پاورپوینت کامل راه های قرب حق تعالی ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل راه های قرب حق تعالی ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل راه های قرب حق تعالی ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل راه های قرب حق تعالی ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۵۹

راه محبت و محنت

محبت و محنت

بدان که بلا کشیدن و محنت چشیدن، مصباح عارفین و تنبیه مریدین و هلاکِ غافلین بود و باعثِ
تهذیب اخیار (نیکان) و تأدیب اغیار و موجب تکثُّر ثواب و اجر است؛ چنان چه حق تعالی
می فرماید: «اَلّذی خَلَقَ الْمَوتَ وَ الحَیوهَ لِیَبْلُوَکُمْ اَحْسَنُ عَمَلاً»؛ خداوند خلق کرده است حیات و مرگ را تا امتحان
کند شما را به بهترین اعمالتان.

منقول است از حضرت سید عالی تبار، مقتدای انبیاء ابرار الاخیار صلی الله علیه و آله که عظمتِ جزا با کثرت بلا
تحقق یافته، هرگاه حق تعالی دوستدار قومی باشد ایشان را به بلایی مبتلا گرداند و از هر که من
راضی باشم، باری تعالی از او راضی باشد و با هر که بغض داشته باشم، واجب متعال از او مبغوض
باشد.

امتحان مؤمن

منقول است از حضرت برگزیده ی موجودات و سر کرده ی کاینات المُکرَّمات صلی الله علیه و آله که به ظالم، بلا
از وجه تأدیب متوجه گردد، و از برای مؤمن امتحان باشد و از جهتِ انبیا درجه بود و از برای اولیا
کرامت باشد و آن حضرت فرمود که هر که به بلیّه مبتلا شود، صبر را شیوه ی خود سازد و چون به او
عطیّه داده شود، شکرگذاری نماید و اگر ظلمی متوجهش شود منهج (راه) عفو را مسلوک دارد (طی
کند) و اگر ظلمی به ظهور رساند، رفعش به استغفار نماید، پس او ایمن بوده، سبیل هدایت ورزیده
باشد.

درخت بلوی

حق تعالی دین را محل راحتِ مومنان و عقوبات کافران نگردانید. کسی استخفاف دین نماید و
ضعیف العمل باشد بلایش کمتر بود و بلا متوجه به مؤمن متقی، اسرع از نزولِ باران می باشد. منقول
است از حضرت حسن مجتبی علیه السلام که فرمود: از جدِّ بزرگوار حضرت سید عالم صلی الله علیه و آله استماع نمودم که
فرمود: در بهشت درختی باشد که آن را «بلوی» نامند. میوه ی آن از برای اهل بلا باشد، در روز قیامت
از برای اهل بلا وضع دیوان ننمایند و میزان از برایِ سنجیدنِ اعمالشان نصب نکنند.

داستان ایوب علیه السلام

حضرت ایوب نبی علیه السلام پیش از محنت، چهل سال در نعمت بود و چهارصد شبان و غلام داشت.
روزی جبرییل علیه السلام نازل شد و گفت: ای ایوب! چهل سال است که در نعمتی، این مسأله منقلب
خواهد شد و توانگری به درویشی و تندرستی به بیماری مبدّل خواهد گشت. ایوب گفت: باکی نَبوَد.
ما تن به قضا دهیم.

ایوب چندگاهی منتظر بلا می بود تا که روزی، نمازِ بامداد بگذارد و پشت به محرابِ رسالت باز
داد و دیده ی دل، منتظر قضای الهی بود. ناگاه فریاد و زاری شبان برآمد. ایوب گفت: ای شبان! چه
واقعه روی داد؟ گفت: سیلی از جانب کوه درآمد و گلّه را به جانب دریا فرو برد [پس از آن ساربان و
باغبان نیز آمدند و اخبار ناگواری به او دادند] ایوب می شنید و حمد الهی بر زبان می راند. ملازمانِ
پسرانش در رسیدند؛ سنگ بر سینه زنان و فریادکنان گفتند:ای ایوب! دوازده پسرت مهمانی
می کردند، برادران را سقف خانه بر سرِ ایشان فرود آمد… ایوب پشت به محراب رسالت داده گریه
برو استیلا یافت و خود را دریافت و به سجده افتاد و گفت: باکی نبود، چون تو را دارم همه چیز دارم.

