پاورپوینت کامل نماز، معراج عارفانه ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نماز، معراج عارفانه ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نماز، معراج عارفانه ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نماز، معراج عارفانه ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۴

هدیه امت محمد صلی الله علیه و آله

چون حضرت محمد صلی الله علیه و آله به معراج رسید و خواست تا از آنجا برگردد، گفت: ای پروردگار عزیز! مسافر چون خواهد که به وطن بازگردد، نیازمند محموله هایی است تحفه اصحابِ خود را.

او را گفتند: تحفه امّت تو نماز است، و این برای آن است که نماز، جامعِ میان معراج جسمانی و میان معراجِ روحانی است. اما جسمانی به اَفعال است و روحانی به اذکار.

پس ای بنده! چون خواهی بدین معراج آغاز کنی نخست طهارت کن زیرا این مقامِ قدس است و باید جامه ات پاکیزه و تَنَت پاک باشد، زیرا تو در وادی مقدس طُوی هستی، و نزدِ تو فرشته و شیطان هر دو هستند، پس بنگر با کدام همنشینی؛ دین و دنیاست، بنگر با کدام یک همنشینی؛ و عقل و هوی است پس بنگر با کدام یک همنشینی، و در خیر و شر، صدق و کذب، حق و باطل، حِلم و طَیْش، قناعت و حرص و همین طور همه اخلاق متضاد و صفات مخالف.

پس بنگر که تو با کدام یک از دو طرف همنشین و با کدام یک از دو سویْ، سازگاری. زیرا وقتی همنشینی خود را استوار کردی، مفارقت و دوری ناممکن گردد. نمی بینی که سگی همنشین اصحاب کهف شد، پس در دنیا و در آخرت، ملازم آنها شد.

آغاز نماز

آن گاه چون پاک شدی دو دست خویش را بالا بر، و در حالی که این دست بالا بردن اشاره به وداع کردن عالم دنیا و عالم آخرت است، نظر خود را از هرگونه، به کُلّی بِبُر، و دل و روح و راز و خرد و فهم و ذکر و فکر خود را به خدا متوجه ساز.

آن گاه بگو: الله اکبر و معنی، آن است که او از همه موجودات بزرگ تر، و از همه معلومات، عالی تر و عزیزتر است، بلکه بزرگ تر از آن است که چیزی را با او بسنجند، یا بگویند که او بزرگ تر است.

آن گاه بگو: سُبحانَکَ اللّهُمَّ و بِحَمدِک. و در این مقام، نور سُبُحات جلال برای تو متجلّی می گردد، پس از آن، از تسبیح به تحمید بر شوی و در آن زمان بگو، تبارَک اسمُکَ، مبارک است نام تو، و در این مقام، نورِ ازل و اَبد برای تو کشف گردد، زیرا قول تبارک، اشاره به دوامِ منزَّه از فنا است و این متعلق به مطالعه حقیقت ازل در عدم و مطالعه حقیقت ابد در بقاء است.

آن گاه بگو: و تعالی جَدُّکَ و برتر است عظمت و بزرگواری تو، و آن اشاره بر این است که او داناتر و بزرگ تر از این است که صفات جلال و نعوتِ کمالش در اندازه مذکوری، محصور باشد؛

آن گاه بگو: و لا اِلهَ غیرُک، و آن اشاره است بر اینکه همه صفات جلال و سماتِ کمال، تنها او راست و نه غیر او را، پس او کاملی است که جز او کاملی نیست و مقدسی جز او نیست و در حقیقتْ او نیست مگر او و معبودی نیست مگر او، و عقل در این جا منقطع می گردد، و زبان بند می آید، و فهمْ کودن می شود و خیالْ حیران می گردد و عقلْ چون زمین گیران [می شود] پس به نفس و حالِ خویش بازگرد و بگو: «وَجَّهْتَ وَجهِی لِلَّذی فَطَر السَّموات و الارض» (انعام، ۷۹) چهره خود را متوجه ساختم به سوی کسی که آسمان ها و زمین را بیافرید؛ اما چون بگویی: سُبحانکَ اللَّهُمَّ و بِحَمْدِک، این معراج فرشتگان مقرّب است. و آن، معراج حضرت محمد صلی الله علیه و آله نیز بوده است، زیرا معراج او با این قول که سبحانک اللهم و بحمدک افتتاح می گردد.

و اما اینکه می گویی «وَجَّهتَ وَجهیَ…» این معراج ابراهیم خلیل الله صلی الله علیه و آله است، و اینکه می گویی: «اِنَّ صَلاتی و نُسُکی و مَحیایَ و مَماتی لِلّهِ رَبِّ العالَمین» (انعام، ۱۶۲) نماز و عبادت و زندگی و مرگ من، از آنِ خداست، این معراجِ محمد حبیب صلی الله علیه و آله است.

پس هرگاه که این دو ذکر را خواندی، [در واقع] میان معراج بزرگان فرشتگان مقرب و میان معراج بزرگ ترین پیامبران و فرستادگان جمع کردی، و چون از این حالت باز آمدی، بگوی، اَعوذُ باللّه من الشّیطان الرَّجیم، تا زیانِ عُجب را از نَفْس خود دور کنی.

نماز بهشتی

و بدان که بهشت را هشت در است:

و در این مقام، دری از بهشت برای تو بگشایند و آن در معرفت است؛

و درِ دوم درِ ذکر است و آن این است که بگویی بِسم اللّه الرّحمن الرّحیم؛

و در سوم در شکر است و آن این است که بگویی الحَمدُ لِلّهِ ربِّ العالَمین؛

و در چهاردهم در رجاء است و آن این است که بگویی: الرَّحمن الرَّحیم؛

و در پنجم در خوف است و آن این است که بگویی: مالِکِ یَومِ الدّین؛

و در ششم در اخلاص است برآمده از شناخت عبودیت و ش