پاورپوینت کامل آیینِ دوست یابی ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیینِ دوست یابی ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیینِ دوست یابی ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیینِ دوست یابی ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۶۱

لزوم دوستی

امام صادق علیه السلام فرموده اند: در طلب دوستی متّقی باش، هر چند در تاریکی های زمین باشد و
اگر چه عمر در تحصیل آن به پایان آید که خداوند بعد از انبیا، بهتر از ایشان بر روی زمین نیافریده
[است].

چون عموم بنی انسان مدنّی الطبع اند و بنا بر نظام کل از اختلاط و ارتباط هم جنس خود لابدّ و
لاعلاج و از حیث مایحتاج به یکدیگر محتاج و هیچ یک از افراد بشر را مقدور نباشد که مُنفرد
بتواند زیست و زندگانی نماید، لاجرم تمامت و سعادت هر کس نزد دوستانش بود. پس لازم
است او را که قدم در مقام آمیزش با خلق نهد و به انوار چراغ مددکاری، دل های مردمان را تجلّی
بخشد و باید در جلب نفع و دفع ضرر از طرفین به هیچ وجه افراط و تفریط جایز نشمارد و حدّ
وسط را منظور دارد. و سعید آن است که در جستجو و تحصیل رُفقایِ صادق، سعی و کوشش
نماید و خیراتی که بدو تعلّق گیرد شامل حال ایشان فرماید تا آن چه را به تنهایی نتواند فیصل
دهد، به معاونت یاران حاصل کند.

دقت در دوست یابی

بر هر کسی لازم است که در بحر انتخاب طَرَفِ صُحْبت، غوصِ بسیار نماید تا گوهر وجود
دوست صادق و رفیق لایقی به دستش آید که در عالم مصاحبت، یکرنگ باشد و پرهیزکار و
پاکدامان و آزاده و پارسای ادب آموخته که به عهد دوستی با او وفا فرماید.

لازم است که انسان با مصاحبان و یاران صادق، طریقِ بیگانگی و مخالفت نسپرد و با برادران
بر سفره وِفاق، لقمه نفاق نخورد، زیرا که مرد به اتفاق برادران و جلب قلوب دوستان، بزرگ
می شود.

رفیق روشن ضمیر

با رفقای باوفای روشن ضمیر و با رأی و تدبیر که یاوران دین تواند و شناسای جهان آفرین،
قواعد دوستی رشته اتّحاد را مضبوط دار و ایشان را به خود نزدیک تر از خویشان و کسانی که
یاران دنیای تو هستند، شمار. مرد از مصاحبت موافقْ راحت می یابد و هر که را یاری صدّیق به
دست آید از عمر خویش برخوردار می شود و از مجالست با دوستان و برادران مهربان حزن و
اندوه شخص می رود.

چون دوست یکرنگی به چنگ تو آید که از گُلگشتِ ریاض (باغ های) فیاض لطف او دلت
بگشاید و به جواهر سرمه اتحاد وی از دیده خاطرت غمی زداید، گرامی و عزیزش دار که هر که
را رفیق موافقی نباشد، زندگی گوارا ندارد. هرگاه رفیق تو در مجمعی که نامت بر زبان ها رفت،
یاری کرد تو را در غیاب و به ذکر جمیل تو را یاد آورد، دوستی او را غنیمت شمار که گوهر گران
بهای وجود چنین مصاحب خیرخواه با غواص های بحرین [دو دریای [سعی و اهتمام به چنگ
تو کم تر می افتد به روزگار.

[دوستی] که چون تو را دیدار کند، تلقین ذکر خدای متعال نماید و به اعمال خیرت دعوت
فرماید، باید رفاقتش را مانند برکات آفتاب عمر مُغتنم شماری و به وساطت هیچ غرضی از
اغراض دنیوی خاطر شریفش را نیازاری. چگونه می شود مرد تنگ دل گردد و حال آن که او را
دوستی صدّیق و دانا و فاضل بود که طبع افلاطون نژادش به تحصیل درس قانون صداقت
پرداخته است و شیرینی شربت فواکه (میوه های) دلجویی مشفقانه اش، صفرای مزاج وی را
پیوسته تسکین دهد (با دلجویی های مشفقانه اش ناراحتی وی را برطرف کند.)

رفتار با دوست

چون دوستی مشفق و یاری موافق در عمری به دست آری مبادا از سخن ناملایم و به رفتار
ناهنجاری آیینه قلب او را غبار آلودِ رنجش و کدورت سازی و در سرِ بیش و کمی، خاطر وی را
به یک دمی بیازاری.

بسیاریِ زر و سیم و زیادتیِ ناز و نعیم دنیا، راهزن مهر و محبّت با یاران قدیم نگردد که یک
باره اسم دوستان از یادت برود و اِعراض نمایی از صحبت کسانی که با تو رغبت مصاحبت کنند
به روز کامکاری که این صفت مذموم از قصور همّت می شود و به مضمون «الغریب من لیس له
الحبیب» (غریب کسی است که هیچ دوستی نداشته باشد). هیچ دوستی برایت نبود.

دوستی برای خد

با کسی که عزم کردی مصاحبت نمایی شرط است با او ترک مخالفت فرمایی و با هرکه
خواهی الفت به هم رسانی باید سختی را از میانه مرتفع گردانی تا برسی به گواراترین زندگانی.
هرگاه مایلی مدّتِ اوقاتِ حیات را با وجود عزیز یاران و محبّانِ یکدل گذرانی، باید پیوسته بزم
خاطر دوستان را به انوار مصابیح تفقّدات مشفقانه منوّر گردانی و با مصاحبانْ به خوی ایشان
زیست کنی و کاری دشوارشان نفرمایی وگرنه تنها مانی.

با کسی که دوستی کنی برای خدا کن و راهنما باش او را به طرف خیر و با او خیانت و ظلم روا
مدار و فریبش مده و خُلف وعده منما و با او دروغ مگوی و غیبت او را جایز مشمار و پنهان و
آشکار خود را با او یکی دار و هرگاه رفعتی برای تو به هم رسد، سلوک خویش با او تغییر مده و
در بلایا و نکبت ها او را فرو مگذار.