پاورپوینت کامل مقدمه ; اهمیت دست یابی به اتحاد و انسجام در جامعه ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مقدمه ; اهمیت دست یابی به اتحاد و انسجام در جامعه ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مقدمه ; اهمیت دست یابی به اتحاد و انسجام در جامعه ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مقدمه ; اهمیت دست یابی به اتحاد و انسجام در جامعه ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

>

۴

اهمیت یکپارچگی و ترک تفرقه: «وَاعتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جَمیعاً و
لَاتَفَرَّقُوا». [آل عمران: ۱۰۳] ترجمه: همگان دست در رسن[۳] خدا زنید و متفرّق
مشوید.[۴]

° «و اندر آویزید به دین خدای همه، و مپراکنید، و یاد کنید نعمت خدای بر شما که
بودید دشمنان یکدیگر، پیوسته کرد میان دل های شما برخاسته به نعمت او برادران؛ و
بودید بر کناره کنده از آتش، برهانید شما را از آن، همچنین پیدا کند خدای شما را
آیت های او تا مگر شما راه یابید».[۵]

° [تفسیر آیه]: «پس از دعوت به اسلام، دعوت به اتحاد و یگانگی می کند. یگانگی
در راه خدا، جوهر عقیده اسلام است و چنگ­زدن به ریسمان خدا، وسیله این یگانگی
است… تعبیر با کلمه اعتصام و چنگ زدن می شود، تا خوب صورت پناه بردن از خطر
پراکندگی به پناهگاه یگانگی مجسم شود. زندگی دنیا آکنده از شهوت­ها و دشمنی­هاست و
اعتصام به ریسمان خدا، وسیله پاک ماندن و نجات یافتن است… این ریسمان همان شریعت
الهی و تقوی و روکردن به خدا و دوست داشتن مردم در راه خدا است…»[۶]

° [تفسیر آیه ]:«دوگانگی و اختلاف بر دو قسم است: قسم اول آنکه طبیعت بشر نمی
تواند از آن مبرا باشد و نهی نمودن از آن از قبیل تکلیف مالایطاق است و آن اختلاف
طبایع و سلایق انسان­هاست.[صاحب المنار در رابطه با این نوع اختلاف آیه زیر را
می­آورد: «وَلَوْ شاءَ ربُکَ لجَعَلَ الناسَ اُمهً واحدهً.»[۷] اختلاف سطح افراد در
قدرت اندیشه و فهم, امری لا بد منه است و در آن چاره­ای نیست. نوع دوم اختلاف، همان
است که ادیان برای محو آن فرستاده شده­اند و آن حاکم کردن هواها در دین و احکام آن
و از مضرترین چیزها برای بشر است، زیرا چراغ های هدایت را خاموش می­کند».[۸]

[تفسیر آیه] محمدبن کعب القرظی روایت کند عن ابی جعدیه که رسول ـ علیه السلام ـ
گفت: «خدای تعالی از شما سه چیز می پسندد و سه چیز را کاره[۹] است. آنچه می پسندد
آن است که او را پرستی، و به او شرک نیاری و به حبل[۱۰] خدای اعتصام[۱۱] کنی و
متفرق نشوی و فرمان بری گماشتگان او را. و آنچه کاره است آن را، قیل و قال است و
کثرت سؤال و اضاعت مال»[۱۲].

سماک الحنفی گوید: به نزدیک عبدالله بن عباس شدم و گفتم: ای پسر عم رسول! قومی که
به ما می­آیند و صدقه می­خواهند، تعدی و بی رسمی می­کنند. روا باشد که ایشان را منع
کنیم؟- و مراد به صدقه زکات است- گفت: نه یا حنفی اعطهم صدقتهم، صدقه شان بده و
إِنْ اَتاکَ اَهدِلُ الشَفَتَین مُنتَفِش المِنْخَرِین یعنی زنجیاً و اگر همه زنگی
باشند لب ها در آویخته و بینی درها دریده. نیک شتری باشد آن چه مرد بر او نشیند بر
جان و مال و اهل و عیال ایمن باشد، یعنی زکات که به نایب امام دهد.آنگه گفت: یا
حنفی الجماعه الجماعه. ملازمت جماعت کن که امتان گذشته به مفارقت جماعت هلاک شد.
نبینی تا خدای تعالی چگونه گفت: «واعتصموُا بِحَبْلِ اللهِ جَمیعاً وَلا
تَفَرَّقُواْ».[۱۳]

