پاورپوینت کامل سفرنامه ناصرخسرو و ادبیات جهانگردی ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سفرنامه ناصرخسرو و ادبیات جهانگردی ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سفرنامه ناصرخسرو و ادبیات جهانگردی ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سفرنامه ناصرخسرو و ادبیات جهانگردی ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۲۶

اشاره

سفرنامه نویسی در ادبیات فارسی سابقه ای دیرینه دارد. یکی از کهن ترین سفرنامه های
موجود به زبان فارسی، سفرنامه ناصرخسرو است که با نثری سلیس و روان به نگارش درآمده
است. این سفرنامه دارای اطلاعات ارزشمندی در زمینه های مختلف از جمله: جغرافیا،
آداب و رسوم و مردم شناسی و غیره است. در متن حاضر ابتدا به موضوع سفر و
سفرنامه نویسی پرداخته شده و سپس سفرنامه ناصرخسرو به اختصار معرفی شده است. در
پایان نیز متنی از آن برای نمونه آمده است.

سفر و سفرنامه نویسی

«هرگز حکم آب روان با حکم [آب] ایستاده برابر نیست.»[۱]

در روزگار گذشته، مسافرت با همه سختی هایی که به همراه داشت، مهم ترین راه کسب
معرفت و آموختن و تجربه اندوختن بوده است.

مردم آن دوران، برای سفر فایده های بسیاری برشمرده اند، چنان که سعدی در گلستان
می گوید:

«فواید سفر بسیار است از نزهت خاطر[۲] و جَرِّ منافع[۳] و دیدنِ عجایب و شنیدن
غرایب و تفرُّج بُلدان[۴]و مجاورت خلاّن[۵] و تحصیلِ جاه[۶] و ادب و مزید مال و
مکتسب[۷] و معرفت یاران و تجربت روزگاران، چنان که سالکان طریقت[۸] گفته اند:

تا به دکان و خانه در گروی[۹]

هرگز ای خام، آدمی نشوی

برو اندر جهان تفرج کن

پیش از آن روز کز جهان بروی»[۱۰]

گذشته از اینها، در آن روزگار وسایل ارتباطی به فراوانی امروز نبود و دنیا چنین به
هم پیوسته نمی نمود. ازاین رو، جهانگردی، مکتب دانش آموزی و تجربه اندوزی به شمار
می آمد و همان طور که خود سفر، از مهم ترین راه های کسب معرفت و آموختن و
تجربه اندوزی بود، نوشتن مشاهدات و تجربه های خود از این سفرها نیز راه انتقال این
دانش و تجربه ، به نسل های بعد بود. برخی از جهانگردان در ضمن سفر یا پس از پایان
آن، مشاهدات خود در طول سفر را یادداشت می کردند.

از آنجا که این سفرها با انگیزه های گوناگونی مانند داد و ستد و تجارت، سیاحت و
زیارت، تبلیغ دینی و سیاسی، لشکرکشی، سیر آفاق و انفس و سفارت صورت می گرفت؛
سفرنامه ها دارای اطلاعات ارزشمند تاریخی، اجتماعی و فرهنگی فراوانی است؛ به ویژه
در زمینه شرایط زندگی، آداب و رسوم، وضع شهرها و خانه ها، شکل لباس و خوراک و خلاصه
اوضاع و احوال مردم سرزمین های گوناگون.

«اندکی پس از برآمدن اسلام، مسلمانان سفرنامه های بسیاری، چه به صورت مستقل و چه به
صورت گنجانده در کتاب های جغرافیایی و تاریخی تألیف کرده اند».[۱۱]

به زبان فارسی نیز سفرنامه های بسیاری نوشته شده که قدیمی ترین آنها، سفرنامه حکیم
ناصرخسرو قبادیانی است. این سفرنامه پربار، از نامور مردی هوشمند و نکته بین است و
حاصل سفر طولانی وی به شهرها و کشورهای بسیار؛ سفری که مسافرش را به کلی دگرگون
ساخت.

ذهن کنجکاو و حقیقت جوی این حکیم فرزانه، او را در حالی که مرز چهل سالگی را پشت
سر گذاشته بود، در پیِ یافتن حقیقت به سفر واداشت. این سفر در پی رؤیایی بیدارگرانه
آغاز شد و هفت سال به طول انجامید.

سفرنامه از روز پنج شنبه، ششم جمادی الآخر سال ۴۳۷ هجری آغاز می شود. نویسنده در
ابتدا از زندگی گذشته خود توبه می کند. سپس به مرو می رود و از شغل خود استعفا
می کند و راهی خانه خدا می شود.

این سفر تا جمادی الآخر سال ۴۴۴ هجری که ناصرخسرو به بلخ بازمی گردد ادامه می یابد.

او در طول این مدت به هر شهر و دیاری که می رسد، دفتر خود را می گشاید و مشاهدات
روزانه خود را بر روی کاغذ می آورد.

«نکته مهمی که در سفرنامه قابل ملاحظه است، دقتِ نظر و دیدِ نویسنده است. بسیار
کسانند که چیزهای جالب توجه از برابر چشمشان می گذرد، ولی گویی آنها را نمی بینند و
در ذهنشان اثر نمی نهد، اما افراد معدودی هستند که هیچ چیز را نادیده نمی گذارند و
هر موضوعی را در حد خود (اگرچه به سرعت و در زمانی کوتاه باشد) می بینند و می سنجند
و آن را چنان که هست به دیگران می نمایانند. ناصرخسرو یکی از این گونه اشخاص عجیب و
کم نظیر است».[۱۲]

دامنه یادداشت های او بسیار گسترده است و موضوع های گوناگون و ارزنده ای را شامل
می شود؛ از جمله مسافت ها، موقعیت جغرافیاییِ شهرها و ده ها، جمعیت آنها، صنایع
محلی و صنعت غالبِ شهرها، نام و شرح حال فرمانروایان و حاکمان محلی، سرشناسان و به
ویژه اهل علم هر دیار، شیوه کشاورزی، استحکامات شهر، انواع بناهای عمومی و دکان ها
و طرز ساختمان ها و… این اطلاعات در نهایت دقت، و به دور از حشو و مطالب اضافه،
بر محور مسائلی فراگیر فراهم آمده است.

توجه ناصرخسرو به شکل ساختمان ها و معماری شهرها به اندازه ای است که با مطالعه
سفرنامه او می توان تصاویر آن بناها را در ذهن مجسم ساخت یا بر روی کاغذ آورد.

او پس از معرفی هر شهر، از جمعیت آن شهر، شیوه شهرسازی، برج و بارو، ساختمان ها،
بازارها، محل استقرار پیشه وران، بناها و مکان های عمومی همچون مسجد، مدرسه، گرمابه
و… یاد کرده است.

توجه حکیم قبادیانی به نوع و کیفیت محصولات و ساخته های هر شهر و معرفی آنها، بر
ارزش اقتصادی سفرنامه افزوده است.

روی هم رفته مطالبی که ناصرخسرو در سفرنامه خود نوشته است، اوضاع اجتماعی عصر مؤلف
را تا اندازه زیادی روشن می سازد.

یکی از نکات قابل توجهی که