پاورپوینت کامل تفسیر آیه الکرسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفسیر آیه الکرسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفسیر آیه الکرسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفسیر آیه الکرسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

>

۱۳

آیتی از نور

«اللّه لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَی القَیومُ؛ خدایی نیست، مگر او که زنده و پاینده است». خدا جز یکی نیست که با او «اِله» نیست و مستحق عبادت و سزاوار پرستش نیست مگر او. و خدا جَلّ جَلالَه در این آیه، اثبات الهیت خود کرد و نفی هر چه دون اوست.

و بیشترِ دعای رسول صلی الله علیه و آله این بودی: یا حَی یا قیوم! و عبداللّه عباس گفت: مهم ترین نام های خدای تعالی الحی القَیوم است.

«لا تأخُذُهُ سِنَه و لا نَوْمٌ؛ نگیرد او را خواب اندک و بسیار». مفسران گفته اند: سِنَه خوابی باشد سَبُک و نَوم، خوابی باشد تام. و نیز گفته اند که: سِنَه غفلت باشد و نَوم، خواب.

و خدای جلّ و جلاله، نفی کرد از خود، سِنَه و نوم را، گفتند: برای آن که [خواب و غفلت ]آفت است و آفت بر او روا نیست. و تغییر است و تَغَیر بر او روا نیست و قهر است و قهر بر او روا نیست و برای آن که خوابْ ضد علم است و اضداد بر او روا نیست. و برای آن که خوابْ آسایش از رنج و بلاست و رنج و آسایش بر او روا نیست. برای آن که او برادر مرگ است و مرگ بر او روا نیست.

جابربن عبداللّه انصاری روایت کند که رسول صلی الله علیه و آله را پرسیدند که: در بهشتْ خواب باشد؟ گفت: نه، برای آن که خواب [برادرِ] مرگ است و در بهشت مرگ نباشد.

راوی گوید که رسول صلی الله علیه و آله در بعضی خطبه ها گفت: خدای تعالی بِنَخُسْبَد و خواب به کار نیست او را و عمل بندگان که درشب کرده باشند، بر او دفع کنند پیش از آن که روز آید و عمل روز بر او عرضه کنند، پیش از آن که شب آید.

روایت است که رسول صلی الله علیه و آله گفت: قوم موسی، موسی را گفتند: آیا خدای تو بخُسبد؟ از او بپرس. موسی علیه السلام گفت: بار خدایا! این قوم پرسند که، خواب تو را در رُباید؟ خدای تعالی گفت: من تو را معلوم کنم. آن گاه موسی علیه السلام را سه شبانه روز بیدار داشت، پس از آن فرشته رافرستاد و با او دو قاروره (ظرف شیشه ای) را در دست نگاه می داشت و جَهد می کرد تا خوابش نبرد. خوابش غلبه کرد و دست هایش به هم آمد و قاروره ها بر هم آمد و شکسته شد. موسی از خواب در آمد، قاروره ها شکسته شده دید. جبرییل آمد و گفت: تو در خوابی دو قاروره نگاه نمی توانی داشت، اگر من بخُسبَم، آسمان و زمین، که نگاه دارد؟!

«لَهُ ما فی السَمواتِ و ما فی اَلاَرْضِ؛ او راست آن چه در آسمان و زمین است.» آن چه آن را مالکی نیست مِلک اوست و آن چه او را مالکی ظاهر است، مِلک اوست، برای آن که مِلک و مالک، همه مُلک اویند. چرا که، آن که مالک خود نبود، مالک غیری چگونه بود؟! چون چنین باشد، مستقل نبود به خود، چگونه دیگری را دست گیرد؟ مگر به فرمان او.

«مَن ذَاالّذی یشْفَعُ عِندَهُ اِلاّباِذنِهِ؛ کیست که به نزدیک او شفیع باشد کسی را مگر به فرمان او؟»

بعضی اهل معانی گفتند: خدای تعالی به این آیت، دلِ بندگان خود به خود می کشد. چنان است که گفت: ای بنده! اگر راغب دنیایی، [آن] از مَن است، از من بخواه و اگر امید کرامت آخرت داری ـ به شفاعتِ شفیعی ـ که آن شفاعت به فرمان من است، پس در دنیا و آخرت گریز نیست، الاّ به او. حقیقت دان که او را به فرمان او شفاعت نکنند الا آنان که لحظه ای پای از فرمان او بیرون ننهادند. آنان که اند که چنین بودند؟ مگر معصومانی که در همّت ایشان نیاید که آزار (معصیت) خدای، اختیار کنند.

