پاورپوینت کامل حسد، آتش زیر خاکستر ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حسد، آتش زیر خاکستر ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حسد، آتش زیر خاکستر ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حسد، آتش زیر خاکستر ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۰

درآمد

گشت زدن در دشت وجود، بایسته ای است بر عهده انسان باورمند تا علف های هرز کشتزار
وجودش را از کشته های سودمند، باز شناسد و با وجین مزرعه دل، خَسَک های بازدارنده را از
میان بردارد و خاک آن را در باردهیِ بیشتر، نیرو بخشد. بایستگی بازشناسی گزندهای جان
انسانی و بیمارگونگی های خاموش، گونه ای است که خودسازی را مهم ترین وظیفه انسان در
درازنای زندگی اش می سازد. در این نگاشته، از گزندهای حسادت یاد می شود.

بد اندیشی و بد خواهی چونان آتش است و از صاحبش جز خاکستر باقی نمی گذارد. گسلی
است که بنای ایمان بر آن دوام ندارد. مَزبله و مرداب گَندآلودی را می ماند که موزیان و گزندهای
دیگری مانند: بی گذشت بودن، کینه توزی و ستیزه جویی، دروغ، دورویی، شیطنت و نیرنگ،
کفر و ناباوری را نیز در درون خود می پروراند و ویژگی های خوب مانند: خداباوری، آشتی و
خیرخواهی، صداقت، یک رنگی، دیگرگرایی، حیا و انصاف را در خود به لجن می کشاند و
استحاله می کند.

بازگفتن از بیماری بدخیمِ بداندیشی و بدخواهی، همگون با آموزه قرآنی است و پایی نیست
که بی راهه بپیماید یا جامعه را آفت زده بیانگارد و ناخواسته و ندانسته به کژی بکشاند. برادران
یوسف، هرچند در جوار انسان کامل و با مددجویی از پدر، توبه کنند و بازگشتشان پذیرفته شود،
ولی باز خداوند به خاطر اهمیت این داستان، در قرآن کریم از آن یاد می کند و به درس ها و
عبرت های قصّه رشک ورزی برادران یوسف اشاره می فرماید.

این بازگویی برای آن است که در تاریخ ماندگار شده و از جمله برادرانی، این داستان را
بازآفرینی نکنند و بر آبروی یوسف دگری نیآویزند و پاکدامنی اش را به سان گرگ از هم ندَرَند.

بازشناسی حسادت و پی آمدهای آن

رشک ورزی، حالتی نفسانی است و طنابی را می ماند که فرد حسود بر گردن دارایی و توان مندی
و هوش و عزّت و فضیلت دیگری افکنده باشد و آن را به طرفی که خود می خواهد و می پسندد،
می کشاند و ممکن است کسی که بر او رشک ورزیده شده است، هیچ از این داستان، آگاهی
نداشته باشد. آن سر این رشته که با جان حسود گره خورده است، یا آرزوی صِرف است یا
آرزویی است که پا به میدان عمل گذارده است. حسود در این آلودگی، یکی از گزینه های زیر را
آرزو می کند یا برای تحقق بخشی آن وارد عمل می شود:

۱. آرزوی جابه جا شدن دارایی و فضیلت دیگری را (به سود خودش و یا سود دیگری) در دل
می پروراند.

۲. دارایی و فضیلت دیگری را تنها برای خود می خواهد.

۳. می خواهد آن دو را از دیگری برای خود بستاند.

۴. نابودی دارایی دیگری را می خواهد، هرچند به او هیچ نرسد.

بنابر گزارشی، حسود، کسی است که تنها نابودی دارایی دیگری را بخواهد. البته این ویژگی
چه آشکار شود و چه به صورت یک ویژگی پنهانی و خاموش بماند، حسادت نام دارد. با این
تفاوت که اگر در حد یک حالت نفسانی باشد، تنها به صاحبش زیان می رساند و اگر آشکار شود،
هم برای حسود و هم اطرافیان و دیگران، خطر آفرین است، چنان که قرآن کریم فرماید: «مِنْ شَرِّ
حاسِدٍ اِذا حَسَدَ» (فلق: ۵)

حسد در قرآن کریم

از حسد، چند مرتبه در قرآن کریم یاد شده است:

