پاورپوینت کامل ابوریحان بیرونی در آیینه متون کهن پارسی ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابوریحان بیرونی در آیینه متون کهن پارسی ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابوریحان بیرونی در آیینه متون کهن پارسی ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابوریحان بیرونی در آیینه متون کهن پارسی ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۸۲

حکایاتی از زندگی و منش رفتاری نوآور بزرگ مسلمان، ابوریحان بیرونی

«چون قانون مسعودی را تصنیف کرد،[۱] و سلطان آن وقت یک فیل بار نقره جایزه داد، او
نگرفت، باز به خزانه فرستاد، و در آن باب استغنا ورزیده[۲] و همگی اوقات در تصحیل
علوم و کمالات بر روی افتاده بود، و از برای تصنیف کتب و گشودن درهای آن ایستاده، و
شواکل[۳] مسایل را در حیطه[۴] قید[۵] درمی­آورد، و هرگز نبود که دستش بی­قلم، و
چشمش بی­نظر، و دلش بی­فکر بوده باشد، مگر در روز نوروز و مِهرجان[۶] در سالی از
برای مهیا ساختن محتاج الیه[۷] معاش از طعام و لباس».[۸]

«آورده­اند که یمین الدّوله سلطان محمود بن ناصر الدین به شهر غزنین بر بالای
کوشکی[۹] در چهاردری[۱۰] نشسته بود به باغ هزار درخت،[۱۱] روی به ابوریحان کرد و
گفت: «من ازین چهار در از کدام بیرون خواهم رفت؟ حکم کن و اختیار[۱۲] آن بر پاره
کاغذ نویس و در زیر نهالی[۱۳] من نه!» و این هر چهار در، راه گذر داشت. ابوریحان
اسطرلاب خواست و ارتفاع بگرفت[۱۴] و طالع درست کرد[۱۵] و ساعتی اندیشه نمود، و بر
پاره­ای کاغذ بنوشت، و در زیر نهالی نهاد، محمود گفت: «حکم کردی؟» گفت: «کردم.»
محمود بفرمود تا کَننده[۱۶] و تیشه و بیل آوردند، بر دیواری که به جانب مشرق است
دری پنجمین بکندند و از آن در بیرون رفت، و گفت آن کاغذ پاره بیاوردند، بوریحان بر
وی نوشته بود که «ازین چهار در هیچ بیرون نشود، بر دیوار مشرق درکَنند و از آن در
بیرون شود.» محمود چون بخواند طیره گشت[۱۷] و گفت او را به میان سرای فرو اندازند،
چنان کردند، مگر با بام میانگین[۱۸] دامی بسته بود؛ بوریحان بر آن دام آمد، و دام
بدرید و آهسته به زمین فرود آمد چنان­که برِ[۱۹] وی افگار[۲۰] نشد. محمود گفت: «او
را برآرید!» برآوردند، گفت: «یا بوریحان! ازین حال باری[۲۱] ندانسته بودی.» گفت:
«ای خداوند! دانسته بودم.» گفت: «دلیل کو؟» غلام را آواز داد و تقویم از غلام بستد
و تحویل[۲۲] خویش از میان تقویم بیرون کرد، در احکام آن روز نوشته بود که «مرا از
جای بلند بیندازند، ولیکن به سلامت به زمین آیم و تندرست برخیزم.» این سخن نیز
موافق رأی محمود نیامد، طیره­تر گشت گفت: «او را به قلعه برید و باز دارید[۲۳]»! او
را به قلعه غزنین بازداشتند و شش ماه در آن حبس بماند.

آورده­اند که در این شش ماه کس حدیث بوریحان پیش محمود نیارست کرد، و از غلامان او
یک غلام نامزد[۲۴] بود که او را خدمت همی کرد و به حاجت او بیرون همی شد و
درمی­آمد. روزی این غلام به سر مرغزار غزنین می­گذشت، فالگویی او را بخواند و گفت:
«در طالع تو چند سخنِ گفتنی[۲۵] همی بینم، هدیه­ای ده تا تو را بگویم.» غلامی درمی
دو، بدو داد. فالگوی گفت: «عزیزی از تو در رنجی است، از امروز تا سه روز دیگر از آن
رنج خلاص یابد و خلعت و تشریف[۲۶] پوشد، و باز، عزیز و مُکرّم گردد. غلامک همی رفت
تا به قلعه، و بر سبیل بشارت آن حادثه با خواجه بگفت. بوریحان را خنده آمد و گفت:
«ای ابله! ندانی که به چنان جای­ها نباید اِستاد، دو درم به باد دادی.» گویند خواجه
بزرگ احمدِ حسن میمندی[۲۷] درین شش ماه فرصت همی طلبید تا حدیث بوریحان بگوید. آخر
در شکارگاه، سلطان را خوش­طبع یافت، سخن را گردان گردان همی آورد تا به علم نجوم،
آنگاه گفت: «بیچاره بوریحان که چنان دو حکم بدان نیکویی بکرد، و بَدَل[۲۸] خلعت و
تشریف، بند و زندان یافت.» محمود گفت: «خواجه بداند که من این دانسته­ام، و
می­گویند که این مرد را در عالم نظیر نیست مگر بوعلی سینا، لکن هر دو حکمش برخلاف
رأی من بود و پادشاهان چون کودکِ خُرد باشند، سخن بر وفق رأی ایشان باید گفت تا از
ایشان بهره­مند باش