«یعْلَمُ ما بَینَ اَیدِیهِم و ما خَلْفَهُم؛ دانَد آن چه پیشِ ایشان است از کار دنیا و آن چه، پسِ ایشان است ازکار آخرت.»گفتند: [یعنی خدا می داند] آن چه در میان آنند از خیر و شر و آن چه پَس ایشان است، یعنی آن چه خواهند کردن.

«وَ لا یحیطونَ بِشَی ءٍ مِن عِلمِهِ اِلا بِما شاءَ؛ و خلقان را احاطه نبود به چیزی از علمِ او، مگر به آن چه او خواهد» احاطه، چون با علم مقرون باشد، معنی عالمی باشد بر وجه تأکید. چون کسی که چیزی داند به تفصیل، چنان که چیزی از علم او به دَر نشود (از بین نرود) و علم خداوند محیط است به همه چیز.

کس به علمِ او محیط نشود، الا به آن چه او خواهد که اطلاع دهد بر آن از آن که راه نماید و دلیل انگیزد و خلقِ عالم، ضروری کند. و اطلاع دهد به وحی و خبر و این ممکن نیست در علم حقیقی.

«وَسِعَ کرْسِیهُ السَمواتِ وَ الاَرْض؛ فراخ شود، علم و مُلک او به آسمان ها و زمین» در کرسی، خلاف کرده اند. بعضی گفتند: مراد به کرسی، علم است و بعضی دیگر گفتند: عظمت و سلطان است و عَرب، مُلک قدیم را کرسی خواند.

ابوذر غفاری گفت: رسول صلی الله علیه و آله را پرسیدم که: خدای تعالی کدام آیت بر تو اِنزال کرد که از آن بزرگ تر نیست؟ گفت: آیه الکرسی. آن گاه گفت: نیست هفت آسمان در جَنبِ (کنار) کرسی الّا چون حلقه ای در بیابانی.

در اخبار می آید که: از میان عرش و کرسی، هفتاد حجاب است از نور و هفتاد حجاب است از ظلمت، اگر آن حجاب ها نبودی، جمله ی کرسی، از نور عرش بسوختندی.

حسن بصری گفت: مراد به کرسی، عرش است و گویند نام فرشته ای است که خدای تعالی او را با خود اضافه کرد و مُراد به این، تنبیه (آگاهی) بندگانش بر عظمت خلقتش است که او را خلقی باشد که آسمان ها و زمین ها به او پُر شود.

«وَ لا یؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَالْعَلی الْعَظیم؛ به رنج نیفکنَد او را نگاه داشتن زمین و آسمان و دشوار نباشد بر او واوست والای بزرگ».

خدا بالای همه ی خلق است نه به جهت و مسافت ولکن به تدبیرو قدرت. و بزرگوار است نه از روی جِرم و جُثّه ولکن از روی کبریا و عظمت.

«لا اِکراهَ فی الدِّینِ، زور نیست در [پذیرش] دین» و این آیت در مردی انصاری آمد که غلامی سیاه داشت او را صُبَیح گفتند: او را اکراه می کرد بر اسلام.

نیز گفته اند در حقِّ مردی از انصار آمد که دو پسر داشت. جماعتی از بازرگانان ازشام به مدینه آمدند و آن پسرانِ او را دعوت کردند با ترسایی. ترسا شدند و با ایشان برفتند. او به نزدیک رسول آمد و گفت: یا رسول اللّه! کسی از قفای ایشان بفرست و ایشان را باز آر و زَجر کن تا با مسلمانی آیند. خدای تعالی این آیت بفرستاد.

نیز گفته اند: آن را که در اسلام آید، مگویید تو با اکراه ایمان آوردی و او را نسبت اکراه مکنید.

«قَدّ تَبَینَ الرُّشدُ مِن الغَی؛ حق از باطل پیدا شد و ا