پاورپوینت کامل گوهر لطایف; سیری در اسامی و القاب ایرانی ۱۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گوهر لطایف; سیری در اسامی و القاب ایرانی ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گوهر لطایف; سیری در اسامی و القاب ایرانی ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گوهر لطایف; سیری در اسامی و القاب ایرانی ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

>

۸۵

آقا

آقا لفظی است در فارسی به معنی رییس و مهتر. و در فرهنگ نامه پارسی، لفظ آغا اصلاً ترکی
مغولی و به غین است و معنی خواجه و سرور را می دهد و بعدا به قاف [تبدیل] شده. و شاید به
مناسبت همین اصالت آن در غین، در بسیاری از جاها آن را به غین می نویسند. چنانکه در «الفیض
القدسی» از اول کتاب تا آخر، هر چه دارد همه را به غین نوشته. و بعضی، آغای با غین را درباره
زنان و خواجه گان استعمال می کنند. نخستین وقتی که این کلمه در جلو اسماء علماء شیعه و
مملکت ایران درآمده، قرن یازدهم هجری بوده که می بینیم آقا حسین خوانساری و فزندانش آقا
جمال و آقا رضی را بدین نام خوانده اند.

باب

در «برهان قاطع» فرماید: باء ثالث به الف کشیده، پدر و جدّ را گویند و در «انجمن آرا» بعد از ذکر
این معنی فرماید: این لفظ را بر پیران کامل اطلاق کنند که به منزله پدر باشند چنان که بابا افضل
کاشی و باباطاهر همدانی و امثال ایشان. و اتراک نیز «آقا» گویند. مانند «زنگی آقا» و «ادون آقا» که
نام دو نفر از مشایخ خوارزم بوده و قبر ایشان زیارتگاه است.

امیر

این کلمه، صفت مشبّهه از اَمَرَ، یأْمُرُ و به معنی آمر، به صیغه اسم فاعل آن می آید یعنی کسی که
متولی کار گروهی باشد؛ اگرچه اصالت و شرافت نداشته باشد و آن هماره در اعراب معمول بوده
و از صدر اسلام تا عقب تر بر بزرگان و به خصوص خلفاء اطلاق می شده. لیکن بر پادشاهانی که
عنوان خلافت نداشته اند گفته نمی شد، تا قرن هشتم، که ظاهرا در آن ایام برای نخستین بار به
پادشاهان، امیر گفته اند مانند امیر تیمور و غیره.

خان

از «فرهنگ آنندراج» چنین برآید که: خان بروزن «کان» لفظی است ترکی به معنی «شاه» و از این
رو سلاطین ترک را «خان» گویند. لیکن در این دو سه سال اخیره، در عقب اسماء مردم ایران برای
احترام درمی آورند.

مُلا

در «غیاث اللغات» گوید: آن مخفف ملاّء به صیغه مبالغه از «مَلَأَ ـ یَمْلَأُ» به معنی پُر بودن است. یعنی
این کس پر از علم می باشد. و بعضی آن را مخفف «مولی» دانند. [البته] اشکالی [در این نظر [است
که: استعمال «مولی» بعد از استعمال «ملا» بوده. الاّ این که بگوییم: نخست آن را به معنی مولی ـ
مخفّفا و مصحفا ـ استعمال و بعد از آن، خود مولی را استعمال کرده اند. و ظ