پاورپوینت کامل مقامات محمدی ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مقامات محمدی ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مقامات محمدی ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مقامات محمدی ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۵

لوایِ محمدی

گروهی گفته اند که به اخبار آمده است که تا لوای محمد صلی الله علیه و آله وسلم اندر قیامت برپا می باشد،
دوزخ را با هیچ دشمن کار نباشد. چون وی لوا بگرداند و با مؤمنان روی سوی بهشت نهد،
آن گاه دوزخ کافران را گرفتن سازد.

چون برکتِ لوای وی دوزخ را از دشمن منع کند، اولی تر که برکتِ نظر وی دوزخْ را از
مؤمن منع کند. چون سرای بقا بر وی عرض کردند تا برکتِ نظر وی این کرد که یاد کردیم،
فرمود تا از هفت آسمان بگذشتند تا برکتِ وی به اهل آسمان برسد تا حق تعالی به برکتِ
نظر وی، تقصیر ایشان به ایشان بخشد.

دوستی حق

خدای عزّوجلّ مصطفی را به آخر همه ی انبیا بیرون آورد و از عرش تا ثری هیچ ملک
مقرب نبود و هیچ نبی مُرسل الا صفت وی با ایشان بگفت. یکی از آن آن است که چون
ملایکه طعن کردند اندر آدمیان و گفتند: آیا قرار می دهی در زمین کسی را که فساد کند و …
جواب آمد که: ما چیزی می دانیم که شما نمی دانید.

گروهی گفتند که: «من اندر ایشان آن دانم که شما ندانی» گفتند: آن محمد است یعنی که
ما را اندر میانِ ایشان دوستی است که ما این همه که اندر گذاریم از بهرِ آن دوست در گذاریم.
محلِ آن دوست ما دانیم و شما ندانید.

امامِ همه ی عالم

محمد را آخرترِ همه فرستادند تا همه اندر انتظار دیدار وی باشند.پس ارواحِ انبیا مشتاقِ
دیدار وی گشتند.

صبر نماند ایشان را تا قیامت. گفتند: چون قیامت گردد، دیدار عاصیانِ امت خویش را
بخشد تا سببِ مغفرتِ عصیان ایشان گردد.

اندر خبر چنین آمده است که این تَسبیح و استغفار از پسِ آن بود که خدای عزّوجل عرش
آفرید و اما پیش از آن که عرش آفرید، هفت هزار سال بود که وی تسبیح همی کرد … پس
وی امامِ همه ی عالم است، بدان که مقامِ وی، امام همه عالم است و کرامت و قربِ وی بیشتر
و پیشتر از همه ی عالم است. چون امام اندر اَزل، وی بود و لکن به بعثت آخر آمد.

حق تعالی خواست تا از تقدّم وی و امامتِ وی که اندر باطن به ازل ثابت بود، به ظاهر
اندر وقتِ رسالت پدید کند، تا خلق را امامتِ وی ظاهر شود. فرمان داد تا او را به معراج
بردند تا همه را امامی کرد. چنان که اندر قصّه ی معراج آمده است که پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم گفت:
چون مرا به بیت المقدس بردند، مولی عزّوجلّ همه ی پیغامبرانِ مرسل را زنده کرد و گرد
آورد. من چنان دانستم که جبریل پیش رود و امامی کند یا ابراهیم یا آدم را پیش فرستد.

دست بر پشتِ من نهاد و مرا گفت: ای محمد! پیش برو. پیش رفتم و ایشان را امامی
کردم. دو رکعت نماز کردم تا همه از پسِ من نماز کردند. باز مرا به آسمان بردند.

چون به عرش رسیدم چنین گمان کردم که جبریل پیش رود و امامی کند.

دست بر پشتِ من نهاد و پیش رفتم و فرشتگانِ هفت آسمان بگذشتند تا برکتِ وی به
اهلِ آسمان برسد تا حق تعالی به برکت نظر وی تقصیر ایشان به ایشان ببخشد که اندر حقّ
خدای عزّوجلّ مقصّراند.

چنان که پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم گفت: روز قیامت همه ی فریشتگان چنین گویند: ما عَبَدْناکَ حَقَّ
عِبادَتِکَ (ما تو را چنان که شایسته ی عبادتی، عبادت نکردیم).

دلیل بر این که اهل آسمان به برکت وی مرحوم و معذور گردند، این که به خبر آمده است
که چون جبریل آیت آورد که: «وَ ما اَرسَلناکَ اِلاّرَحمَهً لِلعالمینَ» مصطفی صلی الله علیه و آله وسلم گفت: یا
جبرییل! تو را هیچ نصیب آمده است؟

گفت: آمده است. گفت: چگونه؟ گفت: تا تو اندر عالم پدید آمدی، من ایمن ببودم. چه
آن چه با ابلیس کرد با ما همه توان کرد. چون تو را خدای عزّوّجل پدید آورد، مرا به تو
فرستاد و مرا اندر آن آیت بستود و گفت: کریم و امین. مرا کریم خواند و امین خواند. و پیش
از تو مرا امین نگفته بود. ایمن نبودم. چون بستود، ایمن گشتم و این اشارتی است که همه ی
خلق اولین و آخرین اندر رحمت، طُفیلِ مصطفی اند.

دیدار با پیامبران

بزرگان گفته اند که خدای عزّوجلّ مصطفی صلی الله علیه و آله وسلم را به آخر همه ی انبیا بیرون آورد و از
عرش تا ثری (خاک) هیچ مَلکِ مقرب نبود و هیچ نبیِ مُرسل الا صفتِ وی با ایشان بگفت.

یکی از آن، آن است که چون ملایکه طعن کردند اندر آدمیان و گفتند: قیامت عموم باشد،
خاص همان بیند و عام همان. خصوصیّت، ما را فایده ای نباشد؛ تمنّی کردند دیدارِ وِرا پیش
از قیامت. فرمان آمد تا او را به معراج بردند تا اندر هفت آسمان با پیغامبران دیدار کرد. چنان
که اندر قصّه ی معراج آمده است که