پاورپوینت کامل اخلاق علمی ; آئین دانش اندوزی ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اخلاق علمی ; آئین دانش اندوزی ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اخلاق علمی ; آئین دانش اندوزی ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اخلاق علمی ; آئین دانش اندوزی ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۹

اخلاق علمی

منظور از اخلاق علمی مجموعه خوبی ها و بدی هایی است که بر رفتار علمی ما در مراحل تحصیل،
تدریس، تحقیق و خدمات علمی تاثیر می گذارد. آگاهی از معیارهای اسلام درباره این مسائل، بحث
مفصلی را می طلبد که در این نوشتار نمی گنجد. از این رو به اختصار، تنها به چند مورد می پردازیم.

ارزش علم

خداوند متعال با نخستین نعمت خویش؛ یعنی دانش و بینش، بر آدم ابو البشر منت نهاد و وجود
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را با تأکید بر ارزش دانش، به مقام رسالت برگزید. بیشتر توان مندی های انسان به
دانایی برمی گردد و دانایی جز با دانش پژوهی به دست نمی آید.

شخصیت آدمی در پرتو دانش و معرفت، در تمامی ساحت های وجودی، به رشد و تکامل در
مسیر خود شکوفایی در جهان بی انتهای معنویت می رسد.

به همین دلیل، جامعه هایی که علوم و معارفشان در رشته ها و زمینه های مورد نیاز رشد
نکرده باشد، نمی توانند به شکوفایی برسند. اهداف مکتب انسان ساز و جامعه پرداز اسلام نیز جز
در پرتو گسترش علوم و معارف دینی و بشری محقق نمی شود.

هر علم و معرفتی از علوم و معارف دینی و بشری اگر در مسیر الی اللّه قرار گیرد و هدفمند
گردد، ارزشمند است. به دیگر سخن، برتری علمی بر علم دیگر تنها به دلیل سودمندی عملی آن
در زندگی دنیایی و میزان بهره گیری از آن برای خدایی شدن است.

معرفت صحیح با تأثیر ژرف و گسترده ای که بر روح انسان بر جای می گذارد، فناناپذیر است
و آثار وجودی آن پس از مرگ نیز باقی می ماند. از این رو، هر علمی که ما را در حیات دنیایی و
آخرتی، مددکار باشد و انسان را به سوی مُبدع کل و مَبدأ و معاد برساند، ارزشمند است.

مولوی

شاخه های متعدد و متنوع علوم و معارف نظیر علوم دینی، انسانی، تجربی، هنری، صنعتی،
کشاورزی، پایه، فنی و حرفه ای به میزان اثرگذاری متناسب با هدف آفرینش آدمی، در زندگی
مادی و معنوی، قابل شناخت، اعتنا و بهره گیری است.به همین دلیل، مولوی، به افرادی که از
پرداختن به علوم اصیل غفلت کرده اند هشدار می دهد؛ زیرا معتقد است از علم و معرفتی که در
حیات اخروی ما اثرگذار است، نباید غفلت کرد.

مولوی

در اسلام، جهل به عنوان اولین دشمن و بزرگ ترین مانع بر سر راه پیشرفت فردی و
اجتماعی، مادی و معنوی، دنیوی و اخروی انسان به شمار می رود.

پیام دردمندانه، مشفقانه و روشنگرانه امیر معرفت، مولا علی علیه السلام ، خطاب به مسلمانان در همه
عصرها، نسل ها و مکان ها این است که: «اِیّاکُم و الْجُهّالَ مِنَ المُتَعَبِدّین!؛ بپرهیزید از عبادت کنندگان
جاهل و مقدس مآب های نادان».

رفتار و عملکرد انسان در زندگی از دانسته ها، بینش و بصیرت و باورهایش اثر می پذیرد.

