پاورپوینت کامل گوهر ثنا ; راز و نیازهای عاشقانه مولا علی علیه السلام ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گوهر ثنا ; راز و نیازهای عاشقانه مولا علی علیه السلام ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گوهر ثنا ; راز و نیازهای عاشقانه مولا علی علیه السلام ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گوهر ثنا ; راز و نیازهای عاشقانه مولا علی علیه السلام ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

>

۳

اقرار به گناه

ای بار خدایا! صلوات ده بر محمد و آل محمد، و رحمت کن بر من چون منقطع گردد از این
جهان نشان من، و محو شود از مخلوقات یاد من، و گردم من از جمله فراموشان.

خداوندا! درمانده ساخت مرا گناهان من، و بریده ساخت گفتار مرا که هیچ حجّتی نماند مرا و
هیچ عذری. پس منم اقرار کننده بر گناه خود؛ اعتراف کننده به بدی کردن خود؛ اسیر کرده به جُرم
خود؛ گرو کرده به کردار خود؛ واقع شده در دریاهای خطای خود؛ حیران و سرگشته از راه راست
خود؛ بریده شده به خود و رحمت کن بر من به رحمت خود، و درگذر از من به آمرزش خود.

رستگاری

ای خدای من! چگونه باز گردم به ناامیدی از پیش تو بی روزی شده و حال آنکه گمان من به
کرم تو آن بوده که بازگردانی مرا به رستگاری آمرزیده.

ای خدای من! نگاشته ام بر گمان نیک خود به تو ناامیدی ناامیدان را. پس باطل مکن راستیِ
امید مرا به تو در میان امیدواران.

بار خدایا! اگر بخوانی مرا به آتش دوزخ به شومی گناه من، پس به تحقیق ندا کرد مرا به بهشت
امید نیکویی ثواب تو.

بار خدایا! اگر به وحشت آرد مرا گناهان از لطف نیکی های تو، به درستی که اُنس داده است مرا
به یقین، مهربانی کرم های تو.

بار خدایا! اگر در خواب کرد مرا غافلی از مهیّا شدن برای رسیدن تو، پس به تحقیق که بیدار
کرده است مرا شناختن تو ای خواجه من به عظیم نعمت های تو.

بار خدایا! اگر غایب شد عقل من از راست کردن آنچه به صلاح آورد مرا، دور نشد یقین من به
نظر عنایت تو به من در آنچه نفع کند مرا.

بار خدایا! اگر آخر شد به جز آنچه دوست داشتی از سعی کردن عمر من، پس به ایمان گذرانید
گذشته ها از سال های عمر من.

بار خدایا! آمدم به تو غم رسیده که پوشیده ام لباس فقر و فاقت و باز داشته مرا در جای
ذلیلان در پیش تو سختی حاجت.

بار خدایا! کریمی تو، پس گرامی کن مرا، چون من هستم از سؤال کنندگان تو؛ و جوادی به
عطا، پس در رسان مرا به اهل عطای خود.

مسکینم من

بار خدایا! مسکینی مرا جبر نقصان نمی کند مگر عطای تو؛ و آرزوی مرا غنی نمی کند الاّ جزای تو.

بار خدایا! هر صباح گشته ام بر دری از درهای عطای تو.

بار خدایا! آیا از اهل شقاوت آفریده ای مرا تا دراز کنم گریه خود را یا از اهل سعادت
آفریده ای مرا تا بشارت دهم امید خود را؟

ای خداوند من! به حقّ عزت تو که اگر بازداری مرا در بندها در روزهای دراز، و منع کنی مرا
از عطای خود در میانه خلقان، و دلالت کنی بر فضیحت های من چشم های حاضران [را] و منع
کنی میانه من و میانه نیکان، نبُرم امید خود را از تو و نگردانم روی انتظار خود را برای عفو از تو.

شیرینی شناخت

ای خدای من! اگر هدایت نمی کردی مرا به اسلام، هدایت نیافتمی؛ و اگر روزی نکردی مرا
ایمان به تو، ایمان نیاوردمی؛ و اگر گویا نمی کردی زبان مرا به دعایِ خود، دعا نکردمی؛ و اگر
شناسا نمی کردی مرا به شیرینی شناخت خود، شناختمی؛ و اگر بیان نمی کردی برای من سختی
عذاب خود، پناه نگرفتمی.

ای خدای من! فرمانبرداری کردم تو را در دوست داشته ترین چیزها به تو و آن توحید است؛
و عاصی نشدم تو را در دشمن داشته ترین چیزها به تو و آن کفر است. پس بیامرز مرا آن چه در
میان این دو است.

ای خداوند من! دوست می دارم طاعت تو را و اگرچه قاصرم از آن؛ و کراهت می دارم
معصیت تو را و اگرچه راکبم آن را. پس فضل کن بر من به بهشت و اگر چه نیستم اهل آنجا؛ و
خلاص ده مرا از دوزخ و اگرچه سزاوارم آن را.

ای خدای من! دلی که پُر کرده ام او را از دوستی تو در سرای دنیا، چگونه مستولی کنی بر او
آتش سوزان دوزخ؟

ای خدای من! نفسی که عزیز کرده ای آن را به تقویت ایمان خود، چگونه خوار کنی آن را در
میان طبق های آتش های سوزان؟

ای خدای من! زبانی که پوشیده ای آن را از تعظیم های خود به عجب آرنده جامه های آن،
چگونه فرواندازی به او از آتش، شعله های زبانه های آن؟

امیدِ نا امیدان

ای خدای من! هر رنج رسیده ای به تو پناه می گیرد و هر غمزده ای به تو امید می دارد.

ای خدای من! شنوند عبادت کنندگان ثواب عظیم تو را، پس خشوع نمودند؛ و شنیدند
زاهدان جزای کریم تو را، پس قناعت کردند؛ و شنیدند گناهکاران وسعت رحمت تو را، پس
رغبت کردند؛ و شنیدند اعراض کنندگان از راه راست جود تو را، پس رجوع کردند؛ و شنیدند
گناهکاران کرم عفو تو را، پس طمع کردند؛ تا آن که بسیار شد جماعت های گناهکاران از بندگان
تو، و برداشته شد به تو از ایشان فریاد فریاد کننده به دعا در شهرهای تو، و هر یکی را امیدی است
که کشیده است صاحب آن را به تو در حال احتیاج؛

ای خدای من! اگر خطا کردم راه نظر را برای نفس خود به آنچه در او کرامتِ نفس است، به
درستی که یافتم و رسیدم به راه گریختن به سوی تو به آنچه در اوست سلامت نفس.

اعتقاد و فضل

ای خدای من! اگر هست نفس من که مساعدت کند با من در حالی که سرکش باشد بر آنچه
هلاک کند او را، به درستی که یاری کردم