پاورپوینت کامل توکل نادرست و ترک کار و دانش ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل توکل نادرست و ترک کار و دانش ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل توکل نادرست و ترک کار و دانش ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل توکل نادرست و ترک کار و دانش ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

>

۶۰

توکل بر خدا یعنی تکیه کردن و اعتماد بر دانش، قدرت و حکمت بی پایانی که جز خیر و
صلاح بندگانش چیز دیگری را اراده نمی کند. و این اعتماد بر خدا هیچ منافاتی با کار
و کوشش ندارد، چرا که همان خدایی که در قرآن کریم می فرماید: «بر خدا توکل کنید.»
(نساء: ۸۱) همان پروردگار در جای دیگر در همان کتاب می فرماید: «وَأَن لَّیْسَ
لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَی؛ و اینکه برای انسان جز حاصل تلاش او نیست.» (نجم:
۳۹) با توکل بر خدا به دنبال تلاش و کوشش رفتن، به کار آدمی، سمت و سو و صبغه معنوی
می بخشد، و ناامیدی را به هنگام روبه رو شدن با موانع از میان می برد. اگر توکل با
کار و کوشش گرد آید، هم آخرت انسان شکوفا می شود و هم دنیای او. توکل واقعی، ….
محرک کار و تلاش انسان، و زمینه ساز کارهای نو و دستاوردهای تازه می باشد.

ابن جوزی در کتاب «تلبیس ابلیس» در این باره می نویسد:

«اگر آنان که به بهانه توکل، کار و کوشش را رها کردند، می دانستند توکل چیست، میان
توکل و اسباب، تضادی نمی دیدند. هر کس در کسب، طعنه زند در سنت طعنه زده است و هر
کس بر توکل، طعنه راند بر ایمان طعنه رانده است. همان که امر بر توکل کرده، امر به
احتیاط و مسلح شدن هم فرموده است: «خُذُواْ حِذْرَکُمْ؛ اساعه خود را برگیرید.»
(نساء: ۷۱) و جای دیگر فرمود: «وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّهٍ؛
و هر چه در توان دارید از نیرو بسیج کنید.» (انفال: ۶۰) خود پیغمبر صل الله علیه و آله و سلم یک وقت دو زره
با هم پوشیده بود، و یک بار بیمار شد با دو طبیب مشورت کرد، و هنگام مهاجرت به
مدینه، از دست مشرکان، در غار پنهان شد، و برای کشیک شب می پرسید: «چه کس از من
نگهبانی می کند؟» و در روایت جابر فرمود: «شب ها در خانه هایتان را ببندید».

در روایت است که مردی نزد پیغمبر صل الله علیه و آله و سلم آمد و شترش را بر در مسجد رها کرد، حضرت پرسید:
شتر را چه کردی؟ گفت: با توکل بر خدا رهایش نمودم، [خدا نگهبان اوست] حضرت فرمود:
با توکل زانوی اشتر ببند.

بعضی پنداشته اند توکل یعنی به عواقب نیندیشیدن و احتیاط نورزیدن، حال آنکه این،
ناتوانی و کوتاهی است و سزاوار هرگونه توبیخ و سرزنش. خداوند امر به توکل کرده اما
بعد از به جای آوردن نهایت کوشش در هر کار، چنانکه در قرآن هم خطاب به پیغمبر صل الله علیه و آله و سلم
می فرماید: «وَشَاوِرْهُمْ فِی الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَی
اللّهِ؛ و در کار [ها] با آنان مشورت کن و چون تصمیم گرفتی بر خدا توکل کن.» (آل
عمران: ۱۵۹) آیا مشاوره که خدا به آن امر فرموده، جز استفاده از فکر و نظر دیگران
برای احتراظ از خطر و برای نگه داشت خویش از دشمن است؟

توکل آن است که آنچه در قدرت داری انجام دهی آن گاه منتظر کمک خدا شوی، که تعطیل
نعمت الهی یعنی قوایی که در آدم به ودیعت نهاده شده و جایز نیست. توکل کننده باید
اعضای بدهش در حرکت برای کسب باشد و دلش ساکن؛ کار را به حق تفویض کند؛ و از آنجا
که برای هر کاری اسبابی نهاده مثلاً غذا خوردن را سبب سیری قرار داده، اگر سبب را
خوار داریم گویی عطای او را خوار داشته ایم. مثل کسی که با سرچشمه آب به اندازه یک
بیل زدن فاصله دارد که آب روان شود، بیل از دست بنهد و به نماز استقا بایستد؛ این
عقلاً و شرعاً درست نیست.

عیسی علیه السلام بالای کوه نماز می خواند ابلیس آمد و گفت: مگر تو بر آن نیستی که همه چیز به
قضا و قدر است؟ عیسی علیه السلام گفت: آری؛ شیطان گفت: خود را از این کوه پایین بینداز و از
خدا بخواه که قدر را برگرداند، عیسی علیه السلام گفت: ای ملعون! بر خداست که بندگان را
بیازماید، بندگان را نرسد که خدای را بیازماید. هر کس بپندارد که با کار و کوشش، از
توکل خارج می شود، پیامبران را غیر متوکل می انگارد، مگر نه آدم کشاورز بود و نوح و
ذکریا نجار بودند و ادریس خیاط بود و ابراهیم و لوط کشت کار بودند و صالح، تاجر بود
و سلیمان زنبیل می بافت و داوود زره می ساخت و موسی و شعیب و محمد (علیهم ال