[تفسیر آیه] قوله: «وَلا تَفَرَّقُوا» حَثّ[۱۴] مسلمانان است بر الفت و اجتماع که
نظام ایمان به آن است و استقامت کار عالم بسته در آن است. و الفت و اجتماع
مسلمانان، ادب دین است و زین[۱۵] شریعت و نَظّام اسلام و مایه خیر و رکن هدایت و
اصل طاعت و موجب ثواب و لهذا قال عزوجل: «لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِی الاَرْضِ جَمِیعاً
ما ألَّفْتَ بَینَ قُلُوبِهِمْ وَلَـکِنَّ اللّهَ أَلَّفَ بَینَهُمْ»[۱۶] و قال
تعالی: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهُ وَ الَّذِینَ مَعَهُ اَشِدّاءُ عَلَی الْکُفّارِ
رُحَماءُ بَینَهُمْ» و سُئِلَ النبی: «اَیتَزَاوَرونَ اَهلُ الجَنَّهِ؟ قالَ یزُورُ
الْاَعْلی اَلْاَسْفَلَ وَ لا یزُورُ الاَسفلُ الاعلی، اِلّا الّذینَ یتَحابّونَ فی
الدُّنیا فَاِنَّهُم یأتُونَ فیها حَیثُ شاءَ»[۱۷] و در این معنی خبر بوهریره است
روایت از مصطفی، گفت: «در بهشت مرد مشتاق دیدار برادر خود شود، آن برادر که در دنیا
او را دوست داشتی از بهر خدا، در راه خدا بی­سببی و نسبی گوید: «یا لَیتَ شَعْری ما
فَعَلَ اَخی؟» یعنی: کاش دانستمی که آن برادرم چه کرد؟ و کارش به چه رسید؟ از
نواختگان است یا راندگان؟ سوختنی است یا افروختنی؟ در بوستان دوستان است یا در
زندان رندان؟ رب العالمین، آن درد دل وی را در حق برادر خویش مرهمی برنهد. فرشتگان
را گوید: «سیرُوا بِعَبدی هذا الی اَخیهِ» این بنده مرا نزد برادر او برید. فرشتگان
به فرمان خدا آیند، و با ایشان نجیب[۱۸] بهشتی با رحل نور. گویند: «قُمْ فَارْکِبْ
وَ انطلِقْ الی اَخیکَ.» ای بنده خدا! گرت دیدار برادرت آرزوست، خیز تا رویم. بر آن
نجیب نشیند، هزار ساله راه به یک ساعت باز برد.

مصطفی(ص) گفت: «چندان که شما بر نجیب نشینید و یک فرسنگ برانید، ایشان هزار ساله
راه برانند تا به منزل آن برادر فرو آید، سلام کند. آن برادر سلام را علیک گوید و
ترحیب[۱۹] کند، دست به گردن یکدیگر درآرند و شادی خویش با یکدیگر گویند.

بس که من در جستن تو گرد سر برگشته­ام

بی­تو ای چشم و چراغم چون چراغی گشته­ام

سپس گوید: «اَلْحَمْدُللهِ الَّذی جَمَعَ بیننا فی هذه الدرجهِ، فیجعلُ الله ُ
تِلکَ الدَّرَجَه مَجلِسَها فی خِیمهٍ مجوفهٍ بالدُّرِّ و الیاقوتِ[۲۰]».[۲۱]

° «وَ لاتَکونوا کَالَّذینَ تَفَرَّقُوا مِن بَعدِ مَا جَاءَتهُمُ السَیئات و
اُولئک لَهُم عَذَابٌ عَظیمٌ.»

[آل عمران: ۱۰۵] ترجمه: مباشید همچون آنانکه متفرق شدند و اختلاف کردند بعد از آنکه
آیات واضح به ایشان آمده بود، و ایشان راست از جهت آن تفرق عذابی عظیم.[۲۲]

° «لاتختلفُوا فَاِنَّ مَنْ کانَ قَبلَکُمْ اِختلفُوا فَهَلَکوا»[۲۳] اختلاف نکنید
(و از آن دوری کنید) زیرا آنانی که پیش از شما اختلاف کرده­اند هلاک شدند.

