستان نیندیشد، دوستان نیز از او نیندیشند، پس بی دوست بماند.

* دیگر، اندیشه کن از مردم نیم دوست و با ایشان نیکویی کن و سازگاری نما تا دوستِ
یکدل گردند چه از دوست و دشمن به موافقت، مقصود حاصل توان کرد.

نیک خوی و متحمل و بردبار باش که همه کس دوست تو باشد چه هر که بدخوی و زود
رنج بُوَد، همه کس از او گریزان باشند و پیوسته بی دوست و تنها و بی بها باشد.

هیچ دوست بهتر از گنجِ هنر نیست و هیچ دشمن بدتر از خوی بد نَه.

* دیگر اندیشه کن از دوستانِ دوستان.

و هم چنین سه طایفه را دوست دان. دوست و دوستِ دوست و دشمنِ دشمن و سه
طایفه را دشمن دان. دشمن و دوستِ دشمن و دشمنِ دوست.

اما بی عیب، کس مدان و هنرمند باش، چه، هنرمند کم عیب باشد. و دوستِ بی هنر مگیر
که از دوست بی هنر، فلاح نیابد.

و با لییمان و سفیهان دوستی مکن و به کریمان و اصیلان پیوند.

* با بی سر و پا و سفیه و کسی را که نسبت با خود شفقتی نیست و ضبط حالی ندارد
مصاحبت مکن تا در روزگارت خللی و در کارَت تنزُّلی پیدا نشود و تو نیز از زمره ی او
نگردی. پس با مردم اصیل و هنری دوستی کن تا تو نیز از جمله ی ایشان گردی و اخلاق
حسنه ی ایشان در تو اثر کند، چه، صفات مصاحب از بد و نیک، نسبت با مصاحب موثر
است.

* به ناجنس مُفلس و بی استعدادِ بد اصلِ بی فضل، صحبت مدار و دوستی مکن، چه
آخر الامر به جهت عدم تعقُّل و تصبُّر دشمن گردد و هر بدی و غیر واقعی که درباره ی تو
گوید، مردم به واسطه ی وجودِ مصاحبت و مجالست و عدم علم شان بر آن اوصاف، حمل بر
آن بر صدق کنند.

هم صحبتی با عاقلان

* دوست نادان مگیر، چه، دشمن دانا بِه از نادان دوست.

پس، هم صحبتی گزین عاقل را چه عقل، سرمایه ی جمیع نیکویی است.

* حق دوستان به هر چند ناملایم که پیشَت آید ضایع مکن و به جور و جفای ایشان
صبور باش تا سزاوار ملامت نگردی.

* هرچند نیکی که درباره ی اوست خود کرده باشی، چون ملالتی میان شما واقع شود،
آن را به زبان مَبر و ضایع مگردان.

بدان که هر عطایی و نیکی که از تو به کسی رسد چون آن را به زبان آوردی و منَّت نهادی،
ضایع گشت و هم چنان دان که نکرده ای بلکه بدتر.

کرم و عطا و تکلُّف و سخا، نسبت به دوست خویش به امید عوض مکن، بلکه جازِم باش
که اگر چیزی به عوض به تو بَخشد، نستانی.

تا تو یکی دهی و دو ستانی، گمان مبر که از دوستانی.

* آن چه وعده کرده باشی به جای آر و آن چه به جا آورده باشی باز مگوی و منَّت مَنِه،
بلکه منَّت دارِ او باش که خیرِ تو قبول کرده و ممنونِ منَّتِ تو گشته.

* بدان که مردم را دوستِ خود ساختن، کاری به غایت مشکل است و زحمت بی شمار
باید دید و رنج بسیار باید کشید تا حصول این معنی میسر گردد. اما آن تحصیل به مشقَّت،
متضمنِ بسیاری راحت [است.] لیکن دشمن اندوختن، امری آسان است و بی مشقت،
حاصل اما آن حصولِ به سهولت، مشتمل بر بسی مشقَّت.

* دوستی را که به عمری به دست آری، نشاید که به یک دَمَش بیازاری.

* بدان که مردم را به دو چیز توان دانست که دوستی را شایند: اول آنکِ چون تو را تنگ
دستی پیش آید، مالِ خود را از تو دریغ ندارد. دوم آنکِ به وقتِ مصایب از تو برنگردد و هر
گاه که کاری مشکل پیشَت آید، هم چن