بسیاری از اهل کتاب، از روی حسد – که در وجود آنها ریشه دوانده – آرزو می کردند شما را
پس از اسلام و ایمان، به حال کفر بازگردانند؛ با اینکه حق برای آنها کاملاً روشن شده است.
شما آنها را عفو کنید و گذشت کنید تا خداوند فرمان خودش (فرمان جهاد) را بفرستد. خداوند
بر هر چیزی تواناست. (بقره: ۱۰۹)

آیا نسبت به مردم (= پیامبر و خاندانش)، بر آنچه خدا از فضلش به آنان بخشیده، حسد
می ورزند؟ ما به آل ابراهیم، (که یهود از خاندان او هستند نیز) کتاب و حکمت دادیم و
حکومت عظیمی در اختیار آنها (= پیامبران بنی اسرائیل) قرار دادیم. (نساء: ۵۴)

حسد در حدیث

بر پایه آموزه های دین اسلام، حسادت، تکرار داستان رشک ورزی قابیل و برادران یوسف و
بیماری روحی و ریشه کفر است. ابتلا به ویژگی قابیل و برادران یوسف، بیانگر ایستایی در
تکامل، آن هم در کنار ولیّ خدا است. گویا هنوز کسی در آغازین راه آفرینش و در کنار پیامبر
خدا، خود را در ورطه قُوّه، آلوده کرده و ایستاده و در راه انسانی پیش تر نمی آید. هر چند به
گواهی نگاه ژرف، باطن حسود از ایمان تُهی است، ولی در ظاهر او بی ایمان نیست و همواره از
باورمندی دم می زند. اگر تنها به ظاهر بنگریم و بدان حکم کنیم، باید گفت حسود، باوری سطحی
و آفت زده دارد. او حتی موجود ملکوتی را تنزّل می دهد، حسود و تربیت نشده معرفی می کند و
آنها را حسود می انگارد یا از این راه حسادت خود را بر فراز می برد و قُدسی می نماید و تحسین
هم جنسان خود را برمی انگیزاند.

امام علی علیه السلام که از حسادت دیگران زمین گیر شده بود فرماید: (روزی) نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله از
رشک ورزی کسی که بر من حسادت می کرد، گلایه کردم. آن حضرت فرمود: آیا خوشنود
نمی شوی من و تو از نخستین کسانی باشیم که به بهشت وارد می شویم….

انسان حسود که در خیرخواهی بی استعداد و نصیحت ناپذیر است، برای نشان دادن
گران چشمی خود و رسیدن به هدف، هر ناروایی را روا می شمرد و به هر چه پیش آید، دست
می برد و چنگ می زند. تنها برای اینکه مورد حسادت به سود دیگری تحقق نیابد، با هوچی گری،
هزاران حیله می کند. غیبت، تهمت، جادوگری، خرافات گرایی، دعانویسی و آبروریزی شخص
رشک برده شده، بهره جویی از فامیل، دوست، آشنا، بیگانه و به کار گرفتن شخصیت های حقوقی
برای دشمن تراشی، گردآوری نیرو و لشکرسازی را در این راه مجاز می انگارد و عجیب، در فهم
آبرو، کُندذهن می نماید. او برای تحقق نیّت پلیدش، خدا و ارزش های فرازین را چونان گُرز
آهنین در دست می گیرد و با سوگندهای دروغ به خدا و به قیمت تنزّل دادن و گِل مالی کردن
ارزش های متعالی و وجود ملکوتی، بر آن است تا به خواسته های خود برسد. آبرو، خون و جان
و مال و هیچ ارزشی در برابر شتردلی و تنگ چشمی او، ارج و قیمت ندارد. به راستی، هر کس دیواره
باورش کوتاه است، هماره ته مانده ایمان او در معرض یغمای فرومایگی های اخلاقی قرار دارد.

برای مثال، پنجره بنایی را خوش ندارد، ولی از در آن بد می گوید. از دیوار، کف، سقف، گچ،
رنگ، نور، متراژ و وسعت خانه و کُلّ ساختمان چنان بد می گوید که گویی این خانه بر گُسل بنا
شده است. واقعیت این است که قوّه درک او دچار مشکل شده است؛ مانند کسی که قوّه بویایی و
چشایی او به هم خورده و نسبت به مزّه تلخ و شور و شیرین یا بوی خوش و تعفن، تشخیص خود را از
دست داده است. از این رو، به جای علاج این بیماری، بر بیماری جان خود و وخامت اوضاع می افزاید.