بینش تکاملی اسلام، شخصیت انسان را سیّال و چون رودخانه ای خروشان و انعطاف پذیر
تلقی می کند. در این بینش، انسان، خود را باارزش، مهم و ارجمند می داند، واجد توانایی و
استعداد، لایق کمال و تحول می پندارد، به پیشرفت و شکوفایی خویش علاقه مند است. پس با
هر گونه تکرار و تحلیل ناصواب شخصیت و رکود و استهلاک روحی، تفکر بسته، جبری و
گریزناپذیر، پوچی و پوکی، احساس بیهودگی و ابتذال به مقابله و ستیز برمی خیزد.

حیات روح به علم و ایمان است. علم و معرفت حقیقی مانند نوری است که خانه دل انسان را
روشن، عقل را قوی و اراده را پولادین می کند و او را به مقام و مرتبت نبوت نزدیک می سازد.

حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «العلمُ نُورٌ یَقْذِفُهُ اللّه فی قَلْبِ مَنْ یشاء؛ دانش، نوری است که
خداوند در دل هر که بخواهد، می افکند».

احساس نیاز به علوم و معارف از ویژگی کمال طلبی روح آدمی برمی خیزد، زیرا انسان به طور
فطری، دانش جو و معرفت طلب است. مقتضای روح علم خواهی و حقیقت طلبی بشر، پذیرش
حقایق، احترام به ارزش های معنوی و انسانی، دوری از خودخواهی، تعصب، قوم گرایی و تکبر
علمی است. همین روحیه دانش جویی و عشق به معرفت و دوست داشتن دانایی، صفت ممیزه
دانشمند از دیگران است. مولوی با بهره گیری از حدیث «مَنْهومانِ لا یُشبعان: طالب العلم و طالب الدّنیا؛
جویندگان دنیا و دانش سیری ناپذیرند»، می گوید:

آثار معنوی، اخلاقی و روحی علم و معرفت نیز عبارت است از: خوف از خدا و خشیت در
برابر او، اخلاص در عمل، فربهی روح، توانایی در امر زندگی، فروتنی، سودمندی، زهدپیشگی،
رعایت مقررات اجتماعی و قانون الهی، رشد ایمان، سرزندگی و نشاط. به قول مولانا:

غرور علمی

گفتیم که تأمین سعادت دنیوی و اخروی انسان در پرتو دانش ممکن است. البته باید دانست همان
گونه که همه پدیده های رو به کمال دستخوش آفت هایی می شوند و از رسیدن به مقصد باز
می مانند، در مورد دانش نیز این گونه است. بنابراین، علمی که همراه با اخلاص نباشد، به تدریج،
در جهت باطل و در خدمت اغراض نفسانی و دنیوی قرار می گیرد.امام جعفر صادق علیه السلام
جویندگان دانش را سه دسته می دانند: عده ای برای جهل و جدال، برخی برای بلند پروازی و
تکبر و گروهی برای دانش و بینش به دنبال دانش اندوزی می روند.

یکی از آفت های مهمی که دامن گیر جویندگان علم می شود، غرور علمی است. این آفت،
چنان بزرگ است که در روایات از آن به «حجاب اکبر» تعبیر کرده اند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید:
«العلم هو الحجاب الاکبر». علمی که به جای فروتنی در برابر عالم مطلق، غرور بیافریند و فرد
احساس کند بر دیگران برتری دارد، نه تنها «بال» نیست، بلکه «وبال» است. این آفت، تنها
مخصوص کسانی نیست که علوم غیر دینی می آموزند، بلکه حتی ممکن است کسانی به تحصیل
علم دین و حفظ و یادگیری آیات و روایات بپردازند، ولی به دلیل جدی نگرفتن مبارزه با خود خواهی و
مهار نفس، همین علوم، حجاب سنگینی بر روی دل هاشان افکند. در این صورت، در حالی دنیا را ترک
خواهند کرد که از آن همه رنج و زحمت، جز ظلمت نصیبی نبرده اند. امام موسی کاظم علیه السلام می فرماید:

کشت در زمین هموار می روید، نه بر سنگ سخت؛ و حکمت در دل های متواضع جای می