پاورپوینت کامل فواید و فضایل علم آموزی در کلام دانشمندان و عالمان مسلمان(به مناسبت ۱۱ شهریور، روز جهانی مبارزه با بی سوادی) ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فواید و فضایل علم آموزی در کلام دانشمندان و عالمان مسلمان(به مناسبت ۱۱ شهریور، روز جهانی مبارزه با بی سوادی) ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فواید و فضایل علم آموزی در کلام دانشمندان و عالمان مسلمان(به مناسبت ۱۱ شهریور، روز جهانی مبارزه با بی سوادی) ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فواید و فضایل علم آموزی در کلام دانشمندان و عالمان مسلمان(به مناسبت ۱۱ شهریور، روز جهانی مبارزه با بی سوادی) ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

>

۴۹

اشاره

سخنان اهل بیت علیهم السلام درباره فضیلت های دانش، سندی است بر گران بهایی و
ارزشمندی آن. بنا بر آموزه های دینی، رستگاری دنیا و آخرت در گرو دانش اندوزی است و
بدون چراغ دانش نمی توان فراراه خویش را روشن دید. پس انسان بی بهره از دانش، در
تاریکی گام برمی دارد و هر لحظه خطر لغزش و فرو افتادن، وی را تهدید می کند. از این
رهگذر، عارفان، شاعران و دانشمندان بزرگ اسلامی نیز با بهره گیری از کلام وحی، بخش
درخور توجهی از سخنان خویش را به بیان فضایل علم و تشویق دیگران به دانش اندوزی
اختصاص داده اند. آنچه در این گفتار آمده، نمونه ای از آن سخنان است.

فضایل کسب علم

جامی در مثنوی هفت اورنگ می نویسد:

ز هِـرمس[۱] که هَر مس، زرِ نـاب کــرد

جهان پر گهرهای نایاب کرد

به ما درس حکمت چنین آمده ست

سزاوار صد آفرین آمده ست

که ای مَهْبَط فضل جان آفرین

نمودار صنع جهان آفرین

به دانشوری شکر نعمت گزار

گَهِ شکر بر نعمتِ کردگار[۲]

و در جای دیگر چنین سروده است:

اِنَّما النّاسُ کُلُّهُمْ مَوْتی[۳]

نیست جز اهل علم مستثنی

لیک علمی که باشَدَت قائد[۴]

که بدان، سوی حق شوی عائد

پرده از دیده تو بردارد

جز حقیقت به دیده نگذارد

بُرَدت زین حیات حسّ امید

زنده ای سازدت به حق جاوید

نایدت پیش چشم ذوق و شهود

غیرحقّ قدیم و حیّ ودود[۵]

* * *

جمله نغز: «گفته اند: هر که را علم و ادب از جا بردارد، حَسَب و نَسَب از پا
ننشاند».[۶]

* * *

جمله نغز: «و گفته اند: شرف حَسب و نسب محتاج است به شرف علم و ادب، و شرف علم و
ادب بی نیاز است از شرف حَسب و نسب».[۷]

* * *

نکته: «جنید گفته است: از دلایل فضل علم بر مال آن بوَد که حق سبحانه و تعالی
سلیمان را مسئله فهمانید و علم آموخت، و برای آن بر او منت نهاد که فرمود:
«فَفَهَّمْناها سُلَیمانَ؛ پس آن را به سلیمان فهمانیدیم.» (انبیاء: ۷۹). و او را
چنان پادشایی داد و منّت ننهاد، فرمود: «هذا عَطاؤُنا فَامْنُنْ اَوْ اَمْسِکْ
بِغَیرِ حِسابٍ؛ این است بخشش ما، پس بدون شمار عطا کن یا نگاه دار». (ص: ۳۹)[۸]

