پاورپوینت کامل درس هایی از زندگی و سیره ی علما ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل درس هایی از زندگی و سیره ی علما ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل درس هایی از زندگی و سیره ی علما ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل درس هایی از زندگی و سیره ی علما ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۹

عفو و گذشت

خواجه نصیرالدین طوسی

در احوال خواجه نصیرالدین طوسی آورده اند، وقتی شخصی به خدمت خواجه آمد و نوشته ای از دیگری تقدیم
وی کرد که در آن نوشته به خواجه بسیار ناسزا گفته و دشنام داده شده بود و نویسنده ی نامه خواجه را «کلب بن کلب»
خوانده بود. خواجه در برابر ناسزاهای وی با زبان ملاطفت آمیزی این گونه پاسخ گفت: این که او مرا سگ خوانده است
درست نیست، زیرا که سگ از جمله ی چهارپایان است و… این خصوصیات در من نیست. قامت من راست و تنم
بی پشم و ناطق و خندانم و… و بدین گونه او را پاسخ گفت با این زبان نرم بی آن که کلمه ی درشتی بر زبان راند یا
فرستاده ی او را برنجاند.

آخوند خراسانی

در احوال آخوند خراسانی نوشته اند: آن همه ناملایمات که در این اواخر نسبت به ایشان اشتهار یافت، همه را
تحمل می نمود. بلکه تعارفات مرسوم و خوش لسانی را نسبت به آن منابع سوء از کثرت حیا می افزود و اهمیت می داد
و اگر به مشکلی گرفتار می شدند با کوشش تمام دادرسی می نمود. اگر ذکر آن ها در مجلس آن جناب می رفت، اسامی
آن ها را با تعظیم یادمی نمود و کسی جرأت نداشت در محضرش اسم آن ها را به بدی ذکر کند.

میرزای شیرازی

میرزای شیرازی در خوش برخوردی و خوش سلیقگی و شیرینی گفتار نمونه نداشت. در برخورد با هر کس آن
چنان که شایسته ی او بود، حقّش را ادا می کرد به طوری که شخص مزبور در هنگام جدا شدن از میرزا در نهایت
شادمانی و رضایت، ایشان را ترک می گفت. هیچ کس به سعه ی صدر او نبود. واردشوندگان وملاقات کنندگان او بسیار
زیاد بودند و در میان آن ها از مؤمن و منافق، خائن و امین، درستکار و تبهکار دیده می شدند و ایشان با هر کدام بنا بر
شأن و منزلتشان سخن می گفت.

ابوالحسن اصفهانی

در عصر زعامت مرحوم سیدابوالحسن اصفهانی در شبی از شب ها که ایشان در نجف، نماز مغرب و عشا را به
جماعت می خواندند بین نماز، شخصی فرزند او را که حقا شایستگی داشت که جانشین پدر شود، شهید کرد.

ایشان وقتی ازشهادت فرزند با خبر شد، به قدری بردباری و صبوری و بزرگواری از خود نشان داد که فرمود: لاحول
و لا قوه الا باللّه و بلند شد نماز عشا را خواند و قاتل فرزند را هم مورد عفو و بخشش قرار داد. از یکی از اساتید اخلاق
شنیده شده که فرمود: آیت اللّه اصفهانی هر ماه یک دستمال نامه ی فحش که برایش نوشته بودند، برداشته به سوی رود
دجله روانه می شدند و نامه های توهین آمیز و فحش را در آنجا می ریختند و آن چنان دارای عظمت نفس بودند که ابدا
لب بر نمی آوردند و عاملین را نیز می بخشیدند.

سید جزایری

سید جزایری می گوید: برخی از شاگردان مرا بسیار مورد اذیت و آزار قرار می دادند و بسی ناراحت و اندوهگین
می کردند. ولی من درباره ی آن ها دعای خیر کردم و می گفتم: خدایا! در مقابل بدی های آن ها نسبت به من به آنان
احسان کن و در برابر اذیت هایشان آن ها را در مورد لطف و رحمت خویش قرار ده و به همه ی کارهای خیر موفق گردان
به حق محمد و آل پاکش.

آقا محمود بهبهانی

آقا محمود نواده ی وحید