پاورپوینت کامل چنین گفت زرتشت ۱۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چنین گفت زرتشت ۱۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چنین گفت زرتشت ۱۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چنین گفت زرتشت ۱۶ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۱۱

انسان ناکامل

* اکنون خدای را دوست می دارم نه آدمیان را؛ آدمی نزدِ من چیزی است بس ناکامل.

* به راستی، انسان رودی است آلوده؛ دریا باید بود تا رودی آلوده را پذیرا شد و ناپاکی نپذیرفت.

هان! به شما اَبَر انسان را می آموزانم؛ اوست این دریا. در اوست که خواری بزرگتان فرو تواند نشست.۱

اَبَرانسان

زرتشت در مردم نگریست و حیران بود، سپس چنین گفت: انسان، بندی است بسته میانِ حیوان و اَبَر انسان؛ بندی بر فرازِ گودالی. فرا رفتنی پرخطر، در راه بودنی پرخطر، لرزیدن و دِرنگی پرخطر…

دوست می دارم آن را که برای شناخت، زندگی می کند و شناخت را از آن رو خواهان است که می خواهد اَبَر انسان، روزی زندگی کند. دوست می دارم آن را که کار می کند و می سازد تا آن که خانه ای بهر اَبَر انسان بنا کند و زمین و جانور و گیاه را بهرِ او آماده می کند. دوست دارم آن را که به فضیلتِ خویش عشق می ورزد. دوست دارم آن را که فضیلتِ خویش را خواهش و سرنوشتِ خویش می سازد. دوست می دارم آن را که روانش چنان سرشار است که خویش را از یاد می برد و همه چیز در درونِ اوست. دوست می دارم آن را که آزاده جان است و آزاده دل.

هان! منم یک بشارت دِه آذرخش و چکه ای سنگین از ابر و اما این آذرخش را نام، اَبَرانسان است.۲

اهداف انسانی

اکنون وقتِ آن است که انسان، هدفِ خویش را فرا روی نهد؛ اکنون وقتِ آن است که انسان، تخمِ برترین اُمیدش را بکارد. زمین، هنوز برای آن، چندان که باید غنی نیست، اما این خاک روزی تُنک مایه و سترون خواهد گشت و دیگر درختی بلند از آن نتواند رُست.

دردا! زمانی فرا رسد که انسان، دیگر خدنگِ (تیر) اشتیاقِ خود را فراتر از انسان نیفکند و زِهِ کمانش خروشیدن را از یاد ببرد.۳

مرگ کمال بخش

بسیاری چه دیر می میرند و اندکی چه زود!

اما «به هنگام بمیر» آموزه ای است هنوز با طنینی ناآشنا. به هنگام بمیر؛ زرتشت چنین می آموزاند. به راستی آن که به هنگام زندگی نمی کند، چگونه به هنگام تواند مُرد؟ مرگِ کمال بخش را به شما نشان می دهم که بازماندگان را نویدی است؛ آن که کمال یافته است، فاتحانه به مرگِ خویش می میرد در میانِ حلقه ای از امیدواران و نوید بخشان چنین مردن آموخت باید.

چنین مرگی بهترین مرگ است.

مرگ با عظمتِ دیگر، مرگ در کارزار است و فدا کردنِ جانی بزرگ. مرگِ خود را به شما سفارش می کنم، مرگِ خود خواسته را که از آن رو به من روی می کند که من آن را خواسته ام.۴

هنر دشوار

* بسا کسی