پاورپوینت کامل فصل سوم; گلزار حدیث (برگزیده ی متون حدیثی) ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فصل سوم; گلزار حدیث (برگزیده ی متون حدیثی) ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فصل سوم; گلزار حدیث (برگزیده ی متون حدیثی) ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل فصل سوم; گلزار حدیث (برگزیده ی متون حدیثی) ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۱

اندرزهای رسول خدا(ص) به حضرت علی(ع)

۱ ـ ای علی! فقری سخت تر از نادانی و مالی پربهره تر از خِرَد نیست.

۲ ـ ای علی! هیچ تنهایی هراسناک تر از خود بینی نیست.

۳ ـ ای علی! هیچ پشتیبانی و حمایتی نیکوتر از مشورت نیست.

۴ ـ ای علی! بهترین عبادت، اندیشیدن و تفکر است.

۵ ـ ای علی! آسیبِ سخن، دروغ و آسیبِ دانش، فراموشی و آسیب پرستش، سستی و آسیب بخشش، منّت نهادن
و آسیبِ دلیری، گردن کشی و آسیب زیبایی بالیدن به خود و آسیب تبارمندی، فخرفروشی است.

۶ ـ ای علی! هماره راستی پیشه کن و هرگز دروغی بر زبان مران و هرگز بر خیانتی دلیری مکن و همواره از خدا
بترس چنان که گویی او را می بینی.

۷ ـ ای علی! مال و جانت را برای دینت نثار کن و هماره با اخلاق خوش باش و آن را به کاردار و از خوی های بد
بپرهیز و از آن کناره کن.

۸ ـ ای علی! محبوب ترین کارها نزد خداوند سه ویژگی به آدمی می بخشد. آن کس که آن چه خدا بر او واجب کرده
انجام دهد، از پرستنده ترین مردم گردد و آن کس که از آنچه خدا حرام کرده بپرهیزد، پارساترین آفریدگان شود و آن کس
که بدان چه خدایش روزی داده بسنده کند، از توانگرترین مردمان باشد.

۹ ـ ای علی! سه چیز از نشانه های اخلاق نیک است: با کسی که از تو گسسته بپویندی و به کسی که از تو دریغ
ورزیده بخشش کنی و کسی را که بر تو ستم رانده ببخشایی.

۱۰ ـ ای علی! سه چیز نجات بخش است: این که زبانت را نگهداری و بر گناهت گریان شوی و در خانه ات گشایش
فرا آوری.

۱۱ ـ ای علی! سرآمد کردار سه ویژگی باشد: از جانب خود به مردم حق بدهی و برای خدا با برادرت برابر شوی و
در همه حال خدا را به یاد داری.

۱۲ ـ ای علی! سه چیز از آراستگی های الهی است: مردی که به خاطر خدا از برادر مؤمنش دیدار کند، گویی به
دیدار خدا رفته و بر خداست که دیدار کننده ی خود را گرامی دارد و هرچه درخواست کند، به او بدهد. مردی که نماز
گزارد و در تعقیب آن تا نماز دیگر بماند که میهمان خداست و برخداست که میهمانش را گرامی دارد و آن که به حج
رود یا عمره گزارد که وارد شده برخداست و خدا را بایسته است که وارد شده ی خویش را گرامی دارد.

۱۳ ـ ای علی! سه چیز را پاداش به هر دو جهان دنیا و آخرت باشد: حج، نیازمندی را ببرد و صدقه، بلا را بگرداند و
صله ی رحم، عمر را بیفزاید.

۱۴ ـ ای علی! سه چیز است که تا در کسی سرشته نباشد، کرداری از او راست نیاید: پرهیزی که او را از نافرمانی
خدای عزّوجل باز دارد، دانشی که او را از گزند نادانی برهاند و خِرَدی که بدان با مردم سازگاری کند.

۱۵ ـ ای علی! سه کس روز رستاخیز به زیر سایه ی عرش درآیند: مردی که آنچه برای خود می خواهد برای برادرش
نیز بخواهد و مردی که به کاری برخورد، ولی گامی پس و پیش ننهد مگر آن که بداند در آن کار خرسندی یا ناخرسندی
خدا نهفته است و مردی که بر برادر خود عیبی نگیرد مگر آن که آن را در خود اصلاح کرده باشد. زیرا هر عیب خود را
اصلاح کند، عیبی دیگر بر او فاش شود و مرد را همان بس که خود پردازد.

۱۶ ـ ای علی! سه چیز از باب های نیکی باشد: سخاوتمندی وجود، شیرینی سخن و شکیبایی برآزار.

۱۷ ـ ای علی! چهار چیز در کنار چهار چیز دیگر باشد: آن کس که به جهان آزمند شود، بر خدا خشمناک شده و آن
کس که از مصیبتی شکوه کند، از پروردگارش نالیده و آن کس که نزد توانگری رود و بدو زبونی کند، دوسوم دینش بر باد
رفته و هرکس از این امّت به دوزخ رود از آن دسته ای باشد که نشانه های خدا را به مسخره بازی گرفته اند.

۱۸ ـ ای علی! به روز رستاخیز همه ی دیدگان جز سه دیده گریان است: دیده ای که در راهِ خدا بیدار خوابی کشیده و
دیده ای که بر حرام شده های الهی بر هم نهاده شده و دیده ای که از بیم خدا بسیار گریسته است.

۱۹ ـ ای علی! خوشا چهره ای که خدایش بیند بر گناهی می گرید که کسی جز خدا از آن آگاه نیست.

۲۰ ـ ای علی! سه چیز هلاکت بار است: هوای نفس و بخل و خودخواهی.

