پاورپوینت کامل اخلاق فردی ; وظیفه شناسی و تکلیف گرایی حضرت امام رحمه الله ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اخلاق فردی ; وظیفه شناسی و تکلیف گرایی حضرت امام رحمه الله ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اخلاق فردی ; وظیفه شناسی و تکلیف گرایی حضرت امام رحمه الله ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اخلاق فردی ; وظیفه شناسی و تکلیف گرایی حضرت امام رحمه الله ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۳

عمل به تکلیف الهی راز موفقیت آن بزرگ مرد تاریخ حضرت امام خمینی رحمه الله در تمامی
صحنه های عبادی، سیاسی و اجتماعی… بود. او کسی بود که از عهده مسئولیت اجتماعی خویش
سربلند بیرون آمد و در به جا آوردن تکلیف الهی آنی غفلت نکرد.

تکلیف الهی، لطف الهی

او تکالیف الهی را الطاف الهی دانسته و می فرمود: «ما تا در این حیات دنیوی هستیم، تا در اینجا
هستیم، مأموریت ها از طرف خدای تبارک و تعالی داریم و باید قیام کنیم به این مأموریت ها. باید
غفلت نکنیم از تکالیف الهیه. تمام تکالیف الهیه، الطافی است الهی و ما خیال می کنیم تکالیفی
است، همه اش الطاف است، چه تکالیف فردی که برای هر فردی هست برای تربیت او، برای
تکمیل او، برای اینکه غیر از این راه، راه تکمیل و راه ترقی نبوده است، درجاتی هست که بدون
این راه نمی شود به آن درجات رسید. چه تکالیف اجتماعی که ما مکلف هستیم، در اجتماع
تکالیفی داریم و باید به آن تکالیف عمل کنیم برای تنظیم این اجتماع.» (صحیفه نور، ج ۱،
ص ۲۵۶) حضرت علی علیه السلام در خطبه ۱۴۹ می فرماید: «حُمِّلَ کلُّ امریٍ منکم مَجْهودَهُ؛ برای هر کس به
اندازه توانایی او وظیفه ای تعیین شده است».

حضرت امام رحمه الله وقتی احساس کردند که نقشه های عمیقی برای اسلام کشیده شده و اسلام و
مردم ایران در معرض خطر قرار دارند برای ابقای دین الهی حرکت خود را آغاز کردند.

تشخیص وظیفه قبل از عمل به آن

تشخیص وظیفه قبل از عمل به تکلیف از مهمترین اموری است که انسان مؤمن بایسته است آن
را مدنظر قرار داده و سپس به انجام تکلیف مبادرت بورزد. نقل شده است: «در مرز عراق که
اتومبیل حضرت امام عازم کویت بود، امام چند کلمه ای سخن گفتند و ما را نصیحت کردند و
فرمودند: «من تکلیفم را تشخیص داده ام و هر کجا باشم انجام وظیفه خواهم کرد، هر چه پیش
آمد، برای من اهمیت ندارد، من هرگز دست از تکلیفم برنمی دارم شما هم مواظب باشید به
تکلیفتان عمل کنید و مسائل را خوب مراعات نمایید».

آری این تشخیص وظیفه صحیح بود که او را به انجام وظیفه اش مصمم می نمود. خود او در
این باره می فرمود: «اگر چنانچه تشخیص دهم وظیفه شرعی من این است که در یک دهکده دور
افتاده و متروک بروم و انجام وظیفه کنم آن را انجام می دهم. حضرت علی علیه السلام درباره اندیشیدن به
کارها می فرماید: «پس آنکه با چشم دل بنگرد، و با دیده درون کار کند، آغاز کارش آن است که
بیندیشد: آیا عمل او به سود اوست یا زیان او؟ اگر به سود اوست ادامه دهد و اگر زیانبار است
توقف کند؛ زیرا عمل کننده بدون آگاهی، چون رونده ای است که بیراهه می رود، پس هر چه
شتاب کند از هدفش دورتر می ماند و عمل کننده از روی آگاهی، چون رونده ای بر راه راست
است، پس بیننده باید به درستی بنگرد، آیا رونده راه مستقیم است یا واپس گرا؟»

آری حضرت امام رحمه الله راه خویش را یک تکلیف الهی تشخیص داده بود و خود را موظف به
انجام آن می دید.

وقتی همسرشان به ایشان می گفتند: «آقا! یک کمی آرام بنشینید و آرام تر صحبت کنید.» امام
در جواب ایشان فرموده بودند: «واللّه تکلیف است، می دانم به شما سخت می گذرد، اما این
تکلیفی الهی است که باید انجام بدهم». امام رحمه الله در اجرای همین عمل به تشخیص وظیفه بود که
هیچ گاه ساکت نمی نشستند.

ساکت ننشستن در اجرای تکلیف

فرزند برومند حضرت امام رحمه الله حجه الاسلام والمسلمین حاج سید احمد خمینی درباره ساکت
ننشستن ایشان در انجام تکلیف می گوید: «جریان منزلمان، شبی که قرار بود فردایش حرکت کنیم
دیدنی بود. مادرم و خواهرم و حسین، برادرزادهام و همسر و همسر برادرم، همگی حالت
غیرعادی داشتند. تمام حواس من متوجه امام رحمه الله بود.ایشان چون شب های قبل سر ساعت
خوابیدند؛ چون همیشه یک ساعت و نیم به صبح برای نماز شب برمی خاستند. درست یادم است
اهل بیت را جمع کردند و گفتند: «هیچ ناراحت نباشید که هیچ نمی شود، آخر نمی شود بودو
سا