پاورپوینت کامل زکریای رازی (۲۴۰ ـ ۳۱۰ هـ.ق)(به مناسبت ۵ شهریور، روز بزرگداشت محمد بن زکریای رازی) ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زکریای رازی (۲۴۰ ـ ۳۱۰ هـ.ق)(به مناسبت ۵ شهریور، روز بزرگداشت محمد بن زکریای رازی) ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زکریای رازی (۲۴۰ ـ ۳۱۰ هـ.ق)(به مناسبت ۵ شهریور، روز بزرگداشت محمد بن زکریای رازی) ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زکریای رازی (۲۴۰ ـ ۳۱۰ هـ.ق)(به مناسبت ۵ شهریور، روز بزرگداشت محمد بن زکریای رازی) ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۱۴

اشاره

ابوبکر محمد بن زکریای رازی، در سال ۸۴۶ میلادی مطابق با ۲۴۰ هـ .ق در ری زاده شد و
در ۹۳۵ میلادی مصادف با ۳۱۰ هـ .ق از دنیا رفت، اما به گفته ابوریحان بیرونی، تولد
وی در نیمه شعبان ۲۵۱ هـ . ق مطابق با ۲۷ اوت ۸۶۵ میلادی و وفاتش ۵ شعبان ۳۱۳ هـ .ق
مطابق با ۱۵ اکتبر ۹۲۵ میلادی است. نامش محمد، نام پدرش زکریا بن یحیی و کنیه اش
ابوبکر است.

رازی به خاطر آثارش در علم شیمی، پدر شیمی خوانده شده است، ولی تلاش های علمی او
تنها در زمینه طب و شیمی نبوده است، بلکه در زمینه طبیعت، ماوراء طبیعت، ریاضی،
هندسه و… نیز مهارت داشته. او سال ها در بغداد تحصیل کرد و ریاست بزرگ ترین
بیمارستان شهر را بر عهده داشت.

ناگفته نماند که شخصیت علمی حکیم محمد بن زکریای رازی به دلیل چهره درخشان وی در
پزشکی و نیز شهرت فلسفی اش، از دیرباز تا به امروز مورد توجه بوده است.

نخستین اثر رازی شناسی را خود حکیم رازی پدید آورده است. او با اثرپذیری از
«سیره» های رایج سقراط حکیم، پیشوای فلسفی اش، کتاب سیرت فلسفی را در شرح حیات علمی
و عملی خویش در جایگاه یک فیلسوف نوشت. همچنین به پیروی از جالینوس که الگوی او در
دانش پزشکی بود، رساله فهرست آثار خویش را نگاشت.

آن گاه، ابن ندیم و سپس ابوریحان بیرونی با نگارش دیباچه ای در شرح مقام ها و
تلاش های علمی رازی، در حقیقت پایه گذار «رازی شناسی» در جهان دانش و حکمت شدند.
شاگرد وی، ابن ابی اُصَیبعه نیز در کتاب خود به نام طبقات الاطبّاء که تاریخچه ای
از پزشکان است، بیشتر به شرح احوال و آثار رازی پرداخت.

البته پیشینه رازی شناسی در اروپا به دوران قرون وسطا می رسد که پزشک یهودی
دانشمندی به نام فرج بن سلیم سیسیلی در سال ۱۲۷۹ میلادی کتاب وی را به نام الحاوی
فی الطب با عنوان Continents به لاتین ترجمه کرد.

کتاب های رازی قرن ها در دانشکده های پزشکی معروف اروپا تدریس می شد، چنان که در
سال ۱۳۹۵ میلادی کتاب الحاوی یکی از نُه کتاب دانشکده پزشکی پاریس بود. همچنین
مقاله نهم کتاب المنصوری وی تا پایان قرن پانزدهم، جزئی از برنامه دروس دانشگاه
توبینگن آلمان به شمار می آمد. به پاس زحمت های فراوان رازی در امر داروسازی به
ویژه کشف الکل، روز پنجم شهریور ماه، روز بزرگداشت زکریای رازی و روز داروسازی
نام گذاری شده است.

