پاورپوینت کامل شرح کلمات گهربار مولا علی علیه السلام ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شرح کلمات گهربار مولا علی علیه السلام ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شرح کلمات گهربار مولا علی علیه السلام ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شرح کلمات گهربار مولا علی علیه السلام ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

>

۷۳

شکر خدا

«شُکْرُ اِلهِکَ بِطُولِ الثَّناءِ» شکر خداوند معبود تو به درازی ستایش است؛ یعنی به این که
همواره ثنا و ستایش او کنی و به دل و زبان ذکر نعمت ها و نیکویی های او نمایی.

ستایش از مافوق

«شُکْرُ مَنْ فَوْقَکَ بِصِدْقِ الْوِلاءِ» شکر کسی که بلندمرتبه تر از تو باشد به راستی دوستی
است؛ یعنی هرگاه کسی بلندمرتبه تر از تو باشد و احسانی به تو کرده باشد که شکر آن باید
کرد و تو را رتبه آن نباشد که در عوض احسانی به او بکنی، شکر احسان او این است که
محبت صادق و دوستی راست به او داشته باشی و شرایط آن را از دعا و مانند آن به عمل
آوری.

سپاس از هم مثل

«شُکْرُ نَظیرِکَ بِحُسْنِ الْاِخاءِ» شکر مثل و مانند تو به نیکویی برادری است؛ یعنی هرگاه مثل و
مانند تو به تو احسانی کرده باشد، شکر آن این است که چنان که او به تو برادری را نیکو کرده تو نیز
با او برادری را نیکو کنی و به او احسان کنی.

شکر زیردست

«شُکْرُ مَنْ دُونَکَ بِسَیْبِ الْعَطاءِ.» شکر کسی که پست مرتبه تر از تو باشد به روان شدن
عطاست؛ یعنی هرگاه کسی که پست مرتبه تر از تو باشد احسانی به تو کرده باشد که باید شکر آن
بکنی، شکر او این است که عطا روان کنی به سوی او و او را به جود و بخشش نوازش نمایی.

شکر و کفران

«شُکْرُ النِّعَمِ یُوجِبُ مَزیدَها، و کُفْرُها بُرْهانُ جُحُودِها» شکر نعمت ها زیادتی آن ها را واجب
می سازد، و کفران آن ها دلیل انکار آن هاست؛ یعنی انکار اینکه آن ها از جانب خدای عزّوجلّ باشد
و به سبب آن ها شکر او باید کرد؛ چه اگر کسی قائل به این باشد معقول نیست که کفران آن ها کند و
شکر ننماید، و ممکن است که «جحود» در این جا به معنی انکار نباشد، بلکه به معنی کم شدن و
تیره گشتن باشد و ترجمه این باشد که: کفران آن ها دلیل کم شدن و تیره شدن آن ها باشد.

کینه در قلب

«شَرُّ ما سَکَنَ القَلْبَ الْحِقْدُ» بدترین آن چه در دل قرار گیرد، کینه است؛ زیرا که آن هم مانند
رشک، عقلاً و شرعا مذموم است و صاحب خود را در غم و اندوه دارد و باعث کاری چند شود که
مفاسد اخروی و دنیوی بر آن مترتّب گردد، و چون قرار آن در دل زیاده از رشک است از آن راه آن
از اموری شمرده شده که در دل قرار گیرد و رشک از اموری شمرد شده که با مرد همراه باشد.

شر دائمی و ناپایدار

«شَرٌّ لا یَدُومُ خَیْرٌ مِنْ خَیْرٍ لا یَدُومُ» شرّی که دائمی نباشد بهتر است از خیری که دائمی نباشد؛
یعنی خیری که دائمی نباشد مانند خیرات دنیا که چندان خیریتی ندارد، بلکه شرّی که دائمی
نباشد بهتر از آن باشد؛ به اعتبار این که شرّ هرگاه دائمی نباشد و منقطع گردد بگذرد و فرح و سرور
انقطاع آن همیشه بماند، و خیر هرگاه دائمی نباشد خیر بگذرد و تأسف و حسرت بر آن همیشه
بماند.

بدترین برادران

«شَرُّ إخْوانِکَ مَنْ یَبْتَغی لکَ شَرَّ یَوْمِهِ» بدترین برادران تو کسی است که طلب کند از برای تو
روز بد خود را؛ یعنی خواهد که تو نیز گرفتار شوی به مثل آن چه او گرفتار شده، یا این که راضی
باشد به زوال آن از او به انتقال به تو، یا این که بدی را که به خود نپسندد به تو پسندد بلکه دوست
آن است که آن چه به خود نپسندد از برای دوست خود نیز نپسندد.

خودپسندی

«شَرُّ الْاُمُورِ الرِّضا عنِ النَّفْسِ» بدترین کارها خشنودی از نفس است؛ چه آن از عُجب و
خودبینی است که به غایت عقلاً و شرعا مذموم است بلکه هرچند کسی سعی در طاعات و
عبادات و أعمال و افعال خیر کند باز باید که خود را مقصر داند و سعی کند در زیاده بر آن، و با
وجود آن امید به فضل حق تعالی داشته باشد و اعمال خود را چیزی نداند.

بدترین مردم

«شَرُّ النّاسِ مَنْ لا یَعْفُو عَنِ الزَّلَّهِ و لا یَسْتُرُ الْعَوْرَهَ» بدترین مردم کسی است که در نگذرد از
لغزش، و زشتی را نپوشاند؛ یعنی از لغزش و گناهی که کسی نسبت به او کرده باشد در نگذرد و
عفو نکند و البته انتقام بکشد. و مراد به «عورت» هر چیزی است که پوشاندنی باشد و مراد در
این جا این است که عیبی که در کسی بیابد پنهان ندارد و نقل کند و آشکار سازد.

بدترین همراهان

«شَرُّ الْاَصْحابِ سَّریعُ الْاِنْقِلابِ» بدترین مصاحبان زود انقلاب است؛ یعنی کسی است که به
زودی از حالی به حالی گردد و او را بر حالی قرار و ثباتی نباشد؛ زیرا که اعتمادی بر مصاحبت
چنین کسی نباشد و به اندک سببی بلکه بی آن نیز ترک مصاحبت کند.

شجاعت و غیرت

«شَجاعَهُ الرَّجُلِ علی قَدْرِ هِمَّتِهِ، و غَیرَتُهُ علی قَدْرِ حَمِیَّتِهِ» شجاعت مرد بر اندازه همت اوست و
غیرت او بر اندازه حمیّت اوست. ظاهر این است که «بودن شجاعت به قدر همت» اکثری باشد و
غالب این باشد که هر که همت او بلندتر باشد شجاعت او بیشتر باشد. و «حمیّت» به معنی منع
کردن و دفع نمودن امری چند است که نقص و ننگی در آن باشد از خود و اهل و خویشان
خود، و ظاهر است که غیرت هر کس به قدر حمیت اوست به این معنی و این که هر که
ک