پاورپوینت کامل گوهر اخلاص ; شرح کلمات گهربار مولی علی علیه السلام ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گوهر اخلاص ; شرح کلمات گهربار مولی علی علیه السلام ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گوهر اخلاص ; شرح کلمات گهربار مولی علی علیه السلام ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گوهر اخلاص ; شرح کلمات گهربار مولی علی علیه السلام ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

>

۶۳

حُسن ظن

«حُسْنُ الظّنِّ راحَهُ القَلْبِ و سَلامَهُ الدّینِ؛ نیکوی گمان، آسایش دل و سلامتی دین است.»

«بودن آسایش دل» به اعتبار این است که کسی بدگمان باشد به مردم، همیشه از ایشان در
خوف و ترس باشد و او را آرام دل نباشد، به خلاف کسی که گمان نیکو داشته باشد به ایشان که او
را اندیشه و تشویشی نباشد از ایشان و دل او در راحت باشد. «بودن آن سبب سلامتی دین»
ظاهرست؛ چه بدگمانی به مردم شرعا مذموم است و ضرر به دین دارد، پس نیکویی گمان به
ایشان باعث سلامتی از آن ضرر است. و دیگر آن که کسی که به مردم بدگمان باشد، نمی شود که از
او بدی چند، صادر نشود نسبت به ایشان که ضرر به دین او داشته باشد؛ پس هرگاه بدگمان نباشد
سالم ماند از آن ها بلکه با همه به نیکویی سلوک کند و این باعث کمال دین او گردد.

نیکویی حلم

«حُسْنُ الحِلْم دَلیلُ وُفُورِ العِلْمِ؛ نیکویی حلم دلیل بسیاری دانش است.»

زیرا که تا دانش کسی کامل نباشد و حُسن حلم و بردباری را چنان که هست نداند غلبه بر
خشم های قوی نتواند کرد و به جز تلافی و انتقام چاره آن ها را نداند.

از بهترین خوبی ها

«حُسْنُ الظَّنِّ مِنْ أحْسَنِ الشِّیَمِ و أفْضَلِ الْقِسَم؛ نیکویی گمان از بهترین خوبی هاست، و
افزون ترین قسمت ها و بهره هاست.»

مراد نیکویی گمان به خدا و لطف و مرحمت اوست که آن از بهترین خوی هاست؛ چنان که از
احادیث بسیار مستفاد می شود و ممکن است که شامل نیکویی گمان به خلق نیز باشد؛ چه آن نیز
خصلت نیکوست.

نیکویِ برادری

«حُسْنُ الْإخاءِ یُجْزِلُ الْاَجْرَ و یُجْمِلُ الثَّناءَ؛ نیکویی برادری، اجر را عظیم می گرداند و ستایش را
نیکو می گرداند».

مراد نیکویی برادری مؤمنان است با یکدیگر و رعایت شرایط و لوازم آن کردن از تعظیم و
تکریم یکدیگر و سعی در حوایج یکدیگر و احسان به یکدیگر.

نیکوییِ گمان

«حُسْنُ ظَنِّ العَْبْدِ باللّه ِ سُبْحانَهُ عَلی قَدْرِ رَجائِهِ لَهُ؛ نیکویی گمان بنده به خدای سبحانه بر اندازه
امید اوست به خدا.»

پس هر چند کسی به فضل و رحمت او امید زیاد داشته باشد، نیکویی گمان او به خدا بیشتر
باشد و هر چند کسی از رحمت او نومیدتر باشد، به او بدگمان تر باشد.

حُسن تدبیر

«حُسْنُ التَّدْبیرِ یُنْمی قَلیلَ الْمالِ، وَ سُوءُ التَّدْبیرِ یُفْنی کَثیرَهُ؛ نیکویی تدبیر، اندک مال را افزایش
می فرماید و بدی تدبیر بسیار آن را نیست می کند.»

«تدبیر در کاری» فکر کردن در آن است و اندیشه عاقبت آن نمودن و ظاهر است که تدبیر نیکو
در طریق معاش باعث افزایش اندکی از مال می شود و تدبیر بد، مال بسیار را در اندک وقتی نیست
و فانی می گرداند.

عمل خالص

«حُسْنُ الظَّنِّ أنْ تُخْلِصَ الْعَمَلَ، وَ تَرْجُوَ من اللّه ِ أنْ یَعْفُوَ عن الزَّلَلِ؛ نیکویی گمان این است که عمل
را خالص گردانی، از خدا امید داشته باشی اینکه در گذرد از لغزش ها.»

مراد این است که نیکویی گمان به خدا این نیست که کسی عمل نکند یا این که مُصرّ بر گناه
باشد و همین اعتماد بر نیکویی گمان به او کند، بلکه این است که کسی عمل را از برای او خالص
کند و از برای محض رضا و خشنودی او بکند و از خدا امید این داشته باشد که لغزش هایی که
گاهی از او صادر شده باشد عفو کند.

شکفته رویی

«حُسْنُ البِشْرِ اوَّلُ العَطاءِ و أسْهَلُ السَّخاءِ؛ شکفته رویی اوّل عطاست و آسان ترین سخاوت.»

یعنی هرگاه کسی به سائل و مانند آن شکفته رویی کند، آن اول عطایی است که به او بکند و به
منزله این است که چیزی به او ببخشد، و این آسان تر سخاوتی است؛ زیرا که همه وقت و از برای
همه کس میسّر است و خرجی ندارد.

خوش برخوردی

«حُسْنُ الْمَلْقا اَحَدُ النَّجْحَیْن؛ نیکویی برخوردن یکی از دو پیروزی است.»

یعنی چنان که برآوردن حاجت کسی که حاجتی داشته باشد پیروزی است از برای او به
مطلب؛ هم چنان نیکو برخوردن با او و شکفتگی و مهربانی کردن یک پیروزی است از برای او؛ به
اعتبار فرح و سروری که او را سبب آن حاصل می شود.

به مهربانی جواب گفتن

«حُسْنُ السَّراحِ اَحَدُ الر