فیلسوفی با هوش سرشار

شهرزوری درباره نبوغ و جامعیت او در علوم چنین آورده است: «فلسفه و علوم قدیمه را
نیکو می شناخت، او بفهم و زیرک بود».[۳۶]

به فکر دیگران باش

بزرگان حکمت به پیروی از فرمان های بلند اخلاقی اسلام، در عین جایگاه والای خود در
نبوغ و دانش، هرگز از توجه به حال فرودستان غافل نمی ماندند.

«و اکثر اوقات او در اجتهاد و فکر و اطلاع بر حال افاضل که پایین رتبه از او بودند،
می گذشت».[۳۷]

شاگردی بلخی

شهرزوری در شیوه دانش اندوزی رازی چنین آورده است:

«و می گفت: که علوم فلسفه را پیش بلخی خواندم در وقتی که سایر بودم در ولایات و
بلدات».[۳۸]

شاگردی ابن طبری

این فرزند ری، در محضر ابن طبری هم شاگردی کرده است:

«و او را تصانیف بسیار است. مولد و منشأ او ری است و طب را پیش ابن طبری خوانده
است».[۳۹]

تدریس باشکوه

جلسه درس حکیم ری، شکوه خاصی داشت:

«و او پیر بود… و در مجلس به تعظیم می نشست. در پیش او شاگردان و در عقب شاگردان،
شاگردان».[۴۰]

همواره در سفر

دانش اندوزی رازی تنها از راه مطالعه و شاگردی نبود، بلکه او بخشی از دانش خود را
در سفرها به دست آورد.

«محمد بن زکریا به شهر و بلادها می رفت و سیر می نمود… و از سیر و سیاحت خود را
دور نمی داشت».[۴۱]

یاریگر فقیران

صاحب نزهه الارواح درباره خوی بخشش او چنین حکایت کرده است:

«و او کریم بود. احسان و نیکویی می کرد نسبت به فقرا و نسبت به فقرا، عطاها و
بخشش ها قرار داده بود».[۴۲]

ابن ندیم نیز در کتاب الفهرست خود چنین می نویسد:

«تفقد و مهربانی به همه کس، به ویژه فقرا و بیماران داشته، از حالشان جویا [می شد]
و به عیادتشان می رفت و مقرری های کلانی برای آنها گذاشته بود».[۴۳]

چگونه پزشک شد؟

ابتلا به دردی، ردای پزشکی را بر قامت رازی پوشاند:

«در اوایل حال، رنگرز بود. بعد از آن به علم اکسیر[۴۴] مشغول شد. تا آنکه چشم هایش
رمد[۴۵] پیدا کرد. به جهت بخارات[۴۶] عقاقیر.[۴۷]

پیش طبیبی رفت تا چشم خود را معالجه نماید. طبیب گفت: تا پانصد دینار طلا ندهی، من
علاج نخواهم کرد. بی علاج شده، مبلغ مذکور را به او داد.

طبیب گفت: کیمیا این است، نه آنچه تو به آن مشغول شدی و چشم خود را تلف کردی. پس
عمل اکسیر را ترک کرده، مشغول به علم طب شد و در آن فن به جایی رسید که تصانیف[۴۸]
او، تصانیف پیشینیان را منسوخ[۴۹] ساخت».[۵۰]

بنابر گفته ابوریحان بیرونی، مداوای چشم، رازی را به عرصه پزشکی کشاند. بیهقی نیز
این مطلب را چنین گزارش می دهد:

«او را رَمَدی عظیم طاری[۵۱] گشت و پیش کحالی[۵۲] بایست رفت. کحال گفت: که معالجت
تو موقوف است بر پانصد دینار که بدهی و او آن مبل