° امام علی (ع) فرمود: «وَایاکُمْ و التَفَرُّقِ فاذا نَزَلتم فانزلوا جمیعاً و إذا
اَرْحَلْتُمْ اِرْحَلُوا جمیعاً»[۲۴] بپرهیزید از تفرقه و جدایی، هرگاه فرود آمدید
با هم فرود بیایید و هرگاه کوچ کردید، با هم کوچ کنید [و فرمود:] «وَعلیکُم
بالتَّواصُلِ و التَّبادُلِ و ایاکم التَّدابُرِ و التّقاطُعِ»[۲۵] بر شما باد به
هم پیوستن، داد و ستد و محبت با یکدیگر و بپرهیزید از روی­گردان شدن از یکدیگر و از
هم بریدن.

امام صادق(ع) فرمود: «و اُوصیکُم اِیاکمْ و التَّفَرُّق و الشَّتاتِ فَتذهَبَ
هَمَّتْکُمْ و تَقَلَّ قَیمَتَکُمْ و یهینَ قَدْرَکُم عِندَ الملوکِ فَیطْمَع فیکم
الطامع؛ُ[۲۶] به شما وصیت می کنم که از تشتّت و تفرقه و جدایی بپرهیزید، زیرا موجب
رفتن همّت و کم شدن ارزش و پایین آمدن قدر و منزلت شما نزد ملوک می شود و اهل طمع
در شما طمع می نمایند.

° «الجِماعهُ رَحمهًُ و ألفرقهُ عذابٌ، یدُالله عَلی الجماعهِ، مَن فارقِ الجماعه
ماتَ مِیتَهً جاهلیهً، مَن سَرَّهُ أنْ یسکُنَ بُحْبوُحَهِ الجنَّه فیلزِم
الجماعه.» ترجمه: جمعیت، رحمت بود و پراکنده شدن عذاب، دست رحمت خدا بر سر جماعت
بود، هر که از میان جماعت مفارقت کند مرگ او بر جاهلیت بود، هر که در بهشت مقیم
گردد ملازم جماعت باشد.[۲۷]

° پیامبر اسلام(ص) می فرماید: «مَن فارَقَ الجماعَهَ قَدْرَ شِبرٍ فقد خَلع رِبقَهَ
الاسلامَ مِنْ عُنقِهِ». ترجمه: هرکه از میان جماعت مفارقت کند، بند اسلام از گردن
بیرون کرده باشد.[۲۸]

مسلمانی آن است که همه جماعت­ها و جمعیت­های مسلمانان را حق گویی و حق دانی، و از
پسِ همه مسلمانان نماز روا داری… که رسول علیه السلام گفت: «من فارق الجماعه قدر
شبر فقد خلع ربقه الاسلام من عنقه»: گفت هر که جدا شد از جماعت مسلمانان به مقدار
بدستی،[۲۹] او چنبر اسلام از گردن خویش بیفکند، و نیز گفت: «یدُاللهِ عَلَی
الجماعه» یعنی دست خدای بر جماعت است.[۳۰]

° پیامبر اسلام(ص) می فرماید: «مَن فارَقَ الجَماعَهَ و اِستَذَلَّ الإمارهَ، لَقِی
اللهَ وَ لا وَجهٌ لَهُ عِندَهُ.» ترجمه: هر که از جماعت مفارقت کند و حاکم را حقیر
و خوار شمرد، آن­گاه که به پیش خدا شود او را آنجا آبروی نبود.[۳۱]

° یقول دعاءً للمؤمنین: «و أَلِّفْ جَمْعَهُمْ وَ دَبِّرْ أَمْرَهُمْ»، و دعاءً
للمنافقین: «فَرِّقْ بَینَهُم و ثَبِّتْهُم بالفِرقَهِ و الاِحتِشادِ. ترجمه:
[پیامبر اسلام(ص)] در دعایی برای مؤمنین می­فرماید: خدایا الفت در میانشان برقرار
ساز و امورشان را تدبیر کن و در دعایی برای منافقان می­فرماید: خدایا! ایشان را
[بر] مفارقت ثابت و به جدّ دار.[۳۲]

° [پیامبر اسلام(ص) می فرماید:] الواجبُ عَلی اَولیائِنا مُعاوَدهُ الایلافِ
وَ رَفْضُ الاِختلافِ، فَهُمْ اَحقَّ مِنْ عَملِ بذلکَ و حافظٌ علیهِ، اَلایعلمونَ
أَنَّهمْ نُصِبُوا لِهِدایهِ الخلقِ اِلَی اللهِ و اِستَنِقاذِهِم مِن المَعاطِبِ.»
ترجمه: واجب بر دوستان ما آن است که به الفت عادت کنند و ا