پاورپوینت کامل شرح عرفانی غزلیات حافظ ۱۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شرح عرفانی غزلیات حافظ ۱۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شرح عرفانی غزلیات حافظ ۱۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شرح عرفانی غزلیات حافظ ۱۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۵۷

محبوبِ مطلق

یعنی درخت دوستی و موافقت محبوب مطلق ـ جلّ شأنه ـ بنشان و او را پرورش کن؛ زیرا که
وصف این شجره طیبه است که مشاهده و روییت محبوب بار آرد. و نهال دشمنی و مخالفت
محبوب مطلق ـ جلّ شأنه ـ از بیخ برکن. زیرا که وصف این شجره خبیثه است که حرمان ابدی از
مشاهده رؤیت بار آرد.

صحبتِ کاملال

بدان که نشاندن درخت دوستی و بر کندن نهال دشمنی موقوف است بر توجه کاملان و
صحبت ایشان. لاجرم می فرماید که شب صحبت نیکان و پاکان به واسطه استقلال درخت
دوستی و استیصال نهال دشمنی غنیمت دان که بعد از روزگار زندگانی ما گردونْ گردشِ بسیار
خواهد کرد و لیل و نهار بسی خواهد آورد. اما ما را از آن اوقات فایده معلوم فایده ما منحصر در
همین چند روز حیات مستعار است. آن را صرف صحبت نیکان و پاکان باید نمود.

مهمانِ خرابات

یعنی ای طالب صادق چون شرف صحبت نیکان و پاکان یافتی و مهمانِ خانه ایشان شدی،
پس هم آغوش عزّت و جمعیت صوری و معنوی باش با رندان ساکن خرابات. زیرا که درد سر
بسیار کشی، ای دوست جانی. اگر این استغراق تو به واسطه بُعد از صحبت این اعزّه رجعت نماید
و خمار به بار آرد، چرا که مِیِ محبت که مورث استغراق دائمی است، در خرابات کذایی وافر و در
جاهای دیگر کمیاب است. پس دردسر خمار و علت تلوین در آن مقام شریف، اصلاً لاحق حال
تو نمی شود.

مقام توحید

این بیت هم مربوط است با ابیات سابقه. و تحریض است طالب صادق را به جانا خطاب کرد.
و در این بیت او را ای دل می گوی