۲۱ ـ ای علی! سه چیز نجات بخش است: دادگری در خشنودی و خشم. میانه روی در توانگری و درویشی و بیم
خدا در نهان و آشکار.

۲۲ ـ ای علی! در سه جا راستی زشت آید: سخن چینی، باز گفتن خبری از همسر مردی به او که او را ناگوار آید و
این که مردی را که ادّعای نکوکاری می کند، دروغ زن خوانی.

۲۳ ـ ای علی! چهارچیز بیهوده است: خوردن پس از سیری، چراغداری برابر ماه، کشت در شوره زار و احسان به
ناسزاوار آن.

۲۴ ـ ای علی! چهارکس را کیفر زودتردر رسد: مردی را که به وی نیکی کنی و وی به جای نیکی به تو بدی کند و
مردی که با او ستم نکرده ای و او با تو ستم کند و مردی که در کاری با او پیمان بندی و بر سرِ وفای با او باشی ولی نیّت
او خیانت به تو باشد و مردی که با او پیوند خویش نگهداری و او از تو پیوند بگسلد.

۲۵ ـ ای علی! چهار ویژگی در هر کس باشد، اسلامش کامل است: راستی، سپاسگزاری، آزرم و شرم، خوشرویی.

۲۶ ـ ای علی! کم نیاز بردن به مردم همان توانگری موجود و بسیار نیاز بردن به مردم همان خواری و همان ناداری
موجود است.

۲۷ ـ ای علی! مؤمن را سه نشانه است: روزه و نماز و زکات.

۲۸ ـ ای علی! ستمکار را سه نشانه است: به چیرگی زیردست خود را سرکوب کند و به خیرگی، خداوند را نافرمانی
کند و به ستمگران یاری نماید.

۲۹ ـ ای علی! ریاکار را سه نشانه است: چون پیش مردم باشد، در کار دین چالاکی نماید و چون تنها گردد، تن
آسایی ورزد و خوش دارد که ا و را در همه کارها بستانید.

۳۰ ـ ای علی! منافق و دوروی را سه نشانه باشد: چون سخن گوید دروغ بافد. چون چیزش سپارند، خیانت کند و
چون وعده ای دهد، بی وفایی کند.

۳۱ ـ ای علی! تن پرور را سه نشان باشد: سستی کند تا به کوتاهی و تقصیر کشد و کوتاهی کند تا تبه سازد و تباه کند
تا به گناه انجامد.

۳۲ ـ ای علی! خردمند را نشاید که جز در سه مورد بکوشد: نیکو ساختن زندگانی یا گام سپاری برای رستاخیز و یا
کامیابی از غیر حرام.

۳۳ ـ ای علی! چون در آینه بنگری سه بار تکبیر گوی و بگو: بارالها! همان سان که نیکو صورتم آفریدی، نیکو سیرتم
نیز بگردان.

۳۴ ـ ای علی! چهار خوی از تیره بختی است: چشم خشکی و سنگدلی و دراز آرزویی و دنیادوستی که همه از
بدبختی باشد.

۳۵ ـ ای علی! چون تو را پیش رویت بستانید. بگو: بارالها مرا بهتر از آن چه اینان می پندارند، بدار و آن چه را از من
نمی دانند، بر من بیامرز و مرا بدان چه می گویند: باز خواست مکن.

۳۶ ـ ای علی! از غیبت و سخن چینی بپرهیز زیرا غیبت روزه را باطل کند و سخن چینی سبب شکنجه در گور شود.

۳۷ ـ ای علی! در غمِ روزی فردا مباش که هر فردایی را روزی خود می رسد.

۳۸ ـ ای علی! در آن چه هزینه ی خود کنی، آهنگ خدا کن تا همان را نزد خداوند ذخیره ی خویش یابی.

پیام هایی از سخنان امام حسن(ع)

زهد

زهد، گره زدن تار و پود وجود، به رشته ی تقوی است و پرهیز از نقشهای پست و بی ارزش دنیا. زهد، همچون پرواز
پرنده ای می ماند، که دل به دام و دانه نمی نهد و یکسره خود را از قید و بند و حیله های خاک می رهاند و دامن سپیدش
را به دستان آبی آسمان می سپارد.

امام حسن مجتبی(ع) در این رابطه می فرمایند: زهد، دلبستگی به تقوی و دل برگرفتن از دنیاست.

نیست جز تقوی درین ره توشه ای	نان و حلوا را بِنِه در گوشه ای
دنیا مَطَلَب که عور می باید رفت	نزدیک مشو که دور می باید رفت
حمالی اسباب جهان هرزه مکن	کز کوچه ی تنگ گور می باید رفت

شکر و صبر

در برابر نعمتها و الطاف الهی شکر کردن، و در مقابل سختی ها و کمبودهای زندگی صبر داشتن، از صفات مردان
بزرگ و الهی است و نشان ایمان، که هیچ آفتی در آن نیست.

امام حسن(ع) می فرمایند: چیزی که هرگز شرّی در آن نیست، شکر بر نعمت و صبر بر ناگواری است.

در مثنوی نیز آمده است:

صبر از ایمان بیاید سر کله	حیث لاصبر فلا ایمان له
گفت پیغمبر: خداش ایمان نداد	هرکه را نبود صبوری در نهاد

کرم و بخشش

کریم کسی است که مانند طبیعت، به رفع نیازهای انسان، قیام کرده است و سفره ی رنگیش را فراروی انسان،
همواره نموده است؛ بیش تر از آنچه بخواهیم و قبل از آنکه دست نیاز به سوی شاخه های کریمش بلند نماییم.

امام حسن(ع) می فرمایند: کَرَم، بخشش پیش از خواهش و اطعام در قحطی است.

خوبی کردن

خورشید، همیشه