نکته: «در این آیت قرآن که فرموده است: «شَهِدَ اللّهُ أَنّهُ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ
وَ الْمَلائِکَهُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ؛ خدا گواهی می دهد که جز او معبودی نیست و
فرشتگان و دانشوران [نیز گواهی می دهند که جز او معبودی نیست]. (آل عمران: ۱۸) نظری
شافی و فکری صافی باید داشت که چگونه به ذات مقدّس خود ابتدا فرموده است و به
ملائکه مثنّی کرده،[۹] و به اهل علم مثلث گردانیده.[۱۰] و این شرف و جلالت و فضل و
نبالت،[۱۱] اهل علم را بسنده است».[۱۲]

نکته: «قوله تعالی: یرْفَعِ اللّهُ الّذینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ الّذینَ أُوتُوا
الْعِلْمَ دَرَجاتٍ؛ خداوند [رتبه] کسانی از شما را که گرویده و کسانی را که
دانشمندند [بر حسب] درجات، بلند گرداند. (مجادله: ۱۱) ابن عباس می گوید در تفسیر
این آیت که: علما را فوق مؤمنان هفتصد درجه است که از درجه ای تا به درجه ای پانصد
ساله راه است».[۱۳]

* * *

نکته: «و قوله تعالی: قالَ الّذی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ أَنَا آتیکَ بِهِ
قَبْلَ أَنْ یرْتَدّ إِلَیکَ طَرْفُکَ؛ کسی که نزد او دانشی از کتاب [الهی] بود،
گفت: من آن [تخت پادشاهی را از آن سرزمین دور] پیش از آنکه چشم خود را بر هم زنی،
برایت می آورم. (نمل: ۴۰) در این آیت تنبیهی است که این قدرت وی را به قوّت علم
بود».[۱۴]

* * *

جمله نغز: «سقراط گفت: هر که صبر نکند بر تعلّم علم و تَعَب آن، صبر می کند بر
شقاوت جهل و عیب آن».[۱۵]

نکته: «ابن عباس گفت: سلیمان داود را ـ علیهما السلام ـ میان علم و مال و مُلک
مخّیر کردند، او علم را اختیار کرد و مال و ملک هم بیافت».[۱۶]

* * *

جمله نغز: «حکیمی گفت: کاشکی بدانمی که آن که از علم محروم شد چه چیز یافت و آن که
علم یافت از چه چیز محروم می ماند».[۱۷]

* * *

حکایت: «فتح موصلی گفت: نه بیمار را چون طعام و شراب و دارو ندهند بمیرد؟ گفتند:
بلی. گفت: همچنین دل را چون سه روز علم و حکمت ندهند بمیرد».[۱۸]

* * *

توصیه: «ابن مسعود گفت: در تحصیل علم بکوشید [پیش] از آنکه آن بردارند، و برداشتن
آن، مردن حَمَله آن است. و بدان خدای که نفس من در قبضه قدرت اوست که شهدای راه
خدای آرزو برند که حق تعالی ایشان را [چون] علما برانگیزد، به سبب کرامتی که ایشان
را بینند».[۱۹]

* * *

نکته: «یکی از حکیمان گوید: هر که خود را از حکمت، لگامی سازد، مردمان به وی اقتدا
کنند، و هر که به علم و حکمت شناخته شود، چشم ها در وی به وقار نگرد».[۲۰]

* * *

نکته: «و شافعی گفت: یکی از شرف علم آن که هر که را بدان نسبت کنند ـ اگر چه در
چیزی حقیر باشد ـ شاد گردد، و هر که را از آن دفع کنند اندوهگین شود».[۲۱]

* * *

حکایت: «با اسکندر گفتند: چرا تعظیم معلم، بیش از پدر خود کنی؟ گفت: پدر سبب حیات
فانی من است و معلم سبب حیات باقی من».[۲۲]

جمله نغز: «انوشیروان گفت: دل دانا همچو خانه ای است که آنجا چراغی روشن باشد، و دل
جاهل همچو خانه تاریک».[۲۳]

* * *

توصیه: «لقمان حکیم پسر را فرموده است: ای پسر با عُلما مجالست کن و در پیش ایشان
به زانو نشستن مزاحمت نمای، که حق تعالی دل ها را به نور علم و حکمت، همچنان زنده
گرداند که زمین را به باران».[۲۴]