چون مال و فرزندان به در رفت، انواع بیماری و اصنافِ رنجوری روی آورد. ایوب علیه السلام تنِ خود را
اسیر بلا و دل را هدفِ تیر عنا (رنج) گردانید. جان را جام ساخت و زهرِ قهرِ بلا، نوش کرد و به قوت
نبوّت صبر می کرد.

وسوسه ی شیطان

گفته اند که ایام بلا کشیدن حضرت ایوب دراز کشید. شیطانِ کوتاه اندیشِ خام طمع، به ایوب علیه السلام
گفت: اگر می خواهی که از بلا برهی مرا یک سجده نمای که وارهی. ایوب بانگ بر او زد و بِراندَش.
چون آن ملعون از ایوب ناامید شد. به زنش رحیمه وسواس کردن گرفت. دل مبارکِ آن حضرت از
غیرت سوختن و گداختن گرفت. گفت: از بلا نترسم و ننالم؛ از طمع خام اَعدا نالم. قول دیگر آن که
ایوب از بلا به نالیدن آمد! زیراکه وحی به ایوب رسیده بود که ای ایوب! هفتاد نفر از پیغمبران این بلا
را از حضرت عزّت، التماس کردند، ما به لطف خود این بلا را به کلبه ی احزان تو فرستادیم.

چون بلا آهنگِ رفتن گرفت، ایوب از فراقش بنالید… چون مدّتِ محنت منقضی گردید. جبرییل
آمدکه پای بر زمین زن. چون پای بر زمین زد، دو چشمه ی آب پیدا شد، یکی گرم و دیگری سرد.
بعضی گفته اند: چشمه یکی بود در وقتِ آشامیدن سرد بود و در وقتِ غسل کردن گرم. ایوب پاره ای
آب بر خود ریخت و پاره ای بیاشامید. علّتِ ظاهری و باطنی اش زایل گردید. جوانی، به صورت
نیکوتر برو باز آمد. جبرییل علیه السلام حلّه درو پوشانیده تاجی بر سرش گذارده، زنش رحیمه غایب بود.
چون بازآمد، ایوب را نشناخت.

راه صبر

صبر و ایمان

بدان که صبر از ایمان آمده به منزله ی سر در جسد گردیده، که چون سر از جسد دور شود، موجب
فساد بدن گردد. نیز هرگاه صبر جدا از امور شود، مستلزم فساد همه ی امور بود. صبر جرعه ای باشد
که نوشیدن آن مرارت و تلخی باشد… و صابر نزدِ جناب اقدس متعال درجات سنیّه (والا) و مراتب
عالیه به هم رساند. چنان چه منقول است از برگزیده ی موجودات و خواجه ی کاینات صلی الله علیه و آله که: خالق
عالم جلّ جلاله فرموده که: هر بنده ای که گردن به حکم قضایم گذارد و صبر در بلایم نماید و شکر به
نعمت های من کند، من که موجدِ کایناتم. در روز قیامت او را با صدیقان محشور سازم و چون قصد
رسیدن به درجه و پایه داشته باشند، صبوری در شداید، پیرایه ی (زیورِ) خود سازد و شکیبایی در
نامرادی سرمایه ی خود کنند که صابران به هر حال بر مراد قادر آیند و صبور بر نصرتِ ایزدی منصور
شوند.

توسل

در خبر است که سه تن از بنی اسراییل با هم رفیق بودند و راهی پیش گرفته سخت و مقصدی دور
فراپیش آمده می پیمودند. ناگاه ابری پدیدآمد و صاعقه بنیاد شد و باران درگرفت. به غاری پناه بردند
و التجا به کهفی (غاری) نمودند. ندایی شنیدند که از قضا به سبکِ باری تعالی نتوان گریخت … هنوز
در غار از حرکت ساکن نگشته بودند و از مشقت باران آرامش نجُستِه که در آن کوه زلزله ظاهر گردید
و سنگ ها شکستن و گسیختن گرفت. ناگاه سنگی بزرگ از کوه در افتاد و راه غاررا مسدود گردانید.
جایِ ایشان زند